"Bir məktəb
açılarsa, bir həbsxana qapanar” deyib, məşhur amerikalı filosof Ralf Uoldo Emerson. Çünki məktəb bilgidir,
bilgi isə gələcəkdir... Bu gün bu gələcəyi bizə vəd edən, yolumuza işıq tutan məktəblərdən
birinin 30 yaşı tamam olur. Söhbət Yeni
Günəşli qəsəbəsindəki Nadir Əliyev adına 282 saylı tam orta məktəbdən
gedir. 1988-ci ildə ilk şagirdlərini qəbul edib və bu günə qədər də nüfuzlarını
qoruyub saxlayıblar.
Biz də, cəmiyyətdə
digər məktəblərlə sağlam rəqabət aparan, hətta liseyləri geridə qoymağı
qarşılarına məqsəd qoyan 30 yaşlı təhsil ocağının müəllimləri və şagirdləri ilə
söhbətləşmək üçün 282 saylı məktəbə üz tuturuq.
Dərs saatı olduğu
üçün məktəbdə sakitlikdir. Təxminən 40 dəqiqə sonra şagirdlərin tənəffüsə
çıxacağı dəhliz sükuta qərq olub. Səhər saatları olduğu üçün heç dərsdən qaçmaq
istəyən bir yana, dərsə gecikən şagird də gözümüzə dəymir... ya da, böyüklərin
dediyi kimi zəmanə uşaqları peşəkardırlar.
Sakitlikdən
istifadə edib məktəbin direktoru Camal
Əlirzayevlə söhbətləşmək üçün
otağına yollanırıq. Direktorun otağının qapısı açıqdır. İstər şagirdlər, istərsə
də müəllimlər rahatlıqla direktorla ünsiyyət qura, problemlərini bölüşə bilərlər.
Müavinlər də zarafatyana, buranı "açıq qapı” adlandırırlar.
"Ən yaxşı ümumtəhsil məktəbi”
Yubiley həyəcanını
yaşayan Camal müəllim deyir ki, məktəb təkcə onun dövründə deyil, digər həmkarlarının
dövründə də öncüllüyü ilə seçilib: "Hər il qəbul prosesində şagirdlərin qəbul
sayına görə fərqlənirik. Hətta məktəbimiz 2010-2011-ci ildə keçirilən "Ən yaxşı
ümumtəhsil məktəbi” müsabiqəsinin qalibi olub və 10 min manat məbləğində
mükafat alıb. Son 12 ilin nəticələrinə görə, Tələbə Qəbulu üzrə Dövlət
Komissiyası bizim məktəbin Suraxanı rayonunda birinci yerə layiq görülməsi ilə
bağlı məlumatı təsdiqləyib. Bundan əlavə, məktəbimizdə şagirdlərimizin inkişafı
üçün mütəmadi olaraq seminarlar keçirilir. Bir ay müddətində hər həftə məktəbdə
Ombudsman aparatı tərəfindən "Mən və hüquqlarım” mövzusunda seminarlar
keçirilib”.
Məktəb haqqında
məlumat verən direktor deyir ki, 2017-2018-ci il tədris ilində məktəbdə 1358
şagird təhsil alıb və onlarla 161 müəllim məşğul olub. 11-ci sinfi 63 şagird bitirib, onlardan 54 nəfəri
ali məktəbə sənəd verib, 47 nəfər isə daxil olub. 3 nəfər 600, 10 nəfər 500-dən
yuxarı bal toplayıb”.
"Məktəb həm də insan üçün həyat dərsidir”
Məktəbdə keçirilən
tədbirlərə nəzər yetirdikdə diqqət etdiyimiz xüsusi məqam, şagirdlərin vətənpərvər
ruhda tərbiyə edilməsidir. Direktor deyir ki, hər bir məktəbin və müəllimin
borcu ilk olaraq vətənpərvər şagird yetişdirməkdir: "O millət ki, keçmişini
bilmir, həmin millətin gələcəyi ola bilməz. Bir dəfə Xocalı soyqırımı ilə bağlı
tədbir keçirirdik. Şagirdlərin iştirakı mənə çox təsir etdi. Hətta həmin gün
şagirdlərin böyük bir qisminin ağladığının şahidi oldum. Onlar məni əmin etdilər
ki, şəhidlərimizin qanı yerdə qalmayacaq. Belə oğullarımız, qızlarımızla fəxr
edirəm. Məktəb - millətin müdriklik ocağıdır. Məktəb - xalqın mənəvi beşiyidir.
