Sevimli iş və sadiq ailə - Fotolar
İnna Çurikova: Özümü ilk dəfə ekranda gördüyüm zaman ağlamağa
başladım
Qleb Panfilov: Zaman – insanın üzündədir, amma gözlər və mahiyyət
qocalmır
Qleb Panfilov və İnna Çurikova. Onlar sovet və rus
kinematoqrafiyasının ideal cütlüyü kimi tanınırlar. Sənətlərinə sevgiləri ilə bərabər,
bir-birlərinə məhəbbətlərini də qoruyub saxlayıblar. Onlar məhəbbəti həyat boyu
saxlamağın sirləri haqqında danışırlar.
Çəkilməyə elə həvəsli
idim ki...
İnna Mixaylovna Çurikova orta
məktəb illərindən teatra maraq göstərib. Həyatda hər şeyə öz zəhməti və iradəsi
ilə nail olan anası da gələcəkdə qızının aktrisa olmasını istəyib. İnnanın
xarici görünüşü aktrisalığa uyğun gəlməsə də, anası onu həmişə gözəl hesab
edib. Sonralar İnna Çurikova etiraf edib ki, anası olmasaydı, özünə inanmazdı.
Məktəbi qurtaranda İnna sənədlərini Şukin adına Teatr Məktəbinə versə də, qəbul
ola bilmir. Onun xarici görünüşü imtahanı qəbul edən müəllimlərin xoşuna gəlmir.
Hətta "sən özünə güzgüdə baxıb imtahana gəlmisən?” demələri İnnaya pis təsir
edir. İmtahan otağından deyinə-deyinə çıxır: "Məni qəbul etmədilər, eybi
yoxdur”. Lakin tale onun üzünə gülür və o, M.Şepkin adına Teatr Məktəbində təhsil
almağa başlayır. İnnanın istedadını görən müəllimləri elə birinci kursdan ona kinoda
çəkilməyə köməklik edirlər. Beləliklə, o, "Borsk üzərində buludlar” (1961), "Mən
Moskvada addımlayıram” (1963), "İndi haradasan, Maksim?” (1964), "Morozko”
(1965), "Başlanğıc” və s. filmlərdə rol alır. Artıq İnna Çurikova hələ tələbə
ikən məşhur aktrisa idi. Rounun «Morozko» filmindəki Marfuşenka-Duşenka mənfi
rolu aktrisanı real kino ulduzuna çevirir. «Hərbi sahədə roman» filminə görə
Silver Bear Berlin Film Festivalında (1984) «Ən yaxşı aktrisa» kateqoriyasında
qalib olur.
İnna Mixaylovna onu "ulduz”a çevirən ilk rolunu belə xatırlayır: "O
vaxt məşhur Şepkin adına məktəbdə təhsil alırdım. Çox yaxşı bir qızımız var
idi. Qabiliyyətli aktrisa Tamara Nosova. Rejissor Aleksandr Rou əvvəlcə
Marfuşenka roluna onu çəkmək istəyirdi. Ancaq bir dəfə institutun dəhlizində
köməkçi rejissorla qarşılaşdıq. Məni bu rola o özü məsləhət gördü. Sınaqlar
zamanı mən və Tamara qoz gəmirmək məcburiyyətində qaldıq. Mən çəkilməyə elə həvəsli
idim ki, dişlərimə belə heyfım gəlmədi. Yəqin ki, elə buna görə də Rou mənə
diqqət yetirmişdi”. Aktrisa filmin çəkilişlərini xatırlayır: "Filmdə qış təbiəti
Kola yarımadasında, Murmansk yaxınlığında çəkilirdi. Çox soyuq idi. Mən Şaxta
Babanı ağacın altında oturub gözləyirdim. Operatorumuz işıqları çox gec
quraşdırıb qurtardığına görə çox donmuşdum. Sonra isə səbətdən alma əvəzinə nə
üçünsə soğan çıxdı. Mən sanki alma yeyirəmmiş kimi onu çeynəmək məcburiyyətində
idim... Filmi səsləndirməyə gələndə isə, mən özümü ilk dəfə ekranda gördüyüm
zaman ağlamağa başladım”.
Elmi sahədən kinoya
İnna Çurikovanın əri - sovet və rus rejissoru və ssenaristi, RSFSR
xalq artisti Qleb Anatolyeviç Panfilov Maqnitaqorskda doğulub. 1961-ci ildən
KPSS üzvü, RSFSR Dövlət mükafatı laureatı, Rusiya Prezidenti mükafatçısı,
Rusiya Milli Kinematoqrafiya və Elmlər Akademiyasının akademikidir. Moskvada
yaşayır və işləyir. O, kinematoqrafiyaya elmi sferadan gəlib. Kinoda ilk işi ona
şöhrət və mükafat qazandırıb.
