Azərbaycanın elə regionları var ki, orada vəkil yoxdur
Ölkənin hüquq müdafiəçilərinin nüfuz problemi də
var
BugünAzərbaycanda hüquqiyardımın
alınması sahəsindəümumimənzərə heç də ürəkaçan deyil. Ətrafınızda
tanıdığınız neçə ailənin vəkili var? Yaxud ətrafınızda nə qədər gənc var ki,
hüquqşünaslıq oxuyub hakim, prokuror deyil, məhz vəkil olmaq istəyir? İnsanlar
hüquqlarını müdafiə etmək üçün hüquq carçısı olan vəkillərə ya etibar etmir, ya
da öz hüquqlarını vəkildən daha yaxşı bildiklərini zənn edirlər. Təəssüflər
olsun ki, vəkillər ölkədə nüfuzlu şəxslər kimi tanınmır. Bütün bu problemlərlə
yanaşı, vəkil qıtlığı ilə də üz-üzə qalırıq. Səbəb nədir? Hüquq təhsili alanlar
nə üçün vəkilliyi ilk sevimli peşə kimi deyil də, son variant kimi seçirlər? Məlumat
üçün bildirək ki, Azərbaycan adambaşına düşən vəkil sayına görə Avropada aşağı
göstəricilərə sahibdir - hər 100 min nəfərə 18,4 vəkil düşür. Bu, orta Avropa
göstəricisindən (162 vəkil) 8,8 dəfə azdır. Hazırda Azərbaycanda fəaliyyət göstərən
Vəkillər Kollegiyası üzvlərinin sayı 1931 nəfərdir. Vəkillərin 411-i
regionlarda, 1520 nəfəri isə paytaxtda fəaliyyət göstərir. Əhalinin sayı 10
milyonu keçən ölkəmizdə vəkillərin sayı 2 mini keçmir. Hər 10 min nəfərə heç
bir vəkil də düşmür.
"Vəkillik təkbaşına inkişaf
edə bilməz”
Hüquqşünas Ələsgər Məmmədli
deyir ki, bir ölkədə məhkəmələrin müstəqilliyi nə
qədər realdırsa, vəkilliyin nüfuzu da o qədər yüksək olur: "Vəkillik məsələsi
birmənalı olaraq hüquq-məhkəmə sistemi ilə sıx bağlıdır. Yəni məhkəmə qolunun
müstəqilliyi nə qədər realdırsa, o qədər də vəkilliyin nüfuzu yüksək olur.
Çünki mühakimə ədalətli gedir və peşəkara ehtiyac var. Amma nə zaman mühakimə
prosesi müstəqil deyil, o zaman vəkillik praktiki olaraq vasitəçi, tərəfləri
neqativ anlamda uzlaşdıran tərəf olur. Ona görə də Azərbaycanda ilk növbədə məhkəmə
hakimiyyətinin nüfuzunun yüksəldilməsi lazımdır ki, onun paralelində vəkillik də
inkişaf etsin. Vəkillik təkbaşına inkişaf edə bilməz”.
Ekspert hesab edir ki, vəkil hüquq-mühakimə
prosesinin 3 tərəfindən biridir: "Hakim, ittiham olunan tərəf və müdafiəçi.
Müdafiə tərəfi Azərbaycan hüquq sistemində ən zəif və qorumasız tərəfdir. Bir
çox hallarda hətta vizual olaraq baxırıq ki, hakim, prokuror eyni yerdə, vəkil
isə müttəhimin yanında əyləşir. Bu görüntü göstərir ki, Azərbaycanda vəkilliyin
ittiham olunanla eyni səviyyədə görülmə cəhdləri və vizual olaraq görüntüsü
var. Vəkilliyin nüfuzlu olmamasının səbəblərindən biri də Azərbaycanda hüquq təhsilinin
ancaq dövlət universitetlərində aparılmasıdır. Özəl təhsil sistemində hüquq təhsilinə
yaşıl işıq yandırılmır. Təxminən 15 il bundan öncə Xəzər Universiteti, Qafqaz
Universiteti hüquq təhsili verirdi və çox savadlı mütəxəssislər yetişirdi. İndi
yalnız dövlətin icazə verdiyi məhdud sayda yerlərdə hüquq təhsili verilir”.
