General yox, şəhid olmağı seçən leytenant
"Dedi ki, bayrağa bükülü gələcəyəm, məni
şan-şöhrətli qarşılayarsınız”
Bütün
fənləri yaxşı oxuyur, orta məktəbi qırmızı diplomla bitirir. Anasının,
nənə-babasının yönləndirməsi ilə gələcəkdə iqtisadiyyat üzrə təhsil almağa
qərar verir. Bu istiqamət üzrə repetitor yanına hazırlığa gedir, ancaq bir gün
gəlib nənəsi Cəmilə Əlizadəyə deyir:
"Nənə, səndən bir xahiş edəcəyəm, amma sözümü yerə salma. İcazə ver,
sənədlərimi hərbi məktəbə verim. Mən hərbi ilə nəfəs alıram”. Nənəsi cavab
verir ki, yaxşı oxuyursan, ona görə iqtisadiyyat təhsili almağını istəyirik. Deyib
ki, mən hansı istiqamət üzrə təhsil alsam da, yenə hərbiyə yönələcəyəm, ona
görə də, mane olma.
Beləliklə,
hərbi sahəyə yönəlir. Hərbi təhsilə başlamamışdan bir gün öncə isə hisslərini
gündəliyinə belə qeyd edir: "Sabah hərbi məktəbin qapıları üzümə açılır. Çox
həyəcanlıyam. Gözümə yuxu getmir. O formanı geyinməyi çox səbirsizliklə
gözləyirəm. Sırf gələcək həyatımın xoş olmağı üçün deyil, Vətənə layiqli övlad
olmaq üçün gedirəm”.
Söhbət Vətən müharibəsinin iştirakçısı, leytenant
Samir Əliyevdən gedir. Qeyd edək ki, Samir Əliyev 1999-cu il avqustun 9-da
Bakı şəhərində anadan olub. Orta təhsilini Xətai rayonu 55 nömrəli tam orta
məktəbdə alıb. Orta məktəbi qırmızı diplomla bitirib. 2016-cı ildə Heydər
Əliyev adına AliHərbiMəktəbə
daxil olur. 2020-ci ildə təhsilini başa vurub Mingəçevir şəhərində hərbi
hissədə xidmətə başlayır.
Bəli, o,
Vətənə layiqli övlad olmaq üçün hərbini seçmişdi. Elə vətənin dar günündə - İkinci
Qarabağ Savaşı başlayan gündən də ön cəbhəyə gedən vətən oğullarından olur.
Döyüşdə qəhrəmanlıqla iştirak edən Samir sentyabrın 30-u şəhidlik zirvəsinə
ucalır. II Fəxri Xiyabanda dəfn olunur.
"Hərbçi olmağımla fəxr edirəm” deyirdi”
Samir Sevda Əlizadənin yeganə övladı olub,
ana, oğlunu atasız, tək böyüdüb. Deyir ki, həyatda əsas məqsədi oğlu üçün gözəl
gələcək qurmaq idi: "Samiri 1 yaşından özüm tək böyütmüşəm. Gözümün ağı-qarası
bir balam idi. Onun yaxşı təhsil alması, gözəl gələcəyi olması üçün əlimdən
gələn hər şeyi edirdim. O da ağıllı uşaq idi. Dərslərini yaxşı oxuyurdu.
İstədiyi sahəni seçə bilərdi, amma hərbini arzulayırdı, çünki elə kiçik
yaşlarından hərbiyə maraqlı idi. Uşaqlıqdan onda hərbçi xarakteri olduğunu hiss
edirdik. Deyirdi ki, ki komandir olacağam. Əsas oyuncaqları əsgər, tank fiqurları
və s. bu tipli idi. Hamısı da otağındadır, gələcəkdə övladlarına vermək üçün
qoruyub-saxlayırdım, qismət olmadı. Biz iqtisadiyyata getməyini istəyirdik,
amma o, hərbini istədi. Hərbiyə getdiyinə bir gün belə peşman olmadı. "Hərbçi
olmağımla fəxr edirəm” deyirdi”.