Məktəbdə təkcə yazıb-oxumağı, hesablamağı və müxtəlif elmlərin sirlərini öyrətmirlər,
məktəb həm də insan üçün həyat dərsidir”.
Qapının açıq
olmasına gəldikdə isə, direktor gülür və deyir ki, məktəb demokratik prinsiplər
əsasında idarə olunur: "Vəzifə səlahiyyətlərinə uyğun olaraq, şagirdlərlə dost
münasibəti qururuq. Müasir təhsilin ən böyük əlamətlərindən biri də şagirdlərlə
müəllimlər arasında səmimi ünsiyyətin qurulmasıdır. Təlim prosesində şagirdləri
dinləyir, onların hüquqlarına hörmətlə yanaşırıq. Çalışırıq ki, tədris prosesində müəyyən ardıcıllığı gözləyək və
onları lazımi bilik səviyyələri ilə təmin edək”.
"Evdən gəlmirəm...”
Bütün məktəblərdə
şagirdlərin ən böyük problemi geyimlə bağlı olur. Xüsusilə, seçilmək istəyən
şagirdlər bəzi hallarda məktəbli geyimində gəlmək istəmirlər. Uşaqların geyimi,
dərsə davamiyyəti kimi hallarla tərbiyə
işləri üzrə direktor müavini Gülnarə Mirzəyeva məşğul olur: "Şagirdlərlə
işləmək, onlara nəzarət etmək asan deyil. Geyimlə, dərs buraxmaqla, dərsdən
yayınmaqla bağlı problem olduqda, onlarla ciddi məşğul oluruq. Geyimlə bağlı
problemlər əsasən, 11-ci siniflərdə olur. Ən böyük bəhanələri isə "indi evdən gəlmirəm,
ona gör belə geyinmişəm”dir”.
"Dərsdən qaçanda yıxıldıq”
Zəng vurulur...
Məktəbdəki sükut səs-küylə əvəz olunur. Şagirdlərlə söhbətləşmək üçün dəhlizə
çıxırıq. Ağ-qara geyimli, uzun hörüklü , məktəb qoxan şagirdlər bizi bir anlıq
keçmişə aparır. Əbəs yerə deyilməyib: Ömrün ən qayğısız illəri...
Uzun saçlı, ağ
bantlı Nailə Cəfərovaya
yaxınlaşırıq. 11-ci sinifdə oxuyur. Məktəbdə sonuncu ilidir. Əlaçı şagirdlərdəndir.
Hətta bir dəfə "3” aldığı üçün bütün günü ağlayıb: "Məktəb ikinci evimizdir.
Burada müəllim-şagird münasibətləri çox doğmadır. Məktəblə bağlı unutmadığım
xatirəm isə dərsdən qaçmaqla bağlı olub. Bir dəfə dərsdən qaçmaq istəyəndə
yıxılmışdıq və İsmayıl müəllim bizi görüb möhkəm danlamışdı. O hadisəni indi
gülərək xatırlayıram”.
İsmayıl İbrahimov direktor müavinidir. Şagirdlərin ən çox əziyyətini
çəkən müəllimlərdəndir. Yubiley olduğu üçün o da çox sevinclidir: "Şagirdlərimizin
əksəriyyəti yaxşı oxusa da, oxumayanlar da var. Xüsusilə, şıltaq uşaqları idarə
etmək asan deyil. Onlarla tez-tez tərbiyəvi söhbətlər aparırıq. Dərslərini zəif
oxuyan uşaqlarda motivasiya yaradırıq. Qız uşaqlarında müsbət nəticəni tez əldə
etmək olur. Oğlan uşaqları daha gec yola gəlir. 30 il bundan öncə ilə müqayisədə,
indi müəllim olmaq çətindir. Elm,
texnikanın inkişaf etdiyi vaxt fərqlidir. Biz kitab oxumaqdan həzz alırdıq.
Onlar isə az əziyyət çəkib, çox nailiyyət əldə etmək istəyirlər”.
"Əti sənin, sümüyü mənim”
Əvvəllər
valideynlər müəllimlərə etibar edirdilər. Lori dildə desək, "əti sənin, sümüyü
mənim” prinsipi ilə hərəkət edir, yaxşı təhsil alması üçün övladlarını müəllimə
həvalə edirdilər. İsmayıl müəllim deyir ki, zəmanə dəyişdiyi üçün indiki
uşaqlarla işləmək səbir tələb edir: "Valideynlərdə emosionallıq o qədər yüksəkdir
ki, uşaqların bir sözü ilə mübahisə yaradırlar. Məsələni biləndən sonra səhvlərini
başa düşürlər. Hamı istəyir uşağı yüksək səviyyədə oxusun, amma bütün uşaqlar
özünü doğrulda bilmir. Hər şey də müəllimdən asılı deyil”.
