“Türk axını” Ukraynadan yan keçir
Bəlli olduğu kimi, mayın əvvəlində "Qazprom” 2019-cu ildə istifadəyə
verilməsini nəzərdə tutduğu "Türk axını” qaz kəməri layihəsini reallaşdırmağa
başlayıb. Rusiya qazının Qara dənizin dibi ilə Türkiyəyə, oradan isə Avropa
ölkələrinə nəqlini nəzərdə tutan layihə iki xətt üzrə həyata keçirilməli və hər
birinin gücü 15,75 mlrd. kub metr olmalıdır. Birinci xətt qazın Türkiyəyə,
ikinci isə Cənubi və Cənub-Şərqi Avropa ölkələrinə çatdırılması üçün nəzərdə
tutulub. Boru xəttinin dənizdən keçən hissəsi 900 km. təşkil etməlidir, 200 km.
isə Türkiyənin ərazisi ilə Yunanıstana kimi uzanmalıdır.
Ümumiyyətlə, Rusiyanın Ukraynadan yan keçməklə inşa ediləcək boru
xətlərinə marağı Ukraynada 2004-cü ildə yaşanan daxili siyasi hadisələrdən
sonra yaranıb. Viktor Yuşşenkonun hakimiyyətə gəlməsindən sonra əvvəlki
hakimiyyət dövründə Ukrayna ərazisindən Rusiya qazının tranzit nəqli ilə bağlı
imzalanan sazişlər dəstəkləndi. Lakin Ukrayna Rusiyanın onun qaz nəqliyyat
sisteminə aktiv şəkildə cəlb edilmək istəyini rədd edərək, üstünlüyü Avropa
İttifaqına verdi. Nəticədə də, qaz nəqliyyat sistemini birgə idarə etmək barədə
danışıqlar nəticəsiz başa çatdı. Sonra isə Kiyevlə Moskva arasında aramsız "qaz
müharibələri” start götürdü. Kiyev bununla Rusiyanı etibarsız qaz nəqliyyatçısı
kimi qələmə verməyə çalışır, Moskva isə ona qarşı təzyiq göstərmək istəyirdi. V.Yuşşenkonun
dövründə Rusiya qazının Avropaya nəqli ilə bağlı problemlər Rusiya qarşısında
alternativ marşrutlar axtarıb tapmaq məsələsini qoydu. Bu istiqamətdə işlər
əsasən "Şimal axını” layihəsi ilə bağlı
davam etdirildi. Lakin zaman-zaman Rusiyanın Qara dəniz vasitəsilə qazın
nəqlində ciddi problemləri yaranırdı. 2014-cü il pik oldu. Bu ölkədə dövlət
çevrilişindən sonra isə Ukraynada hakimiyyətə gələn antirus qüvvələrlə
Moskvanın münasibətləri tamamilə pisləşdi. Məhz bundan sonra Ukraynadan
asılılıq Rusiya üçün xüsusi aktuallıq kəsb etməyə başladı. Bir neçə variant
təklif edilsə də, sonda "Türk axını”nın üzərində dayanıldı. 2015-ci ildə Rusiya
ilə Türkiyə arasında münasibətlər kəskinləşdikdən sonra layihə arxivə atıldı.
Yalnız 2016-cı ildə münasibətlər normallaşdırdan sonra tərəflər yenidən
layihəyə qayıtdılar.
Artıq hər iki ölkənin parlamenti, prezidenti sazişi təsdiq ediblər.