Anası
oğlunun dilindən "şəhid” kəlməsinin düşmədiyini deyir: "Hərbi təhsili başa
vurandan sonra Mingəçevirə təyinat aldı. Deyirdi ki, ora çox gözəldir, amma mən
Qarabağ zonasına düşmək istəyirəm. Cəbhəyə yaxın, düşmənlə üzbəüz ərazidə
xidmət etməyi arzulayırdı. Mənim də tək övladım idi, o, müharibə deyəndə,
istər-istəməz narahat olurdum. Deyirdi ki, inşallah yaxşı olacaq. Müharibədən
də öncə dilindən "şəhid” kəlməsi düşməzdi. Əsəbiləşirdim, deyirdim ki, belə
danışma. Deyirdi ki, şəhidlik hər adama qismət olmur”.
"Dedi ki, mama, zəhmətini halal elə”
Samir
ailədə tək uşaq olsa da, kaprizli deyilmiş. Sevda xanım bildirdi ki, əksinə,
anasının çətinliyini başa düşürmüş, onu incitməmək üçün əlindən gələni edirmiş:
"Düz danışan, təmiz insan idi. Mələk imiş. Tək uşaq idi, amma kaprizli də
deyildi. Yerini bilərdi. Heç nə tələb etməzdi, heç nədən narazı olmazdı. Nə
etsəydim, deyirdi ki, yaxşıdır, əladır. Başa düşürdü ki, anası təkdir. İndiyə
qədər məni hansısa davranışı ilə incitməyib. Hətta işləyib mənə dəstək olmaq da
istəyirdi, qoymurdum. Deyirdim ki, dərslərini yaxşı oxusun. Hərbidə oxuduğu
müddətdə yayda bir aylıq evə gəlmişdi, onda da deyirdi ki işləyim, pul
qazanaram, sənə kömək olar. Amma icazə vermirdim”.
Müharibəyə
yola düşməmişdən bir gün öncə zəng vurub anasından halallıq istəyir: "Dedi ki,
mama, zəhmətini halal elə. Çox pis oldum, dedim ki, bu nə sözdür? Sən demə
müharibəyə gedirmiş... Sonra da danışırdıq, deyirdi ki, hər şey yaxşıdır,
gələcəyəm, yaxşı olacaq, ürəyinizi sıxmayın, siz yaxşı olun. Bizim narahat
olmamağımız üçün elə deyirdi”.
Döyüşdən
öncə halallıq aldığı şəxslərdən biri də nişanlısı
Nərmin Mehdiyeva olur: "Müharibəyə
getməmişdən öncə mənə zəng vurub halallıq istədi, müharibəyə getdiyini dedi.
Dedi ki, bayrağa bükülü gələcəyəm, məni şan-şöhrətlə qarşılayarsınız”.
Nərminlə
Samir 5-ci sinifdə oxuyarkən tanış olublar. Nərmin Samiri bir çox müsbət
xüsusiyyətlərinə görə seçdiyini deyir: "Eyni məktəbdə oxumuşuq. Bizim sinifdə
uşaq sayı az olduğuna görə bölüb başqa siniflərə qatdılar. Mən də Samirgilin
sinfinə düşmüşdüm. Amma başqa sinfə getmək istəmədiyim üçün ağlaya-ağlaya həmin
sinfə girmişdim. Samir deyirdi ki, səni ağlaya-ağlaya görəndə xoşum gəlmişdi.
Sonra o sinifdə oxudum. 5-ci sinifdən məni sevib, bunu bircə dostu bilib. Amma
9-cu sinifdə mənə deyib. "Hə” deməyim üçün səbəb çox olsa da, həmin vaxt
tələsmək istəmirdim. Ona görə "yox” dedim. Amma zamanı gəldiyində, razılıq
verdim. Çünki çox sadiq, diqqətcil, tərbiyəli, hər şeyin yerini bilən biri idi.
Qısqanclığı var idi, bu da xoşuma gəlirdi. Yaxşı ki, onu tanımışam, yaxşı ki
onun nişanlısı olmuşam”.