1959-cu ildən Sverdlovsk şəhər Komsomol Komitəsinin təbliğat-təşviqat
şöbəsinin müdiri olub. Onun təşəbbüsü ilə Sverdlovskda həvəskar studiya fəaliyyətə
başlayıb. Burada Panfilov dostları ilə «Neylon gödəkçə» və «Xalq milisi» (1958)
filmlərini çəkib. Q.Panfilov 1979-cu ildə «Mosfilm»də «Mövzu» filmini çəkib.
Beynəlxalq prokata çıxan film Berlin Beynəlxalq Film Festivalının «Qızıl Ayı»
(1987) baş mükafatına layiq görülüb.
Mənim bəxtim gətirib
ki...
- İnna Mixaylovna, təqdimat
mərasimlərində mükafat alarkən təəccüblənirsiniz. Münsiflər heyətindən və
tamaşaçılardan fərqli olaraq siz özünüzü böyük aktrisa kimi aparmırsınız.
İnna Çurikova: - Hər kəsin yanında özümü
sadəcə aktrisa sayıram. Mənə elə gəlir ki, mükafat almaq üçün daha layiqliləri
var. Mən öz işimlə məşğul olmağı öyrənmişəm. Mükafat alarkən özümü bir az öz
qabımda hiss edirəm və doğrusu, həyəcanlanıram.
- «Qızıl Vityaz»ın
prezidenti Nikolay Burlyayev deyir: «İndi insan qəlbində döyüş gedir”. Sizcə, çətin
anlarda insana ayaq üstə qalmağa nə kömək edir?
İ.Ç: - Təkcə
ailə kömək edir. Mənim bəxtim gətirib ki, sevimli insanıma rast gəlmişəm və
onun üçün oğul dünyaya gətirmişəm. Qleblə həyatda rastlaşmağım mənimçün bir hədiyyədir.
O, rəssamdır və sözün əsl mənasında inandığım və sevdiyim əsl insandır. O, mənə
öz səsimlə danışmağı öyrədib. Qoy o, sakit, təvazökar, özünü ifadə edə bilməyən
olsun – axır ki, özümünküdür.
Mənim üçün ailə hər şeydən irəlidir. Məhəbbətdən gözəl nə ola bilər?
Öz əzizlərinə, yaxınlarına və torpağına sevgi hiss edəndə yaşamaqdan zövq
alırsan. Mənə elə gəlir ki, məhz məhəbbətdən həyat və gələcək doğur. Kin, qərəz,
ədavət həmişə nifrət doğurandır.
Hərçənd işimdən də ayrı yaşaya bilməzdim. Bütün yaşlarda mənim üçün
bu, əvvəlki kimi sevimli işdir. Bəxtim gətirib, Tanrı mənə vacib olanı deməkdə,
düzgün yolu seçməkdə, bir də tamaşaçıları sevindirməkdə və güldürməkdə kömək
edib.
- Bir çox aktrisalar ailə,
yaxud iş seçimi arasında qaldıqlarından şikayətlənirlər.
İ.Ç: –
Yadımdadır, məşqlərə getdiyim zamanlarda qarşımda iki kişi dayanırdı – böyük
Qleb və balaca Vanya. Mənə elə həsrətlə baxırdılar ki, sanki mən həmişəlik
gedirdim. Elə narazı, çarəsiz baxışlarla baxırdılar ki... Mən gedir və «aman
Allahım, mən bunu niyə edirəm?»- deyə düşünürdüm. Buna baxmayaraq, onlar məni
işə yola salırdılar, oğlumuz isə atası ilə qalırdı.
İnnaya bişirməyi öyrətmişəm
- Belə bir fikir var ki,
bütövlükdə özünü incəsənətə həsr etmiş aktrisalara yemək bişirmək və evi səliqəyə
salmaq lazım gəlmir.
Qleb Panfilov: - İnna
evdə rahatlıq yaratmağı çox gözəl bacarır. Mənim də bəzi hallarda bu işlərdə
köməyim dəyir. Biş-düşə gəlincə isə, mən bunu daha yaxşı bacarıram. Biz ailədə
iki qardaş idik və valideynlərimiz bizə hər şeyi öyrətmişdilər. Mən də öz
bacarıqlarımı Vanyaya ötürmüşəm və İnnaya da bişirməyi öyrətmişəm.
- Birinci dəfə İnna
Mixaylovnaya nə öyrətmisiniz?
Q.P: - Kartof
təmizləməyi. Yoxsa o, kartofu elə təmizləyirdi ki, az qala hamısı qabığa
çıxırdı. Bu, zarafat deyil, real faktdır. Hal-hazırda İnnoçka yeməkləri çox gözəl
və dadlı bişirir.
