Bakı 24°C
Salam Qədirzadənin ömürdən keçən günləri
Bizim nəslin çox sevdiyi və müntəzəm
oxuduğu ədiblərdən biri idi. Kitabları
çapdan çıxan kimi satılardı. Sovet dövründə
yazıb-yaratsa da, əsərləri quruluşun diktəsindən çox uzaqda qala bildi.
Son yazdığı nəsr əsəri "Ömürdən keçən günlər” olub, amma çapını görmək
sevincini yaşamayıb. Ömürdən keçən günlərin ona bəxş etdiyi ən böyük mükafat ədəbiyyatda
əbədi qalması, onu tanıyanların, oxuyanların qəlbində yaşamasıdır.
Ötən əsrin 50-ci
illərində ədəbiyyata gələn yazıçı Salam Qədirzadə o dövr oxucularının böyük
maraq göstərdiyi və sevdiyi nasirlərdən idi. Cəmi 64 il yaşamış görkəmli ədibin
bu bahar 95 yaşı tamam olur. O, 1923-cü ilin 10 aprelində Bakıda dünyaya gəlib.
Uşaqlıq və gənclik dostu, bizim nəsil jurnalistlərin müəllimi Nurəddin Babayev
xatirələrində bildirirdi ki, onlar yeniyetmə çağlarında dörd dost olublar. Şıxəli
Qurbanov, Bəşir Səfəroğlu, Salam Qədirzadə və Nurəddin müəllim. Onların ağıllarına
da gəlməzdi ki, illər keçəcək, bu dostların hər birinin Azərbaycan mədəniyyətində,
ədəbiyyatında, ictimai-siyasi həyatında öz yeri olacaq. Şıxəli Qurbanov dövlət
xadimi, yazıçı kimi seviləcək. Bəşir Səfəroğlu Azərbaycan səhnəsinin parlaq
ulduzuna çevriləcək. Hətta dostu Salam Qədirzadənin tiplərini yaradacaq.
Yazıçının povest və romanları minlərlə oxucunun qəlbinə yol tapacaq, seviləcək.
Nurəddin Babayev uzun illər jurnalistika fakültəsində dərs deyəcək, əsərləri ilə
bədii publisistikaya yeni nəfəs gətirəcək.
Salam Qədirzadənin
gəncliyi İkinci Dünya Müharibəsinin odlu-alovlu səngərlərində keçib. Müxtəlif cəbhələrdə
faşistlərə qarşı ölüm-dirim mübarizəsində igidlik göstərən bu vətən oğlu, döyüş
hünərinə görə üçüncü dərəcəli "Şöhrət" ordeni və 12 medalla təltif
olunub. Müharibədən sonra Bakıya qayıdan Salam Qədirzadə ADU-nun filologiya
fakültəsinə daxil olsa da, üçüncü kursdan Moskvaya - M.Qorki adına Ədəbiyyat
İnstitutuna köçürülüb. O, burada şeir bölməsində təhsil alıb. Bu ali məktəbdə Nəbi
Xəzri, Əli Kərim, İsgəndər Coşqun, Cabir Novruz, İsa Hüseynov, Salam Qədirzadə
birgə oxuyublar. Belə bir fakt da var ki, yataqxanada yer olmadığından, azərbaycanlı
tələbələr yazıçı A.Fadeyevin Moskva kənarındakı bağ evində qalıblar. Xalq şairi
Səməd Vurğun da Moskvaya yolu düşəndə tələbələrə baş çəkər, onların dərd-səri
ilə maraqlanar, bəzən də restorana aparıb qonaqlıq verər, nəyə ehtiyacı
olduqlarını öyrənər, ciblərinə pul qoyar, hətta qışda birinə şərfini, birinə
paltosunu, birinə də papağını bağışlayarmış... Salam Qədirzadə şairin bu
xeyirxahlığını həmişə minnətdarlıqla xatırlayardı. Tale elə gətirdi ki, həyat
yoldaşını da elə bu institutda təhsil alan qızların arasından tapdı Salam Qədirzadə.