Ekspertin vəkilliyin nüfuzu ilə bağlı vurğuladığı
üçüncü önəmli problem isə odur ki, vəkilliyin müstəqil olaraq nə hüquqi, nə də
praktiki baxımından formalaşmasının yolları açıq deyil: "Vəkillər özləri peşəkar,
müstəqil olmadıqları müddətcə peşəkar institut yarada bilməzlər. Azərbaycanda
bu istiqamətdə cəhdlər olub, müstəqil vəkillər də var. Amma onların sayı ölkədəki
ehtiyaclara adekvat deyil. Ənənəvi problem vəkillərin adambaşına düşən sayı ilə
bağlıdır. Təəssüf ki, dünyada bu baxımdan sonuncu yerdəyik. Hələ Anar Bağırov
kollegiyaya sədr gələndən sonra vəkillərin sayı bir az artdı. Amma nəticə
etibarilə bu sahəyə gələnlərin çoxu Bakıda fəaliyyət göstərir. Elə regionlar
var ki, orada ya vəkil yoxdur, ya da çox azdır. Bu da bəzən 50-60 min, 100 min əhalisi
olan rayonların konkret olaraq ədalət mühakimə prosesinə giriş imkanını məhdudlaşdırır.
Vəkillik həm də rəqabətlə inkişaf edən bir peşədir. Amma 2018-ci ildə bizdə qanunvericilikdə
hüquqi baxımdan etibarnamə ilə müdafiə hüququ məhdudlaşdırıldı. Yəni əvvəllər
hansısa hüquqşünasın şəxsi təmsil etməsi üçün şəxslə müqavilə bağlaması kifayət
edirdi. Qanunvericiliyə edilən dəyişikliklərlə bu yol tamamilə bağlandı. Beləliklə,
9 minə yaxın hüquqşünas prosesdən kənarlaşdırıldı”.
"İnsanların ədalətə
inamı, güvəni olmayacaq”
"Konstitusiya”
Araşdırmalar Fondunun prezidentiƏliməmməd Nuriyev deyir ki, vəkillərin sayının azlığı vətəndaşlarımızın
keyfiyyətli hüquqi yardımla təmin edilməsinə əngəllər yaradır: "5 il bundan əvvəl
Azərbaycan Avropa ölkələri sırasında vəkillərin sayına görə hər 100 min nəfərə ən
aşağı göstəriciyə malik idi. Amma son illərdə Vəkillər Kollegiyasının rəhbərliyində
edilən dəyişikliklər müsbət nəticə verir. Eyni zamanda, dövlətin bu istiqamətdə
verdiyi qərarlar, prezidentin fərmanları vəkillik institutunun daha da inkişaf
etməsinə imkanlar yaradır. Görülən tədbirlər nəticəsində vəkillərin sayı artıb.
Bu, şübhəsiz ki, hüquqi yardımın keyfiyyətinin daha da yüksəlməsinə gətirib
çıxarır. Bundan əlavə, vəkillərin fəaliyyətində şəffaflıq daha da artır. Əvvəllər
vəkillərə ödənilən qonorarın aşağı olması keyfiyyətli hüquqi yardımın göstərilməsinə
imkan vermirdi. Bununla bağlı da Nazirlər Kabinetlərinin qərarları oldu və məbləğ
bir neçə dəfə artırıldı. Düzdür, yenə də verilən qonorar vəkil zəhmətini tam əhatə
etmir. Amma hamı razılaşar ki, bu gün Vəkillər Kollegiyasına daxil olmaq əvvəlki
illərlə müqayisədə daha əlçatandır”.
