Sevinc Elsevər - Şeirləri
səhərlər pəncərəsinin altında oynayan
uşaqların şən səslərinə
acığı tutur
xəstə adamın
"gedin o yanda oynayın” əmri verdirir onlara
qovdurur pəncərəsinin altından
halbuki günahı yoxdu uşaqların
nəğmə kimi
dinləmək də olardı
onları
***
xərçəng
diaqnozu qoydu həkimlər
laboratoriyada işləyən xanımın
sevdiyi adama
analiz kağızlarını soyuqqanlılıqla uzatdığı
adamlar gəldi ağlına
sevdiyinin
xəstəliyini öyrəndiyi anda
hamı üçün ağladı
onda
hərəyə bir damla düşdü
bu uzun sürən
fırtınalı yağışdan...
***
ən zəif şeirlərini
mənə həsr eləmiş
şeir kitabında
sevdiyim kişi
ən gözəl şeirlərini
ONA -
keçmiş sevgiliyə
Ləvəngi
balığın qarnında açdığı yaranı
elə tikir
cərrah dəqiqliyilə
dirildəcək sanki onu
mətbəx qadın...
***
nə zaman ki
üz-üzə
göz-gözə dayandı
tuflilərim
səndəllərim
başmaqlarım
izin vermirəm dərdləşməklərinə
burun-buruna verməklərinə
amma yenə
yenə
dalımca danışır
bekar adamlar
quşlar da gətirib ovcuma qoyurlar...
Balaca feminist
mənim Allah
nənəm var
deyə göz süzdürür qardaşına
balaca qızcığaz
qardaşı Allah babadan danışanda...
***
bu gülən, irişən
sarı başlar
smayliklər
ölümü xatırladır mənə necə də
hamımızın skeletlərinin bir gün beləcə diş ağardacağını
yer üzündə yaşadığımız həyatı da
beş günlük həyat
üçün necə əsdiyimizi də ələ
salacağını
bir də
bir də
insanın üzünün öləndən sonra
həmişəlik güləcəyini
***
Ah! Kaş ki biləydiniz
Sizi sevmədiyinə
Peşman eləyəsiniz deyə
Uğrunda canınıza qıydığınız adamlar
Gülərüzlü fotolar çəkdirdilər çox keçmədən!
***
qəfil
oyuncaqlarını alırlar əlindən
uşaqların
böyümüsən deyib
özünü oyuncağa çevirsinlər deyə
həyat oyununda.
Qarışqa qadın
bütün qışı
mətbəxdəki
şkafın alt gözündə gözlədi
evin
xanımının
baharda öz
əlləriylə yığıb duza qoyduğu
tənək
yarpaqları
evə ət ala
bilmədi evin bəyi həmin qışı
bahar gələndə
təzə
yarpaqlar açdı üzümlər
qadın altdan
yuxarı
yarpaqlara
baxdı, baxdı, baxdı
əlləri dinc
durmadı
hansısa ümid
yenə yarpaq
toplatdı
qışa azuqə
yığan qarışqa qadına
Sevinc Elsevər