"Şagirdlər və müəllimlər bir-birindən qidalanır”
Direktor müavini Həlimə Ələkbərovanın karyerası məktəblə yaşıddır. Məktəbin ilk günlərindən
burada işləyib. 30 il əvvələ qayıtdıqda deyir ki, indi müəllimlərin, şagirdlərin,
valideynlərin baxışı dəyişib: "Əvvəl valideynin dediyi fikirlərlə, müəllimin
sözü üst-üstə düşürdü. İndikilər isə müəllimlərlə razılaşmırlar. Etiraf edək
ki, indiki şagirdlər çox hazırlıqlı və dünyagörüşlüdürlər. Bəzi hallarda müəllimlərin
bilmədiyini, uşaqlar bilir”.
Direktor Camal
müəllim təsdiqləyir ki, indi təkcə şagird yox, müəllim də öyrənir: " Hər iki tərəf
- istər şagird, istər müəllim bir-birindən qidalanır”.
Şəhidlərimizin adı bir bayraqda
Məktəbi gəzərkən
üzərinə əl yazısı ilə yazılar qeyd olunan bayraq diqqətimizi çəkir. Bu bayrağın
tarixçəsi çox təsirlidir. Məktəbin
informatika müəllimi Gülər Musayeva "12056 şəhidimizin adı bir bayraqda”
şüarı ilə şəhidlərin adlarını şagirdlərlə birlikdə araşdırıb və bayrağın üzərinə
yazıblar: "Mənim ailəmdə iki şəhid olub. Atam, qardaşım Qarabağ veteranıdır.
Fikirləşdim ki, şəhidlərə borcumuzu necə qaytara bilərik... Şəhidlərin sayını
araşdırdıq. Uşaqlar onların adlarını topladılar və mənə göndərdilər. Şagirdlər
özləri tənəffüs vaxtı gəlib, qələmlə şəhidlərin adlarını bayrağa yazırdılar”.
"X” və "Y” ilə mübarizə aparan "Z” nəsli...
Həmsöhbətimiz
deyir ki, müəllimin əsas vəzifəsi vətənini sevən şagird yetişdirməkdir: "Mənim
üçün əsas vətəndaş yetişdirməkdir. Əgər şagird vətənini sevən vətəndaş deyilsə,
onun biliyi mənə lazım deyil. Çünki o biliklə insanları məhv edən nə isə düzəldə
bilər. Amma vətənini, millətini sevən insan bunu etməz”.
Müəllim "Nəsillər
nəzəriyyəsindən danışaraq, vurğuladı ki, hər yeni nəsil özünəməxsusluqları ilə əvvəlki
nəsli təəccübləndirir: "Məsələn, "X” nəsli adlandırılan 1965-1979-cu illərdə
doğulanlar yüksək boşanma əmsalı ilə tanınırdılar. "Y” nəsli 1980-2000-ci illərdə
anadan olanlardır. Y nəslinin nümayəndələri əsasən daha yüksək texnoloji bilik
və bacarıqlara, yeniliyə və öyrənməyə açıqlığı ilə fərqlənir. Və nəhayət, "Z” nəsli:
2000-ci ildən bəri anadan olanlar. Alimlərin fikrincə, tarixdə ilk dəfə
insanlar öz əcdadlarından bu dərəcədə köklü şəkildə fərqlənir. Bizim (X və Y nəsillərinin)
innovasiya adlandırdıqlarımız onlar üçün adi reallıqdır. Bu insanlar, sözün əsl
mənasında, ilk rəqəmsal insanlardır. Ona görə də, onlarla aparılan tədrisi 30
il öncəsi ilə müqayisə etmək olmur. Məhz
bu nəslin uşaqlarına əvvəlki tədris metodu maraqsızdır. Məsələn, mən kitabları
elektron formada kompüterə yükləmişəm ki, uşaq deyə bilməsin ki, kitabım evdə
qalıb. Uşaqlar tapşırıqları da mənə maillə göndərirlər”.
"Anam mənimlə, şagirdlərə nisbətən daha sərtdir”
Rəqəmsal şagirdlərdən
biri də Turan Muxtarlıdır. Turan
7-ci sinifdə oxuyur. Gələcəkdə kompüter mühəndisi olmaq istəyir. Tək narazılığı
müəllim oğlu olmağıdır: "Dərslərimi oxuyuram. Müəllimlərimi, məktəbimi çox
sevirəm. İstər təhsil, istərsə də şagird müəllim münasibəti baxımından məktəbimiz
çox fərqlənir. Tək narazılığım anamın da müəllim olmasıdır. Çünki özüm əziyyət
çəkib uğur qazananda, bəzi uşaqlar anamın adı ilə bağlayırlar. Halbuki anam mənimlə,
şagirdlərə nisbətən daha sərtdir”.
