“Dedim ki, bir də təkrar etsə, bu dəfə təcili yardım gələcək” - Məktəb illəri
Məktəb illəri ömrün ən şirin, qayğısız illərinə təsadüf
edir. Ona görə, o illər yada düşəndə hər kəsin danışmağa sözü, xatirəsi çox
olur. Almaniyada yaşayan xanəndə Vüsalə Musayevanın da həmçinin. V.Musayeva o
illərdən bir xatirəsini bizimlə bölüşdü: "Uşaq vaxtı çox oğlan döyürdüm. Çünki
qızlara sataşırdılar. Mən isə üzərimə, sanki onu bir vəzifə kimi
biçmişdim. Orta məktəbin 5-ci sinfində oxuyarkən heç zaman yola getmədiyim bir
oğlan sinif yoldaşım var idi. Onunla heç bir kompromisə gələ bilmirdik. Bir az
da təkəbbürlü və müəllimləri,
atasının prokuror olması
ilə
hədələyən uşaq idi. Əslində, valideynləri yaxşı insanlar idilər, sadəcə, uşaq yekəxana idi. Xülasə, günlərin
bir günü idman dərsində bu oğlan guya öz qurduğu hiylə planı ilə məni yıxıb uşaqları gülürmək istəyirdi ki, mən onu
yıxdım. Həqiqətən də, müəllim idman dərsində qaçmaq işarəsi verdiyi zaman, bu oğlan yanımda durmuşdu ki, məni
itələyib yıxsın. Bəli, planı baş tutdu, ancaq özü də yıxıldı. Lakin sonrası ona
məşəqqətli
oldu. Əlimdə su termosu var idi. Ayağa qalxıb oğlanı o qədər çırpdım ki... Müəllim və şagirdlər sanki "al qisasımızı, halal olsun” baxışları
ilə kənardan mənə ürəklərində hayqırırdılar. Xülasə, birtəhər bunu mənim əlimdən
aldılar. Anam valideynlər komitəsinin sədri idi. Anası direktora və anama şikayət
etmişdi. Məni çağırıb, "barışın, bir daha belə etmə” dedilər. Direktor dedi ki, bir də belə edəcəksən? Dedim ki, bəli.
Bir
də təkrar etsə, bu dəfə təcili yardım gələcək”.