Rəsmi Bakı Avropa İttifaqından konkret fəaliyyət və nəticələr gözləyir
Müstəqil xarici siyasət yürüdən Azərbaycan Avropa
strukturları ilə hərtərəfli əməkdaşlığı genişləndirir. İllər uzunu bu siyasət rəsmi
Bakının prioritetlərindən biri olub. Bu sırada Avropa İttifaqı ilə də çoxsaylı
saziş və proqramlara imza atılıb. Avropa İttifaqı ilə sıx əməkdaşlıq edən
Azərbaycan "Şərq tərəfdaşlığı” proqramı çərçivəsində tarixi sənədin imzalanması
istiqamətində danışıqlar aparır. Bu fikirlər qərbin nüfuzlu "New Eastern Europe” nəşrində dərc olunan
"Azerbaijan and the European Union: Cooperation instead of
integration” başlıqlı məqalədə
vurğulanır. Qeyd edilir ki, yeni saziş üzrə danışıqlar 2017-ci ilin fevralında
başlayıb və hazırda son mərhələdədir. Xüsusi vurğulanır ki, Azərbaycan "Şərq
tərəfdaşlığı”na daxil olan altı ölkə arasında unikal mövqeyə malikdir. Xarici
siyasət kursunda tam şəkildə qərbyönümlü mövqe tutan Gürcüstan, Moldova,
Ukrayna və rəsmən Rusiyanı dəstəkləyən Ermənistan və Belarusdan fərqli olaraq
Azərbaycan mütləq mənada neytral mövqe nümayiş etdirir - hər hansı bir bloka
qoşulma əlaməti olmadan tam müstəqil siyasəti ilə seçilir. Məqalədə bildirilir
ki, "Azərbaycan ilk illərdən qərbyönümlü siyasətə daha optimist idi və ötən
əsrin 90-cı illərindən Avropa yolunu prioritet kimi müəyyən edib. O illərdən də
bəri ölkə Avropanın ən müxtəlif institutlarına qoşulub. 2001-ci ildə Azərbaycan
Avropa Şurasına üzv qəbul edildi. Quruma üzvlük istiqamətində rəsmi Bakı milli
qanunvericiliyinə bir sıra köklü dəyişikliklər etdi, onu Avropa Şurası standartlarına
uyğunlaşdırdı. Avropa İttifaqı ilə Azərbaycan arasında münasibətlər ilk dəfə
olaraq rəsmən 1999-cu ildə qüvvəyə minən tərəfdaşlıq və əməkdaşlıq haqqında
Sazişlə rəsmiləşdi. 2000-ci illərin ortalarına qədər Azərbaycanın Qərb
strukturlarına inteqrasiyası təbii bir hal kimi nəzərdən keçirilirdi. Lakin son
illər Azərbaycanın avropayönümlü siyasəti tam şəkildə daha balanslaşdırılmış
siyasətlə dəyişdi. 2010-cu ildə başlanan assosiativ üzvlüklə bağlı Razılaşma
danışıqları 2013-cü ildə dayandırıldı”. Məqalədə bildirilir ki, "Assosiativ
üzvlüklə bağlı sənədə, eləcə də, Avropa İttifaqı ilə azad ticarət, vizasız
gediş-gəliş haqqında Sazişə imza atan Ukrayna, Gürcüstan və Moldovadan fərqli
olaraq Azərbaycan inteqrasiyadan çox, əməkdaşlıqda maraqlıdır. Bakı nədən
Avropa inteqrasiya layihələrindən imtina etdi? Buna bir neçə səbəb var. Bakı
siyasi və yaxud hərbi bloklara üzv olmaqdan imtina edir, müstəqil xarici
siyasət yürüdür, iri dövlətlərin qarşıdurmasına qoşulmaq istəmir. Strateji
tərəfdaşlıq enerji təhlükəsizliyi sahəsində əməkdaşlıqla reallaşa bilər. 2006-cı
ildə tərəflər arasında enerji əməkdaşlığı sahəsində imzalanan saziş müəyyən
narazılıqlar yaratmışdı.
2000-ci illərin ortalarından etibarən Azərbaycan neft sahəsindən külli miqdarda dividentlər əldə etməyə başladı. Bu da Azərbaycana maliyyə məsələlərində müstəqil və neytral siyasət yeritməyə - istənilən blokla inteqrasiya çərçivəsində əməkdaşlıqdan kənar olmağa imkan verdi. 2017-ci il Münhendə keçirilən təhlükəsizlik konfransında prezident İlham Əliyev qısa şəkildə Assosiativ üzvlüklə bağlı sazişdən imtinanın səbəblərini izah edib. "Birtərəfli təlimat” adlandırılan sənəddən imtinanın əsas səbəbi Ermənistan və Azərbaycan arasında gedən münaqişənin ölkənin ərazi bütövlüyünün qorunub saxlanılması şərti ilə həll edilməsinə dair dəqiq mövqenin olmaması idi. Bu cür sənədlər, eləcə də, Avropa institutlarının digər sənədlərində mütəmadi olaraq Gürcüstan, Moldova və Ukrayna ərazilərinin işğal altında olduğu əks olunduğu halda, Azərbaycanın düşdüyü vəziyyət nəzərə alınmır. Azərbaycan cəmiyyəti illər uzunu Qərblə inteqrasiya perspektivlərindən məyus olub. Azərbaycan dünyəvi Avropa ölkəsidir. Cəmiyyət həm də Avropa İttifaqının Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin nizamlanması ilə bağlı ikili standartlarının mövcudluğundan məyusdur”.
