Bakı 23°C
İdmanın cəmiyyətə qazandırdığı qəhrəmanlar
Sizinlə
qürur duyuruq, iradəsi sərhədsiz olanlar. Bu dövlətdən, bu xalqdan alacağınız
alqış, dua və mükafat halal haqqınızdır!
2019-cu
ildə "Kaspi” qəzetinin "Gənclik” əlavəsində Sahib Əsədbəylinin "Qəzaya düşdü, əlil
arabasına oturdu, qazax idmançının məsləhətini dinlədi və...” başlıqlı yazıdan
sitat: "2007-ci ildə ağır yol qəzası keçirir. Nəticədə, bel sümüyü sınır. İki
il davam edən müalicə-bərpa prosedurlarından sonra məlum olur ki, 28 yaşlı
Astanov ömrünün qalan hissəsini əlil arabası ilə keçirməli olacaq... "Müalicə
üçün Ukraynada yerləşən onurğa sınıqları üzrə ixtisaslaşmış, dünyanın dörd bir
tərəfindən xəstələrin üz tutduğu sanatoriyaya getmişdim, orada qazaxıstanlı
paralimpiyaçılarla həmsöhbət oldum. Onlar mənə idmanla məşğul olmağı məsləhət
gördülər. Ölkəyə dönəndən sonra araşdırdım, Milli Paralimpiya Komitəsinə müraciət
elədim. Beləcə, artıq 8-ci ildir ki, paralimpiyadaçıyam”
İradənin sərhədi
hansı ölçüdə olmalıdır ki...
İdmanla məşğul
olmaq olduqca möhkəm iradə tələb edir. Çünki peşəkar idmançı hamı kimi həyat tərzi
sürməməlidir. Rejimə, nizam-intizama əməl etməsə, heç bir uğur qazana bilməz
peşəkar idmançı. Ona görə də, qidalanma da, istirahət də, hətta yuxu rejimi də
fərqli olmalıdır. Buna hər adam əməl edə bilməz. Elə ona görə də, hər idmançı
dünya, olimpiya çempionu ola bilmir. Və indi düşünün ki, bütün bu sərhədli həyat
tərzinə fiziki məhdudiyyətli şəxs - paralimpiyaçı əməl etməlidir. İnsanda iradənin
sərhədi hansı ölçüdə olmalıdır ki, bunun öhdəsindən gələsən? Bəlkə də bu iradənin
heç sərhədi də yoxdur.
Qızıl var,
qızıl var ey...
Paralimpiyaçılar
bir yox, bir neçə baryeri aşmaq məcburiyyətində olurlar axı. Əvvəlcə, o baryeri
aşmalısan, inanmalısan ki, idman sənin cəmiyyətə adaptasiya olunmağın, həyat
eşqini qaytarmağın üçün yardım edəcək. Bundan sonra isə idmançı həyatının çətinlikləri
ilə mübarizə aparmalısan. Belə möhkəm iradəyə qibtə etməmək mümkünsüzdür. İki
il əvvəl "Kaspi” qəzetində haqqında yazdığımız Elvin Astanov da belə iradəyə
sahibdir. O, Tokioda keçirilən Paralimpiya oyunlarında Azərbaycana qızıl medal
qazandırıb. Qızıl var, qızıl var ey... Bu qızılın dəyəri yoxdur. Həm ölkəyə
qazandırılan şöhrət, həm cəmiyyətə verilən mesaj, həm də fiziki məhdudiyyətli insanlara ötürülən motivasiya baxımından.
Min qat
artıq sərmayə kimi qayıdır
Deməli,
idmanın insan həyatındakı önəmini xüsusi qeyd etməliyik. Fiziki məhdudiyyətli
insanların cəmiyyətə adaptasiyası, onların özlərini sübut etməsi baxımından əvəzsiz
bir vasitədir idman. Paralimpiya hərəkatına yatırılan vəsait yüz yox, min qat
artıq sərmayə kimi qayıdır Vətənə. Vətən onlar üçün şərait yaradır, onlar da Vətənə
uğur gətirirlər, cəmiyyətə həyat eşqi aşılayırlar. Deyirlər ki, ay insanlar,
fiziki məhdudiyyətli olmaq əngəl sayılmamalıdır.
İngilis
jurnalistə himnimizi əzbərlətmək
Tokioda Azərbaycan
paralimpiyaçıları tarix yazırlar. Elə bir tarix ki, bütün dünyanı heyrətləndirməyə
vadar edirlər. İngilis jurnalist Drev Lilley "tvitter” səhifəsində yazıb: "Azərbaycanı
növbəti medal münasibətilə təbrik edirəm. Siz öz idmançılarınız və ölkənizlə fəxr
etməlisiniz. Azərbaycanın himnini əzbərləməyə başladım. Artıq 5 dəfə eşitmişəm
və hər dəfə qulağa daha xoş gəlir. Sona doğru dəyişən akkord möhtəşəmdir”.
Lilley Azərbaycanın
himnini Tokioda daha sonra 7 dəfə də dinləməli oldu. Bizə isə o qalır ki,
ingilis jurnalisti himnimizi öyrənməyə sövq edən idmançılarımızla –
paralimpiyaçılarımızla fəxr edək. Sizinlə qürur duyuruq, iradəsi sərhədsiz
olanlar. Bu dövlətdən, bu xalqdan alacağınız alqış, dua və mükafat halal
haqqınızdır!
Kaspi.az
