“Qarabağ” ordenli qəhrəman - FOTOLAR
Şəhid atası:
"Oktyabrın 5-də hava çox pis idi - yağışlı, küləkli… Kamranın qızı yuxudan tez
oyanmışdı. Mənə yaxınlaşıb "Qağa, yəqin atamgil soyuqdan donublar” dedi.
Hərb işini uşaqlıqdan sevib. "Məni də özünlə apar”
deyə uşaq inadı ilə atasının əlindən yapışaraq onun işlədiyi hərbi hissələrə
gedib. Maraqla hər şeyə diqqət kəsilib. Hərbçi "əmilər” başına sığal çəkəndə ürəyindən
onlar kimi görünmək keçib. Yerişində, duruşunda onları yamsılayıb. Böyüdükcə
uşaq xəyallarına həyatının gerçək istəkləri qarışıb: o da atası kimi hərbçi olub.Şəhid baş
leytenant Kamran Kazımov uşaqlıqdan vətənpərvər böyüyüb. Onu Vətən
torpaqlarının azadlığı uğrunda döyüşlərə aparan da, şəhidlik zirvəsinə yüksəldən
də ölkəsinə, torpağına olan məhəbbəti olub.Qəhrəman zabitin həyat və döyüş yolu haqda atası - Daxili Qoşunların veteranı, ehtiyatda olan
polkovnik-leytenant Qurbanəli Kazımovla söhbətləşirik.
"Seçim sənindir…”
Kamran Rusiyanın Voloqda vilayətinin Vaşki
rayonunda doğulub. 90-cı il hadisələri başlayanda atası könüllü olaraq hərbi xidmətini
Azərbaycanda davam etdirmək üçün müraciət edib. "Bakıya qayıdandan sonra 2012-ci
ilə qədər Daxili Qoşunlarda müxtəlif vəzifələrdə xidmət etdim. Həmin ilin
sonlarında ehtiyatda olan zabit kimi tərxis olundum” - deyə atası xatırlayır: "Kamran
da orta təhsilini Xətai rayonundakı 63 saylı orta məktəbdə aldı. O, məktəb illərində
dərslərini yaxşı oxumaqla yanaşı, idmana da böyük maraq göstərirdi”. Kamran musiqini
də sevib. Sintezatorda ifa etdiyi musiqilər gələcəkdə hərb sənətini seçəcək gəncə
duyğusallıq da aşılayıb. K.Kazımov 2010-cu ildə hərbi xidmətə yollanıb: "Hərbi
xidmətini Daxili Qoşunların xüsusi təyinatlı dəstəsində keçdi. Xidmətini başa
vurmağa 3 ay qalmış "Müddətdən artıq xidmət edən hərbi qulluqçu kimi qalıb xidmətimi
davam etdirmək istəyirəm” - deyə bir gün zəng vurdu. "Seçim sənindir” dedim.
Xidmətini N saylı hərbi hissədə davam etdirdi”.
"Müharibə
başlasaydı…”
K.Kazımov müddətli hərbi xidmətini Daxili
qoşunların xüsusi təyinatlı dəstəsində keçib. Hərbi xidmətini başa vurandan
sonra - 2012-ci ildə Daxili Qoşunların zabit hazırlayan Hərbi Məktəbinə daxil
olub: "2014-cü ildə hərbi məktəbi leytenant rütbəsi ilə bitirdi. Yenə də xidmətini
davam etdirdi. Hərbi hissədə müxtəlif bölmələrdə taqım və qrup komandiri vəzifələrində
çalışdı”- deyə atası vurğulayır. K.Kazımov zabit
kimi çalışdığı müddətdə də yüksək döyüş hazırlığı, nizam-intizamı ilə hərbi
hissə komandirlərinin və şəxsi heyətin hörmətini qazanıb. Komandirləri gənc
zabitin xüsusi təyinatlıya xas xarakterik xüsusiyyətini yüksək qiymətləndiriblər.
Uşaqlıqdan hərbçi ailəsində böyüməsi isə onun iradəli və dözümlü, nizamlı zabit
kimi tərbiyə olmasına yol açıb. "Kamran hədsiz vətənpərvər idi. Onun haqqında
komandirlərindən həmişə tərif eşitmişəm. Pandemiya ilə bağlı karantin tədbirləri
sərtləşdiriləndə o da yoldaşları ilə birlikdə yoxlamalara cəlb olunmuşdu. İyul
hadisələri baş verəndə evə fikirli gəlirdi. Hadisələr hamı kimi ona da pis təsir
etmişdi. Xüsusən general Polad Həşimovun öldürülməsi onu sarsıtmışdı. "Elə hey "müharibə
başlasaydı, gedib qisas alardıq, torpaqlarımızı azad edərdik” deyirdi”- deyə Qurbanəli Kazımov vurğulayır.
Özüm zəng edəcəm…
K.Kazımov 2020-ci ilin avqust ayında "Biz təlimə
gedəcəyik” deyə atasına bildirib. Atası hərbçi olduğundan bu tip təlimlərin
vaxtaşırı keçirilməsini soyuqqanlılıqla qarşılayıb. K.Kazımov avqustun 27-də təlimə
yollanıb. "Bir ay müddətində iki dəfə evə gəldi. Amma tez-tez zəng edib bizimlə,
uşaqları və yoldaşı ilə danışırdı. Sentyabrın 26-da isə "Biz gedirik, vaxt
olanda özüm zəng edəcəm, siz zəng etməyin” deyə yenidən telefon açdı. Biz onda əks-
hücum əməliyyatlarının başlayacağını bilmirdik. Səhəri gün eşitdik ki, Azərbaycan
ordusu əks-hücum əməliyyatlarına başlayıb. Kamran xüsusi təyinatlılarla təlim
keçirdi, onlarla birlikdə də döyüşə yollanmışdı”, - atası deyir.