Ekspert hesab edir ki, bu istiqamətdə islahatlar
getsə də, yenə də normativlərdən geridəyik: "Bu gün vəkillik nüfuzlu peşəyə
çevrilməkdədir. Amma vəkillərin sayı indi də ehtiyacları ödəmir. Yenə də biz
normativlərdən geridəyik. Hesab edirəm ki, vəkil olmaq istəyən imtahan
prosesindən keçən şəxslərin Vəkillər Kollegiyasına daxil olması üçün işlər daha
da genişləndirilməlidir. Çünki ədalət mühakiməsi vəkilsiz mümkün deyil. Ədalət
mühakiməsi o zaman tam olaraq başa çatır ki, orada çəkişmə olur. Çəkişmənin əsas
tərəfi isə vəkillərdir. Bu institut əgər işləməyəcəksə, onda insanları ədalətə
inamı olmayacaq. Bu gün bu istiqamətdə müsbət tendensiya müşahidə edilir. 5-10 il
bundan öncə vəkillərə vasitəçi kimi baxılırdı. Vəkil hüquq-mühafizə orqanları və
müştəri arasında yalnız vasitəçilik rolunu oynayırdı. İndi bundan imtina
edilir. Vəkillər real olaraq öz funksiyalarını həyata keçirirlər. Vəkilə hörmət
artır”. "Uğursuzluq olmadan
inkişaf yoxdur”
Hüquqşünas Ceyhun Cəfərov deyir ki, bizdə vəkillik institutunun təşəkkül
tapmamasının səbəbi hələ gənc ölkə olmağımızdır: "Ölkənin Konstitusiyası
1995-ci ildə qəbul olundu. Köklü şəkildə dövlət quruculuğu işləri aparılırdı. Təbii
ki, bütün digər sahələr kimi məhkəmə sistemi də sadaladığım proseslərin fonunda
dəyişməyə başladı. Bir ölkədə iqtisadi, siyasi, hərbi böhran varsa, burada vəkillik,
səhiyyə inkişaf edə bilməz. İnkişaf üçün zaman lazımdır. 2005-ci ildə ilk dəfə
Azərbaycanda vəkilliyə qəbul imtahan əsasında həyata keçirildi. Bu, dünya
praktikası nəzərə alınmaqla həyata keçirilən ilk mütərəqqi addım idi. Vəkil
olmaq istəyirsənsə imtahandan keç, and iç və kollegiyanın üzvü kimi fəaliyyətə
başla. 2005-ci ildən sonra kollegiyanın üzvləri ilə yanaşı, imtahan verən vəkillər
də fəaliyyətə başladı. Bu imtahandan sonra vəkillərin sayı da artdı. Əgər o
imtahanlara kimi ölkədə 800 vəkil fəaliyyət göstərirdisə, imtahanlardan sonra onların
sayı 1500-ə çatdı”.
Avropa ölkələri ilə müqayisədə Azərbaycanda vəkillərin
sayının azlığına gəldikdə isə, ekspert bunu təbii hesab edir: "Bu, müntəzəm şəkildə
davam edən prosesdir. Gələcəkdə biz hər 10 min nəfər adama düşən vəkil sayına görə
qəbul olunan standartlara yaxınlaşacağıq. Bu, birdən-birə ola bilməz. Diplomu
olan, biliyi lazımi standartlara cavab verməyənləri say çox olsun deyə,
kollegiyaya qəbul etmək düzgün olmazdı. Hədəf kimi götürsək ki, mütləq say
Avropa standartlarına uyğun olmalıdır, burada keyfiyyət itəcək. Həm keyfiyyət,
həm kəmiyyət göstəricilərinə çatmaq üçün zaman lazımdır. Uğursuzluq hər sahədə
olur. Uğursuzluq olmadan inkişaf yoxdur. Vəkillik də belədir. İnkişaf
uğursuzluqdan keçir və təcrübə formalaşır”.
"Hüquq ixtisasına plan yerlərinin sayı
artırılmalıdır”
Hüquq ixtisası ilə bağlı universitet təhsilindəki
problemləri təhsil eksperti Kamran Əsədov
da etiraf edir: "Azərbaycanda vəkilliklə məşğul olanlar daha çox məhkəmə və
prokurorluqda çalışıb, bu sahədən gedənlərdir. Belələri vəzifədən çıxdıqdan
sonra vəkillik fəaliyyəti göstərməyə başlayırlar. Yaxud da məhkəmələrdə hakim
köməkçisi kimi fəaliyyətə başlayan hüquqşünaslar vəzifə yüksəlişi olmayanda vəkil
kimi fəaliyyət göstərirlər. Amma burada dəyişiklik etməyə ehtiyac var. Vəkillərin
fəaliyyətində ciddi çatışmazlıq var. Universitetlərdə hüquq ixtisasına plan
yerlərinin sayı çox azdır. Yəni hər il hüquq ixtisasına 450-yə yaxın plan yeri
ayrılır. Bu, yetərli deyil. Məsələn, Bakı Dövlət Universitetinə baxsaq, hüquqşünaslığa
250-yə yaxın qəbul olur. Hüquq üzrə pedaqoji fəaliyyət göstərənlərin də sayı
azdır. Çünki hüquqşünas kimi təhsilini başa vuranların böyük əksəriyyəti sonradan
hüquq-mühafizə orqanlarına işə qəbul olunmağa üstünlük verirlər”.Aygün ƏZİZ