- Aranızdakı söz-söhbət
olan vaxtlarda elə anlar olubmu ki, dil tapmaqda çətinlik çəkmisiniz?
İ.Ç: - Əlbəttə!
Axı biz də normal insanlarıq. Amma nə Qleb, nə də mən çox da küsülü qala
bilmirik. Səhəri gün nə üstündə küsdüyümüzü unuduruq. Əslində əgər bir insan mənə
əzizdirsə, onunla günlərlə küsülü qalmağı sevmirəm. Bizim həyatımızın, söhbətlərimizin
anlamı budur ki, bir-birimizsiz nə nəfəs ala bilir, nə də yaşaya bilirik.
- Kim birinci üzr istəyir?
Q.P: - Müxtəlif
cür olur – kim günahkardırsa, o da üzr istəyir. Ancaq elə də olur ki, biz əsəbləşəndən
sonra bir-birimizin üzünə baxır və gülürük. Yumor ailə həyatında çox kömək
edir. Biz Tanrının izni ilə rastlaşmışıq.
- Bəs bir-birinizi tənbeh
etməyi xoşlayırsınız? Axı, ailədə çatışmazlıqları sezmək xoşdur.
Q.P:-
Çatışmazlıqları həmişə sezmişik, başqa cür necə ola bilər axı? Sizə bir sirr
açım ki, «Oddan keçid yoxdur» filmi üzərində işlədiyimiz zaman mən çox heyrətləndim:
İnna Doronina kimi danışırdı. O, bu aktrisanı çox sevirdi, heç kimi nəzərə
almadan onun manerasını, özünü yamsılayırdı. Mən ona məsləhət gördüm ki, bu vərdişdən
qurtulmaq lazımdır. Bu, böyük maneə oldu. Üç gün o, bu vərdişindən əl çəkə bilmədi.
Sonra isə xoşbəxtlikdən hər şey yerini aldı. İnnoçka radio siqnallarını qulağı
ilə tutan adam kimidir. Məsələn, Nonna Mardyukovanı gözəl yamsılayır.
- İnna Vasilyevna - Qleb
Anatolyeviç cütlüyü ideal sayılır. Sizcə, ailə həyatındakı böhranı dəf etmək
üçün nə lazımdır?
Q.P: -
Sevdiyiniz işlə birgə məşğul olmaq lazımdır. İnsan nəsil artırmaqdan başqa,
daha vacibi - sevdiyi işlə məşğul olmalıdır. Məşğul olduğunuz iş sevimli və hər
iki tərəfin razılığı ilə olmalıdır. Bütün bunların birləşməsi insanların bir
yerdə olması ilə nəticələnir.
İ.Ç: - Gözəl
ailə qurmaq üçün heç bir sirrim yoxdur. Bütün situasiyalarda ürəyimin səsinə
qulaq asıram.
- Qleb Vasilyeviç,
yoldaşınıza olan münasibətləriniz bu illər ərzində dəyişibmi?
- Daha dərin və güclü olub. Bu hisslər yaşlandıqca, daha mükəmməl
olub. Onun gözəl üzündən daha gözəl heç nə görmürəm. Başa düşürəm ki, qocalıq
iz buraxır.Zaman – insanın üzündədir, amma gözlər və mahiyyət qocalmır. Bu,
şiddətli hissdir, başa düşürsünüzmü?
- İnna Mixaylovna o
qadınlardandır ki, yaşlandıqca, zahirən daha maraqlı olur.
Q.P: -
Düşünürəm ki, bəli... Düzdür, hərdən cavanlığımızı kədərlə xatırlayıram. O
vaxtların öz gözəlliyi, qüvvəsi və xəyala dalmaq üçün enerjisi var idi.
- İnternetdə paylaşırlar
ki, siz oğlunuza "aktyorluq çox amansız və asılı peşədir” demisiniz. Və ona məsləhət
görmüsünüz ki, hüquqşünaslığa getsin.
Q.P: - Mən
oğlumu aktyor olmaqdan çəkindirməmişəm, Allah, sən özün qoru! Bundan başqa, mən
İvanı «Günahsız günahkarlar» filmində Neznamov roluna çəkilməyə razı salmışam və
o, bunun öhdəsindən gəlib. Lakin sonradan çəkilməyə onda həvəs oyanmayıb. Mən hələ
də təəssüflənirəm, çünki onda bu istedad var. Amma aktyor olmaq məxsusi həvəs tələb
edir. Bax, İnnoçka bundan həzz alır, o, aktrisa olmaq üçün yaranıb. Tanrının
bizə bəxş etdiyi isə sevimli işimiz və ailəmizdir.
Rusiya mətbuatından tərcümə etdi
Təranə Məhərrəmova