"Onlar öyrənəndə qürurlanıram”
Məktəbin özəlliklərindən
biri də odur ki, internat məktəbinin şagirdlərinin burada sinfi var. O sinfə Azərbaycan-dili,
ədəbiyyat fənnini Xanım Muxtarova tədris
edir. Söhbət üçün Xanım müəllimənin sinfinə gedirik. Kənardan müşahidələrimiz
zamanı məlum olur ki, Xanım müəllimə qayğıya ehtiyacı olan uşaqlara təkcə bilik
vermir, həm də ana kimi nazlarını çəkir. Müəllimə deyir ki, bu uşaqlar həyatdan
aldığı zərbənin aqressiyasını ətrafdan çıxardıqları üçün çox insan onlarla yola
gedə bilmir: "2003-cü ildən bu məktəbdə işləyirəm. Hazırda uşaq evlərindən gələn
şagirdlərə dərs deyirəm. Mənim üçün haradan gəlməyindən asılı olmayaraq, şagird
şagirddir. Qarşılıqlı mehriban, isti münasibətlərimiz var. Bəzi dərslərimiz
onlara məsləhətlərlə bağlı olur. Özlərinə də tapşırmışam ki, nə çətinliyiniz
olsa, mən sizə kömək etməyə hazıram. Onlara fərq qoymadan yanaşıram. Bu sinfə
girəndə rahatlıq tapır, onlar öyrənəndə qürurlanıram. Düzdür, dəcəl
uşaqlardılar, amma onlarla ünsiyyətdə olduqda sinifdən çıxmaq istəmirsən. Qayğı
göstərəndə, ikiqat əvəzini verirlər. Şagirdlərimlə ana, bala kimi münasibətdəyəm.
Uşaqlarla bağlı o qədər danışıb, düşünürəm ki, gecə yuxuma girirlər (Gülür -
A.Ə). Mənim qazancım isə onların da məni sevməsi və problemlərini mənimlə
bölüşməsidir”.
"Dərsin ortasında topla oynamaq istəyirəm”
Dərs vaxtı bir
şagird diqqətimizi çəkir. Adı Toğruldur.
Yerində dayanmır. Hiss edirik ki, elə sinfin şıltağı odur. Dəhlizə qaçmaq üçün
zəngin vurulmasını səbirsizliklə, gözləyir: "45 dəqiqə darıxıram və tənəffüsləri
çox sevirəm. Məktəbdə səlahiyyətim olsa
idi, sinifdə dərs vaxtı topla oynamağa icazə verərdim. Bəzən onu incitsəm də,
Xanım müəllimə bizə ana kimidir. O məni çox istədiyi üçün, mən də onu çox istəyirəm”.
Toğrul hərbiçi
olmaq istəyir: "Səhər dərsə gələndə, əziyyət çəkdiyim üçün dərslər axşam olsa,
yaxşı olardı. Məktəbi bitirdikdən sonra isə hərbiçi olub, vətən keşiyində
dayanmaq istəyirəm”.
"Çox gülürəm...”
Sürəyya Rzayeva fortepianoya gedir. Dərslərini əla oxuyur. Xüsusi
istedadını da məktəb vasitəsilə inkişaf etdirir: "Dərslərimi, müəllimlərimi çox
sevirəm. Həyatdakı tək çətinliyim atamın olmamağıdır. Atam ad günümdə rəhmətə
getdiyi üçün bəzən bu yük ağır gəlir. Amma müəllimlərimlə danışıb, dəstək
alıram. Ən gözəl, maraqlı günlərim elə bu məktəbdə keçir”.
Dəhlizdə pozitiv şagird diqqətimizi çəkir. O
da məktəbin əlaçı şagirdlərindəndir. Amma bir problemi var: "Çox gülürəm. Bəzən
dərsə mane olduğum üçün müəllimlər məni danlayır, "gülməli söz varsa, de biz də
gülək” deyirlər. Lakin mən o cümləyə də gülürəm”.
Məktəb o qədər
doğma, münasibətlər o qədər istidir ki, orada nə mövzu bitər, nə də söhbət... Məcbur
qalıb, onlarla xudahafizləşirik. Qəzetimiz adından məktəbin kollektivini 30
illik yubileyləri münasibətilə təbrik edir, uğurlar arzulayırıq.