Tariximizin iki məşhur siması
Nəriman Nərimanov
və Hacı Zeynalabdin Tağıyev... Azərbaycan ictimai-mədəni fikir
tarixinin ötən səhifələrində bu iki şəxsiyyəti qovuşduran bir çox nöqtələr, cəhətlər
mövcuddur; onların hər ikisi birinci növbədə soydaşlarının tərəqqisi, fikri və
həyati inkişafi, gələcək firavanlığı uğrunda sözün həqiqi mənasında fədakarlıqla
çalışmışlar. Biri maddi, digəri isə intellektual, siyasi və ədəbi sərvətini əsirgəməmişdir.
Təsadüfi deyil ki, Hacı Zeynalabdın Tağıyevin maliyyə dəstəyi ilə ali təhsil
alan istedad və qabiliyyət sahibi olan onlarla gəncdən biri Nəriman Nərimanov
olmuşdur. Hacı bu və digər sahələrdə öz pullarını xalqının xoş gələcəyi naminə
sərf edirdi. Onun yeganə təmənnası da həmin gənclərin məhz bu işə- vətənin və
xalqın işıqlı sabahına əsl vətəndaş təəssübkeşliyi və qeyrəti ilə xidmət göstərmək
üçün yetişmələri idi. Hacı ölkədə və cəmiyyətdə meydana çıxıb getdikcə sürəkli,
davamlı şəkildə irəliləyən sosial-mədəni, ictimai-əxlaqi tərəqqi və inkişafı
gördükcə ruhlanır və həmin prosesə maddi, maliyyə dəstəyini daha da artırırdı.
Bütün bunların təkcə XIX əsrin ikinci mərhələsi haqda N.Nərimanov 1901-ci ildə
çap etdirdiyi "Hacı Zeynalabdin Tağıyevin 50 illiyi məişətdə və cəmaətə xidmətləri”
kitabçasında ətraflı məlumat verilmişdir.
Həmin kitabçada Zeynalabdinin 1838-ci ildə
Bakıda anadan olması, atası Tağı kişinin xeyir-duası ilə 12 yaşından sonra bənna
yanında palçıq daşımaqla əmək fəaliyyətinə başlaması, boş vaxtlarda bənna və
mühəndislərin necə çalışmalarını diqqətlə izləyib ondan bacardığı qabiliyyəti mənimsəməsi
və nəhayət, getdikcə öz səylərini artıraraq bənna, podratçı, neft işlərinin
aparıcı simaları sırasına daxil olması və s. məsələlər mərhələ-mərhələ təsvir
edilmişdir. Bütün hallarda N.Nərimanov H.Z.Tağıyevin dəfələrlə əlində olan sərvətdən
məhrum olsa da, əzmkarlığı, çalışqanlığı, iradə və bacarığı sayəsində yenidən
özünü dikəltməsini diqqət mərkəzində saxlamış, həmin keyfiyyətləri gənc nəslə, ümumən
oxuculara örnək kimi təqdim etmişdir. Hacının var-dövlət əsiri olmadığını,
qazancını öz soydaşları, xalq və vətən yolunda sərf etməsini isə dövlətlilərə,
imkanlı şəxslərə nümunə göstərmişdir.
H.Z.Tağıyevin
teatra olan marağının, onun əhəmiyyətini yüksək qiymətləndirməsinin nəticəsi
olaraq teatr binası tikdirməsi, aktyorların təşkil etdikləri müsamirələr zamanı
onları icarə haqqından azad etməsi, demək olar ki, hər bir tamaşaya öz
lojasında əyləşib baxması, ayrı-ayrı əsərlərin— "Nadir şah” tarixi dramı, S.M.Qənizadə və başqalarının əsərlərinin
nəşrinin xərcini çəkməsi, Bakıda rus dilində çıxan "Kaspi” qəzetini 1895-ci ildə 57 min manata satın alıb onun nəşrini
Azərbaycan ziyalılarına – Ə.Topçubaşov, Ə.Ağayev və Ə.Hüseynzadəyə həvalə etməsi,
hər gün əvvəlcə rus, sonra Azərbaycan dilində çıxan mətbuat nümunələrini oxuyub
onlarda yazılanlara vaqif olması, ümumən 1872-ci ildən Bakı dumasının üzvü kimi
şəhərin təsərrüfat və sosial - mədəni həyatının nizama salınmasında yaxından və
fəal iştirak etməsi, 20 minlik zavodunu 5 minə sataraq, bez fabriki tikdirib
bezin ucuzlaşmasını təmin etməsi və s. haqda ətraflı məlumat və həmin işlərin hər
birinə yüksək qiymət vermişdir.
Milli-mədəni
tərəqqiyə, gənc nəslin layiqli vətəndaş kimi yetişdirilməsinə nail olmaq üçün təhsil
ocaqları tikdirib orada mümkün qədər çox uşağın təhsil almasına çalışmış, eyni
zamanda qızların təhsil almalarını, gələcək nəslin savadlı analar qucağında
böyümələrini təmin etmək üçün qız məktəbi də açmışdır. Bütün bu və digər işlər
haqqında ətraflı dəyərlə məlumat verən N.Nərimanov "Dəbistan” jurnalının nəşrinə
icazə alınması xəbəri ilə bağlı yazıb 9 mart 1906-cı ildə "İrşad” qəzetində çap
etdirdiyi "Türk dilində yeni jurnal” başlıqlı məqaləsində Hacının xidmətlərini
yenidən xatırlayıb, onun qız məktəbi açmağına belə qiymət verirdi: "...Tərbiyə,
mədəniyyət və tərəqqi yolu təbii olmaq üçün şu məsələyə artıq diqqət etməlidir.
Bizim təsəvvürümüzə görə millətpərəst cənab Hacı Zeynalabdin əfəndinin qız
balalarına məktəb açmağı millət yolunda etdiyi hamı qulluqlardan artıq bir
qulluqdur. Böylə məktəblərin çox olmağı gələcəkdə millətin böyük xoşbəxtliyinə
səbəb olacaqdır”.
N.Nərimanov
xarici mədəni xalqların özlərinin bu cür xadimlərinin xatirəsini həmişə əziz
tutduğunu, onların yüz il bundan əvvəl vəfat edib məzarlarında vücudlarının
ancaq külü qalmasına baxmayaraq adlarının və əməllərinin hələ də diri saxlanıb
yaşadıldığını diqqətə çatdırır. Bildirir ki, H.Z.Tağıyev bu cür haqqa dünyanın
bir çox məşhur xadimlərindən də artıq layiqdir.
...N.Nərimanov
H.Z.Tağıyev haqda qədirşünaslıq münasibətini təkcə bu yazdıqları ilə bildirmədi;
Azərbaycanda bolşevik Rusiyası hakimiyyətə gələndən sonra hər şey milliləşdiriləndə
Hacı da bütün mülk və əmlakından məhrum olduğu zaman o (Nərimanov) vəzifə səlahiyyətlərindən
istifadə edərək, Hacı Zeynalabdin Tağıyevin arzusu ilə onun Mərdəkandakı
mülkünün özünə qaytarılmasını təmin etdi. Hacı Zeynalabdin Tağıyev ömrünün
sonunadək həmin malikanəsində yaşadı.
Alxan Bayramoğlu
Filologiya elmləri doktoru,professor