"Samir taqımın lideri olmuşdu”
Döyüş yoldaşı, Bölük komandirinin şəxsi heyətlə iş
üzrə müavini Elşən Eminli deyir
ki, Samir 21 yaşlı bir gənc olsa da, özündən yaşca böyük insanlar ona böyük
kimi hörmət edirdilər: "2020-ci ildə hərbi akademiyanı bitirib ordu sıralarına
qatıldı. Həmin vaxtdan mən onu tanıdım. İlk təəssürat olaraq elə düşünürdüm ki,
çox sakit biridir. Amma qısa zamanda dostlaşdıq, söhbət etdik və tanıdıqca,
gördüm ki, sakit deyilmiş, sadəcə ciddi, dərin düşüncəli adamdır. Onun
tabeçiliyində 15 nəfər şəxsi heyət xidmət edirdi. Hamısı da müddətdən artıq
xidmət edənlər idi. Samirin taqımında yaşca ən kiçik özü idi. Yaşı az olsa da,
ona böyük kimi hörmət edirdilər”.
E.Eminli
bildirdi ki, Samir çox qısa müddətdə öz işinin öhdəsindən gəlməyi bacarmışdı:
"Onun rəhbərlik etdiyi taqım həmişə öndə gedirdi. İstər idmanda, istər də döyüş
hazırlığında, atış dərslərində və s. Bu da onun nəticəsi idi ki, Samir işinə
həvəslə, məsuliyyətlə yanaşırdı. Qısa müddətdə bölməsini ələ aldı. Bir var taqım
komandiri olasan, biri də var taqımın lideri olasan. Lider gözə görünməyən,
amma hər kəsin bacarmayacağı işdir. Samir taqımın lideri olmuşdu”.
"Güclü məntiqi var idi”
Samir
orta məktəbdə seçilən şagirdlərdən olub. Texnologiya
müəllimi Aidə İsmayılovanın sözlərinə
görə, hətta məktəbi bitirəndən sonra da Samiri həmişə digər şagirdlərə nümunə
kimi çəkirmişlər: "Mən onların sinif rəhbəri idim. Tərbiyəli, ağıllı, savadlı,
vətənpərvər bir şagird kimi yadımda idi. Hər dəm danışmazdı, amma hər mövzunu
müzakirə edəcək savada, dünyagörüşə malik uşaq idi. Güclü məntiqi var idi,
riyaziyyatı çox yaxşı oxuyurdu. Samir Hövsanda yaşayırdı, məktəb isə Xətaidə
idi. Yol o qədər uzaq olsa da, o, dərsə bir dəqiqə belə gecikmirdi. Məktəbi
qurtarandan sonra belə, onu həmişə şagirdlərə nümunə çəkirdim, deyirdim ki, belə
bir şagirdim var idi, o qədər uzun yol gəlirdi, amma heç vaxt gecikmirdi, daim
dərsə hazır olurdu. Məsuliyyətli idi, böyük-kiçik yerini bilirdi. Tək mən yox,
bütün müəllimləri ondan çox razı idilər”.
Bir dəfə
nənəsi ilə söhbət edəndə, "nənə, mən şəhid olmaq istəyirəm” deyib. Nənəsi isə
"Şəhid niyə? Mən sənin general olmağını istəyirəm. Bilirəm ki, olacaqsan” deyə
bildirir. O isə cavabında "Şəhidliyin yanında general nədir ki?” deyib. Bəli,
o, şəhid olmasaydı, o zirvəyə çata bilərdi, çünki bu günə qədər harda olubsa,
nümunəvi olmağı bacarıb. Amma o, general deyil, şəhid olmağı seçib.
Ailəsi
sonda bir istəklərinin olduğunu bildirdi. Təhsil aldığı Xətai rayonu 55 nömrəli
tam orta məktəbə Samirin adının verilməsini arzulayırlar. Ümid edirik ki,
əlaqədar qurumlar şəhid ailəsinin bu istəyinə biganə yanaşmayacaqlar.
Aygün
Asimqızı