Onun ilk əsəri
1948-ci ildə "Pioner" jurnalında işıq üzü görən "Oqtay"
adlı hekayəsi olub. Həmin vaxtdan ömrünün sonuna kimi dövri mətbuatda müntəzəm
çıxış edən Salam Qədirzadənin ictimaiyyət arasında ədəbi nailiyyəti, oxucular tərəfindən
çox sevilən, haqqında tənqidçilərin xoş sözlər dediyi "Qış gecəsi"
romanı isə böyük müvəffəqiyyət qazandı. Bu roman bir yaz nəfəsi kimi gəncliyin
mənəvi dünyasına yol tapdı. Burada gənclərin sosial həyatları ilə bağlı mətləblərə
toxunulurdu. Müharibədən sonrakı gənclərin arzularından, xüsusilə də kolxozda
çalışanların həyatından bəhs edilirdi. O dövrdə gənclərin ən çox oxuduğu,
müzakirə etdiyi, mübahisəyə, bəzən də tənqidə məruz qalan yazıçılardan biri idi
Salam Qədirzadə. Müəllifin "Kəndimizdə bir gözəl var", "Sevdasız
aylar", "Ulduzlar sayrışanda" kitabları əl-əl gəzərdi. Bu əsərlərin
adları, təsvir olunan hadisələr, mövzunun əlvanlığı, gənclərin duyğu və düşüncələri
o qədər səmimi, şirin və təsirli dillə qələmə alınmışdı ki, kitabı əlinə alan kəs
ondan ayrıla bilmirdi. Salam Qədirzadə oxunan və sevilən yazıçı idi. Yazıçı
üçün də oxucu rəğbəti və məhəbbəti qazanmaq ən böyük mükafatdır. Çünki
yazıçının canı elə oxucudadır. Onu yaşadan da oxucudur. Salam Qədirzadənin əsərlərinin
həyatiliyinə, inandırıcılığına, təbiiliyinə, qəhrəmanlarının reallığına heyran
olmamaq mümkün deyildi. "Ülkər Aytəkin", "46 bənövşə"
povestlərini oxuduqca adama elə gəlirdi ki, hər gün rastlaşdığı, ünsiyyət
bağladığı yüksək duyğulu, dəyanətli, mətanətli insanlarla görüşür. O dövrdə Azərbaycan
ədəbiyyatında güclü ənənəyə malik olan hekayə janrının bir növ zəifləməsi, seyrəlməsi
hiss olunurdu. Hətta vaxtilə gözəl hekayə müəllifləri olan nasirlər də sanki bu
janrda yazmağı unutmuşdular. Bax, belə bir vaxtda Salam Qədirzadənin hekayələrdən
ibarət kitabları bu solmuş gülüstana yeni həyat gətirdi. "Mənim
ceyranlarım", "Həyat lövhələri", "Hekayələr",
"Bir qız bir oğlanındır", "Təbəssümün mükafatımdır" və
başqa əsərləri insanları həm güldürdü, həm də düşündürdü. Salam Qədirzadə
yumoristik üslubda hekayələr, dramlar yazan müəllif idi. Elə bu baxımdan da Azərbaycan
teatrları onun yaradıcılığına tez-tez müraciət edir, dramlarına səhnə həyatı
verirdilər. Xüsusilə də komediyaları rejissorların diqqətini çəkirdi. Bakının,
Gəncənin, Naxçıvanın, Dağıstanın, Şəkinin teatr səhnələrində tamaşaya qoyulmuş
"Şirinbala bal yığır", "Hardasan, ay subaylıq", "Həmişəxanım",
"Gurultulu məhəbbət", "Gözəllik ondur" kimi komediyaları
tamaşaçılar tərəfindən rəğbətlə qarşılanıb. Salam Qədirzadə cəmiyyətdəki
qüsurları gülə-gülə islah etməyi bacaran yazıçı idi.