Ən çox diqqət çəkən Bolqarıstana qazın nəqlidir. Bu layihələrin
reallaşdırılması Rusiyanın strateji cəhətdən önəmli bir regionda mövqelərini
möhkəmləndirə bilər. Eləcə də, Serbiyaya qazın nəqlinin artırılması məsələsi
var. Son vaxtlara kimi, bu ölkəyə il ərzində 2 mlrd. kub metr qaz nəql
edilirdi. Nəticədə, Avropa ölkələrinin bir qismi Rusiya layihəsinə özlərinin
Avropada yerinin və Rusiya ilə münasibətlərinin möhkəmləndirilməsi kimi baxmağa
başladılar. Ukraynaya gəldikdə, o, tranzit ölkə kimi rolunu itirmək təhlükəsi
ilə üzbəüz qala bilər. "Türk axını” işə düşdükdən sonra bu ölkə tranzit kimi
tam rolunu itirəcək. Bu, Ukrayna büdcəsinə də təsir edəcək. Müqayisə üçün
bildirək ki, əgər əvvəllər Ukrayna ərazisi ilə nəql edilən Rusiya qazının həcmi
100 mld. kub metr idisə, 2016-cı ildə bu rəqəm 82,5 mlrd. kub metrə düşüb.
"Qazprom”un rəhbəri Aleksey Miller bildirib ki, 2020-ci ildən sonra bu rəqəm 15
mlrd. kub metrə düşə bilər. Bu isə Ukraynanın qaz nəqliyyat sistemini
rentabelsiz bir quruma çevirə bilər.
Layihənin reallaşması Qara dəniz hövzəsində qüvvələr balansını da
kardinal şəkildə dəyişə bilər. Belə ki, uzun illər özünün qaz nəqliyyat
sistemini Rusiyaya qarşı təzyiq vasitəsi kimi istifadə edən Ukrayna bu imkandan
məhrum ola bilər. ABŞ və Aİ-yə gəldikdə, onlar Rusiyaya Kiyevin əli ilə təzyiq
göstərmək imkanını itirə bilərlər.
Ukrayna da dinc durmaq istəmir. Rusiyaya qarşı Bolqarıstan və
Rumıniyadan dəstək qazanmağa çalışır. Ukrayna Türkiyəni də Rusiyaya qarşı
yönəltməyə, onun layihədə iştirakdan imtinasına nail olmağa cəhd edir. Ukrayna
tərəfi Ankaranın diqqətini Krım tatarlarına yönəltmək istəyir. Bəlli olduğu
kimi, Rusiya Krımı işğal etdikdən sonra yarımadada yaşayan tatarlara qarşı ayrı-seçkiliyə
yol verir. Bundan əlavə, Kiyev üçün Gürcüstanla da münasibətlər önəm kəsb edir.
Bu ölkə xarici siyasətini ABŞ və Aİ ilə münasibətlər üzərində qurub. Kiyev
Moskva ilə Tbilisi arasındakı gərginlikdən öz maraqlarına uyğun istifadə etməyə
çalışır.
O ki qaldı Türkiyəyə, "Türk axını” reallaşarsa, bu onun mövqeyinin
xeyli gücləndirə bilər. Layihənin reallaşması ilə Türkiyə enerji resurslarının
Avropaya çatdırılmasında başlıca ölkəyə çevrilə bilər. Bu həm də onun Rusiya
ilə münasibətlərini gücləndirər. Eləcə də, Avropa İttifaqı ilə münasibətlərdə
əlavə arqument verə bilər.
Yeri gəlmişkən, layihə Rusiyaya qarşı sanksiyalar və Ankaranın Qərblə
gərgin münasibətləri şəraitində reallaşır. Bundan əlavə, "Türk axını” və "Şimal
axını” qaz kəmərləri Rusiya qazının Avropa bazarında mövqelərini müəyyən etmiş
olacaq. Avropada mövqelərini
gücləndirməyə çalışan Birləşmiş Ştatlara gəldikdə, bu ölkə qitəyə özünün enerji
resurslarını nəql etməyə səy göstərir.
Qərb Ukraynaya müdaxilə etdiyinə görə Rusiyaya qarşı sanksiyaları
gücləndirir. Bütün bunlara rəğmən, qarşıda Ukraynanı ciddi proseslər gözləyir.
İstənilən halda, irimiqyaslı hərbi əməliyyatların baş verəcəyini gözləmək gərək
deyil. Rusiya böyük ehtimalla Kiyevə qarşı yalnız iqtisadi rıçaqlarını işə
salacaq. Ukraynanın bütün bunların qarşısında duruş gətirəcəyini isə zaman
göstərəcək.
Azər