Sonuncu zəng
K.Kazımov Vətən müharibəsinin ilk günündən döyüşlərdə
iştirak edib. Əvvəlcə Murovdağ-Kəlbəcər istiqamətində gedən döyüşlərdə vuruşub.
Dəfələrlə döyüş yoldaşlarını ölümdən xilas edib. Əsgərləri qələbəmizə
inandırıb, onları döyüşlərə ruhlandırıb: "Kamran torpaqlarımızın işğaldan azad
olunacağına əmin idi. Onları irəli aparan da bu inam idi”.
Zabit övladından nigaran ailə sentyabrın 30-dək
oğulları ilə danışa bilməyib. Gözləri yolda, qulaqları səsdə gözləyiblər: "Sentyabrın
30-da zəng gəldi. Sevincək telefonu açdım. Kamran idi. "Döyüş istiqamətimizi dəyişiblər.
İndi başqa istiqamətə keçirik”- deyə bildirdi. Amma hara gedəcəklərini demədi.
Sonradan öyrəndim ki, Beyləqan-Füzuli-Cəbrayıl istiqamətinə keçiblər. Sonuncu dəfə
oktyabrın 3-də zəng elədi. Hamımızla danışdı. Uşaqlarının səsini eşitdi. Onunla
danışanda ətrafdan atəş səsləri eşidilirdi. "Vaxt olduqca yenə zəng edəcəm,
narahat olmayın. Müharibə gedir, hər şey ola bilər. Ailəm, uşaqlarım sizə əmanət”
dedi. Bu, onun son zəngi oldu. Daha Kamranla danışa bilmədik…”
"Oğlunuz şəhid
olub…”
Ata aram-aram danışır. Arabir dolub-boşalan gözlərini
gizlədir: "Oktyabrın 5-də hava çox pis idi- yağışlı, küləkli… Kamranın qızı
yuxudan tez oyanmışdı. Uşaqlar mənə "qağa” deyirlər. Mənə yaxınlaşıb "Qağa, yəqin
atamgil soyuqdan donublar” dedi. Çox kövrəldim. Həmin gün nəsə çox narahat
idim. Bir neçə dost-tanışa zəng etsəm də, heç bir xəbər ala bilmədim. Səhəri
gün Daxili Qoşunların Baş İdarəsinə zəng elədim. "Oğlunuz oktyabrın 5-də qəhrəmanlıqla
şəhid olub” dedilər…”
"Onlar hamısı qəhrəmandır...”
"Heç bir valideynə övlad itkisi arzulamıram. Bu,
ağır dərddir. Valideyn üçün övlad itkisi çox ağırdır. Ondan sonra həyat mənasını
itirir”- deyir ata. Amma içindəki qürur da üzünə sirayət edir: "Kamran hərb
işini könüllü seçmişdi. Vətənpərvər idi. Torpaqlarımızın azad olunması yolunda
şəhid olmaq yüksək zirvədir. İnsanlar müxtəlif şəraitlərdə vəfat edirlər - qəzaya
düşürlər, xəstələnirlər... Amma Vətən uğrunda şəhid olmaq başqa bir zirvədir.
Biz fəxr edirik ki, Kamran kimi vətənpərvər bir övladımız olub”.
Kamranın ən böyük arzusu Qarabağın azad edilməsi
idi. O, bu arzu uğrunda vuruşurdu. Zəfər gününü görməsə də, ruhu şad oldu: "Hamımızı
toxtadan bu məqamdır. Onlar hamısı qəhrəmandır. 30 ildir başıaşağı gəzirdik.
Onlar bizim qamətimizi düzəltdilər. Buna görə şəhidlərimizin hər biri ilə qürur
duyuruq...”- deyir şəhid atası.
Kamranın üç övladı var. Qızı Aydan, oğlu Ərtoğrul məktəblidirlər.
Üçüncü övladının isə üzünü də görməyib. Qəhrəman zabitin Kamrana adlı qızı
atasının ölümündən bir neçə ay sonra - 2021-ci ilin aprel ayında doğulub: "Təsəllimiz
onun övladlarıdır. Onları böyüdə-böyüdə təskinlik tapırıq. Kamranın bizə əmanət
olan övladlarını göz bəbəyimiz kimi qoruyuruq”- deyə atası danışır.
K.Kazımov İkinci Fəxri Xiyabanda dəfn olunub.
Ölümündən sonra Ali Baş Komandanın fərmanı ilə
"Qarabağ” ordeni, "Vətən uğrunda” medalı, Kəlbəcər və Cəbrayılın azad
olunmasına görə medalları ilə təltif olunub. Xətai rayonunda adına küçə var.
Atası deyir ki, Kamran Zabratda yaşadığından və müharibəyə də oradan
yollandığından onu qəsəbədə daha çox tanıyıblar. Şəhid zabitin adının qəsəbədə əbədiləşdirilməsi
üçün o, Sabunçu rayon İcra Hakimiyyətinə müraciət edib: "Onda Kamranın ruhu şad
olar. Biz də təskinlik taparıq...”
Təranə Məhərrəmova