Onun mətbuatımızın
inkişafında da böyük xidmətləri olub. 1952-1953-cü illərdə "İnqilab və mədəniyyət"
jurnalı redaksiyasında ədəbi işçi, məsul katib vəzifələrini daşıyıb. Salam Qədirzadə
uzun müddət "Kirpi" satirik jurnalında məsul katib, baş redaktor vəzifələrində
çalışıb. Yazıçı və jurnalist kimi sovet nümayəndə heyətinin tərkibində İtaliya,
Fransa, Yunanıstan, Rumıniya, Finlandiya, Belçika, Türkiyədə səfərlərdə olub. O
zaman Azərbaycan yazıçısının çox sayda xarici ölkədə olması hər kəsə qismət
deyildi. Səfərdən sonra Salam Qədirzadənin qələmə aldığı təəssüratlar müxtəlif
mətbuat orqanlarında dərc edilərdi. Yazıçının müşahidələri ya hekayə, ya da məqalə
və oçerk vasitəsilə oxuculara çatdırılardı. Salam Qədirzadənin əsərləri, eyni
zamanda keçmiş SSRİ və xarici ölkə xalqlarının dillərinə tərcümə edilmişdir.
Sağlığında 18
kitabı işıq üzü görən Salam Qədirzadənin son əsəri "Hər gün ömürdən
gedir" adlanır. Keçirdiyi ağrı-acılar sanki yazıçıya həyatdan tez gedəcəyini
agah etmişdi. Bütün yarımçıq işlərinə əl gəzdirərək, yazılarını tamamlamağa
çalışarmış. Təəssüf ki, "Hər gün ömürdən gedir" kitabının çapını görmək
ona qismət olmayıb. Həmişə deyib-gülən, şən ovqatlı, oxucularına da gülüş dolu əsərlər
bəxş edən Salam Qədirzadə üç dəfə insult keçirib. Dünyaya "əlvida"
dediyi gündən 26 il ötür. Adını çəkdiyimiz və çəkmədiyimiz əsərləri isə
yazıçını yaşatmaqdadır. Salam Qədirzadə yaradıcılığını sevən bir oxucu kimi
düşünürəm ki, biz belə unudulmaz yazıçıların əsərlərinin gələcək nəslə təbliği
sahəsində üzərimizə düşən vəzifələri ləyaqətlə yerinə yetirməliyik. Bu
missiyanın birinci yolu kimi yazıçının seçilmiş əsərlərinin latın qrafikası ilə
çapı çox vacibdir. Çünki oxucular "Sarmaşıqlı aynabənd", "Şərəfnisə
qışqırır", "Başabəla
Paşabala", "Burada insan yaşamışdır",
"Qar üstə qızılgül", "Sən olmasaydın", "Sevginin
ünvanı ürəkdir" və s. əsərləri mütləq oxumalıdırlar.
Azərbaycan nəsrində
öz imzasını bitkin əsərləri ilə əbədiləşdirən Salam Qədirzadə repressiyanın,
müharibənin, quruluşun dəhşətini görmüş, acılarını yaşamış, dəfələrlə
haqsızlıqla üzləşmiş qələm sahiblərindən biri idi. Belə bir fikir var ki,
güldürməyi, gülə-gülə düşündürməyi bacaran sənətkarlar həmişə ən çox qəm çəkən,
içində dərd gəzdirən və az yaşayan olurlar. Amma onların əsərləri həmişə gələcəyə
doğru inamla addımlayır. Salam Qədirzadə də bu qismətdən uzaq düşmədi. Povest,
roman, hekayə və dramları ilə Azərbaycan ədəbiyyatında həmişəlik yaz nəfəsidir!
Flora XƏLİLZADƏ,
Əməkdar jurnalist
