Dil açarkən ilk sözü “Azərbaycan” olan şəhid
"Birdən
gəlib dedilər ki, dəhlizdə sizi gözləyirlər. Çıxdıq, gördük ki, uzun dəhliz
adamla doludur. Gəldiyimizi eşidib toplaşmışdılar.
Hamısı "qardaşımız idi” deyirdilər”
"Uşaqlar
dil açarkən çox vaxt "ana”, "ata”, "baba”, "nənə” kimi sözlər deyirlər. Ancaq
oğlumuzun ilk sözü "Azərbaycan” olmuşdu. 3-4 hərflik sözləri yox, "Azərbaycan”
deməsi hər kəsi təəccübləndirmişdi” - bu sözləri şəhid Mürsəl Kazımlı haqqında
valideynləri bildirdilər.
Kazımlı
Mürsəl Kamil oğlu 23 iyul 1992-ci ildə Bakı şəhərində anadan olub. Orta təhsilini
Pərviz İsmayılov adına 278 saylı orta məktəbdə alıb. 2002-2007-ci illərdə 36
saylı musiqi məktəbinin tar sinfində təhsil alıb. İqtisad Universitetinin
mühasibat uçotu və audit fakültəsini bitirib. Hərbi xidmətini Gəncə, Naftalan və
Tərtər artilleriya korpusunda rabitəçi kimi başa vurub. 2016-cı ildən etibarən
2 saylı tibb kollecində mühasib vəzifəsində işləyib.
2020-ci
ildə İkinci Qarabağ Savaşı başlayandan bir gün sonra - sentyabrın 28-i döyüşə çağırılır. Cəbrayıl və
Füzuli rayonlarının azad olunması istiqamətində gedən döyüşlərdə iştirak edir.
Oktyabrın 23-ü Füzulidə gedən döyüşlərdə şəhid olur. Prezident İlham Əliyev Mürsəl Kazımlını ölümündən sonra
"Vətən uğrunda” və "Füzulinin azad olunmasına görə” medalları ilə təltif edib.
Atası
Kamil Kazımlı
bildirdi ki, döyüşə gedənə qədər oğlunun hərbi vəzifəsi olduğunu bilməyib: "Çox
təvazökar idi, nailiyyətlərini danışmazdı, öyünməzdi. Hərbi xidmətdən
qayıdandan sonra da bizə detallı nələrsə danışmadı. Bilirdik ki, rabitəçi kimi
xidmət edib. Komandiri zəng vurub mənə təşəkkür edirdi, vəzifəsinin öhdəsindən
çox yaxşı gəldiyini deyirdi. Müharibə başlayanda sentyabrın 28-i ona da çağırış
gəlib, amma bizə deməyib. Gedib kollecdə iş yoldaşları ilə sağollaşıb. Həmin
gün həyat yoldaşım mənə dedi ki, Mürsəli döyüşə çağıra bilərlər? Dedim ki, yox,
qismən səfərbərlikdir, hələ ki, hərbi vəzifəliləri çağırırlar, onun vəzifəsi
yoxdur. Gecə saat 11-də bizə dedi ki, məni çağırıblar, sabah gedirəm. Sən demə,
onun hərbi vəzifəsi var imiş”.
"Çox məsuliyyətli idi”
Anası
Lalə Əliyevanın sözlərinə görə, Mürsəl hər zaman çox məsuliyyətli
olub: "Gecə neçə saatsa oyaq qalıb başqasının işinə görə çalışa bilərdi.
Əşyalarına qarşı da çox məsuliyyətli idi, səliqəli saxlayırdı. Mürsəl orta məktəbdə
aşağı sinifdə oxuyarkən yoldaşım riyaziyyatdan məsələni həll etməkdə ona kömək
edərkən məktəbdən verilən kitabda nə isə yazdı. Ondan ötrü nə qədər ağladı ki,
niyə yazıbsan? Hər işinə o cür yanaşırdı”.
"Müəllimi onu dinlədi, çox sevindi”
L.Əliyeva
deyir ki, oğlu musiqiyə getsə də, dərslərini də heç vaxt ikinci plana atmırdı:
"Kiçik yaşlarında musiqi duyumu olduğunu hiss etdim. Ona görə, zamanı gəlincə,
musiqiyə - tar sinfinə qoyduq. İlk dəfə musiqi məktəbinə aparanda müəllimi onu
dinlədi, çox sevindi, dedi ki, belə uşaq
5-6 ildən bir ələ düşür. Müəllim bir dəfə göstərirdi, o isə artıq öyrənirdi.
Deyirdi ki, bu uşaq kompüter kimidir, götürmə qabiliyyəti çox yaxşıdır. Amma özünü
musiqidə deyil, başqa sahədə görürdü. 613 bal toplayaraq İqtisad Universitetinə
qəbul oldu”.
Bağçadan iş yerinə qədər...
L.Əliyeva
bildirdi ki, Mürsəlin getdiyi hər yerdən xoş sədaları gəlib: "Məktəb vaxtı
valideyn iclasında həmişə alnıaçıq otururduq. Savadı, səliqəsi, tərbiyəsi ilə
bağlı tam arxayın idik. Tələbə, hərbi xidmət, iş dönəmi də elə. Bağçadan tutmuş
iş yerinə qədər hara gedibsə, onunla bağlı ancaq tərif eşitmişik”.
"Qardaşımız idi” deyirdilər”
Valideynləri
anım günündə Mürsəlin işlədiyi kollecdə olublar. K.Kazımlı deyir ki, hər kəs
onlara yaxınlaşıb oğulları ilə bağlı öz xatirələrini bölüşüb: "İşlədiyi kollecdə
şəhidlərlə bağlı anım günü keçirilirdi. Bizi də dəvət etmişdilər. Başqa bir
anım tədbirinə də getdiyimiz üçün ora bir az gecikdik. Anım tədbiri bitmişdi.
Direktorun otağına getdik, orda hamı Mürsəllə bağlı xatirələrini bölüşdü. Birdən
gəlib dedilər ki, dəhlizdə sizi gözləyirlər. Çıxdıq, gördük ki, uzun dəhliz
adamla doludur. Gəldiyimizi eşidib
toplaşmışdılar. Kollecin müəllimləri, tələbələri, işçiləri — hamısı gəlmişdi.
Hamısı "qardaşımız idi” deyirdilər”.
Şəhidliklə bağlı paylaşım
Valideynləri
Mürsəlin perspektivli gənc olduğunu deyirlər. Ondan gələcəklə bağlı gözləntiləri
çox imiş. Mürsəlin hər şeyə sahib olacağına inanırmışlar. Mürsəl isə hər zaman
"Gələcəkdə maliyyə durumum imkan verərsə, uşaq və qocalar evinə himayədarlıq edərəm”
deyərmiş.
Yalnız
ailənin deyil, vətənin oğlu
Hazırda Mürsəlin valideynlərinin ən çox eşitdiyi
cümlə isə budur: "Mürsəl tək sizin deyil, hamımızın, vətənin oğludur”.
Aygün Asimqızı