Məqalədə daha sonra vurğulanır ki, rəsmi Bakı Avropa İttifaqından konkret fəaliyyət və nəticələr gözləyir: "Son illər Brüssel Gürcüstan və Ukraynanın ərazi bütövlüyünün qorunması ilə bağlı dəqiq mövqe ortaya qoysa da, bunu Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin nizamlanması prosesinə aid etmək olmaz. Bu mövqe kifayət qədər dəyişkəndir – quruma üzv dövlətlər Ermənistana qarşı hər hansı bir mövqe nümayiş etdirmir. Bu səbəbdən də Azərbaycanın avrointeqrasiya baxışındakı skeptizm təsadüfi deyil. Azərbaycan hökuməti Avropa İttifaqı ilə sıx əməkdaşlıqdan daha çox enerji və nəqliyyat layihələri ilə əməkdaşlıq üzərində dayanır. Bu variant Azərbaycan hökuməti üçün öz ölkəsi və onun resursları üzərində nəzarətin saxlanılması nöqteyi-nəzərindən daha əlverişli və məqbuldur. Bakı Avropa İttifaqından Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin nizamlanması prosesində ikili standartların yerinə daha dəqiq mövqe ortaya qoymasını gözləyir. Brüssel isə əvəzində Bakıdan siyasi və iqtisadi islahatları aktivəşdirməyi gözləyir”.
Azər NURİYEV
2000-ci illərin ortalarından etibarən Azərbaycan neft sahəsindən külli miqdarda dividentlər əldə etməyə başladı. Bu da Azərbaycana maliyyə məsələlərində müstəqil və neytral siyasət yeritməyə - istənilən blokla inteqrasiya çərçivəsində əməkdaşlıqdan kənar olmağa imkan verdi. 2017-ci il Münhendə keçirilən təhlükəsizlik konfransında prezident İlham Əliyev qısa şəkildə Assosiativ üzvlüklə bağlı sazişdən imtinanın səbəblərini izah edib. "Birtərəfli təlimat” adlandırılan sənəddən imtinanın əsas səbəbi Ermənistan və Azərbaycan arasında gedən münaqişənin ölkənin ərazi bütövlüyünün qorunub saxlanılması şərti ilə həll edilməsinə dair dəqiq mövqenin olmaması idi. Bu cür sənədlər, eləcə də, Avropa institutlarının digər sənədlərində mütəmadi olaraq Gürcüstan, Moldova və Ukrayna ərazilərinin işğal altında olduğu əks olunduğu halda, Azərbaycanın düşdüyü vəziyyət nəzərə alınmır. Azərbaycan cəmiyyəti illər uzunu Qərblə inteqrasiya perspektivlərindən məyus olub. Azərbaycan dünyəvi Avropa ölkəsidir. Cəmiyyət həm də Avropa İttifaqının Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin nizamlanması ilə bağlı ikili standartlarının mövcudluğundan məyusdur”.
Məqalədə daha sonra vurğulanır ki, rəsmi Bakı Avropa İttifaqından konkret fəaliyyət və nəticələr gözləyir: "Son illər Brüssel Gürcüstan və Ukraynanın ərazi bütövlüyünün qorunması ilə bağlı dəqiq mövqe ortaya qoysa da, bunu Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin nizamlanması prosesinə aid etmək olmaz. Bu mövqe kifayət qədər dəyişkəndir – quruma üzv dövlətlər Ermənistana qarşı hər hansı bir mövqe nümayiş etdirmir. Bu səbəbdən də Azərbaycanın avrointeqrasiya baxışındakı skeptizm təsadüfi deyil. Azərbaycan hökuməti Avropa İttifaqı ilə sıx əməkdaşlıqdan daha çox enerji və nəqliyyat layihələri ilə əməkdaşlıq üzərində dayanır. Bu variant Azərbaycan hökuməti üçün öz ölkəsi və onun resursları üzərində nəzarətin saxlanılması nöqteyi-nəzərindən daha əlverişli və məqbuldur. Bakı Avropa İttifaqından Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin nizamlanması prosesində ikili standartların yerinə daha dəqiq mövqe ortaya qoymasını gözləyir. Brüssel isə əvəzində Bakıdan siyasi və iqtisadi islahatları aktivəşdirməyi gözləyir”.
Azər NURİYEV