Orucluğun mənəvi-əxlaqi, tərbiyəvi əhəmiyyəti
İnsan maddənin və mənanın vəhdətindən doğan
bir gözəllikdir. Maddə və mən bir müvazinət içindədir. Amma çox vaxt bu müvazinəti
maddənin xeyrinə pozuruq. Orucluq bu müvazinətin bərpası, yəni mənanın maddə ilə
bərabər hala gəlməsi üçün çox gözəl fürsətdir, həm də Allah rızasına qovuşmağın
rahat bir yoludur.
Orucu nələr batil edər?
Bu günlər
hicri təqviminə görə, müqəddəs ramazan ayıdır. Dinimizin əsas şərtlərindən
birini yerinə yetirmək-oruc tutmaq üçün bu müqəddəs ay seçilmişdir. Ona görə
ki, islamın müqəddəs kitabı Quran ramazan ayında nazil olmuşdur. Və hər bir müsəlman
ümmətinin bu ayın sayılı günlərində oruc tutması buyurulur. "Tozihil-məsail” (məsələlərin
şərhi-2887 məsələ) kitabında yazılır ki, "oruc odur ki, insan Allah təbarəkə və
təalanın əmrini yerinə yetirmək üçün sübh azanından məğrib azanına qədər orucu
batil edən şeylərdən özünü saxlasın”. Həmin kitabın niyyət bölməsində deyilir: "Lazım
deyildir insan orucun niyyətini qəlbindən keçirsin, ya misal üçün desin sabah
oruc tuturam, bəlkə Allahın əmrini yerinə yetirmək üçün sübh azanından məğribə
qədər namazı batil edən bir iş görməsə, kifayətdir, tamam bu müddətin oruc
olmasını yəqin etmək üçün gərək sübh azanından əvvəl bir miqdar və ya bir
miqdar da məğribdən sonra orucu batil edən işlərdən əl çəksin (məsələ-1550)”.
Orucluğun bu kimi müddəaları müsəlmanı
bir amala xidmət etməyə səsləməklə bərabər, insanda sabah görəcəyi işin əvvəlcədən
düzgün planlaşdırmasını tələb edir, fikir ayrılığını, məqsədyönlüyü tamamlayır.
İslam tarixində göstərilir ki, 9 şey
orucu batil edər. Birinci, yemək və içmək. İkinci, cima (qadınla yaxınlıq).
Üçüncü, istimna. İstimna odur ki, insan özü ilə elə bir iş əmələ gətirər ki,
ondan məni xaric ola. Dördüncü, Allaha, peyğəmbərə, canişinlərinə yalan demək.
Beşinci, qatı tozun boğaza yetişməsi. Altıncı başı tamamilə suya batırmaq.
Yeddinci sübh azanına kimi cənabətli,
heyzli, nifaslı qalmaq. Səkkizinci, axıcı şeydən imalə eləmək, doqquzuncu,
qusmaq. Orucu batil edən şeyləri öyrənərkən, belə qənaətə gəlirsən ki, Ramazan
ayı insana lazım olduqda ac qalmaq, yalan danışmamaq, çirkabdan uzaq durmaq,
insanı cənabətli, heyzli, nifaslı görmək kimi mənəvi-əxlaqi keyfiyyətlərin tərbiyə
edilməsi üçün nə qədər böyük əhəmiyyətə malikdir.
Yetmiş savab yazılar, yetmiş günahdan keçilər
Orucu
tutana təkruh olan şeyləri isə öyrənərkən, belə qənaətə gəlirsən ki, o şeylər
ki, oruc tutana məkruhdur, məsələn, tütün iyləmək, bədəndə olan paltarın
isladılması, ağzından qan gəlməyə səbəb olan bir işin görülməsi və s. insanın
sağlamlığına xələl gətirən amillərdən uzaqlaşması üçün nə qədər böyük əhəmiyyət
kəsb edir. İslam qanunçuluğuna görə, "Ramazan orucunun cəriməsi (kəffarə) vacib
olan şəxs gərək sonrakı məsələdə
deyilmiş olacaq göstərişinə əsasən iki ay oruc tutsun, ya altmış (60)
kasıbı doydursun və ya hər birinə bir müdd ki, təxminən on sirdir (sir-750
qram) təam, yəni buğda, ya arpa və bu kimi şeylər versin və belə ki, ona mümkünü
olmasa, bacardığı bir neçə müdd fəqirlərə
təam versin və əgər verə bilməsə, töbə etsin, əgərki misal üçün bir dəfə " Əftəğfürül-ləhə”
desin və vacib ehtiyat odur ki, hər vaxt bacara bilsə kəffarə versin”. Deməli,
günahı olan adamların cəriməsi başqasına əl tutmaqla ölçülürsə (imkanı varsa),
bu, imkansız adamların da yaşamına, varlıların kasıblara əl tutmasına və
onların ehtiyaclarının ödəməsinə gətirib çıxarır ki, bu da indiki dövrdə daha
çox əhəmiyyət kəsb edir. Təsadüfi deyildir ki, Həzrəti Məhəmməd əleyhissəlamın
söylədikləri hədislərin birində deyilir: "Müsəlman qardaşının ehtiyacını ödəmək
məqsədilə yol gedən bir kimsənin hər addımına ondan ayrıldığı yerə dönüncəyə qədər,
Allah-taala yetmiş savab yazar və yetmiş günahından keçər”.
Oruc qanunlarının valideyn-övlad münasibətlərinə təsiri
Oruc
qanunları valideyn-övlad münasibətlərinə də ciddi təsir etməklə, övladın ata,
ana və baba qarşısında məsuliyyətini artırır ki, bu da gənc nəslin böyüklərin məsləhətinə
ehtiyac duyğusu olmasına gətirib çıxarır. Məsələn, övladın müstəhəbb oruc tutması,
əgər ata, ana, ya babanın inciməsinə səbəb olacaqsa, icazə verilmir, hətta
incimələrinə səbəb olmasa da, lakin onun
müstəhəbb oruc tutmasının qarşısını alsalar, vacib ehtiyat odur ki, oruc
tutmasın. Və yaxud, əgər oğul atadan icazəsiz müstəhəbb oruc tutursa və gün əsnasında
ata onu nəhi etsə (icazə verməsə) gərək iftar eləsin (tutmasın). Orucu batil edən
işlərdən insanı çəkindirən müstəhəbb vəziyyətləri öyrənərkən, Ramazan ayının nə
qədər insan paklığı, saflığı, təmizliyi üçün əhəmiyyətli olduğunu dərk edirsən.
Orucluqda gün ərzində yeməmək, içməmək, bir çox adət etdiyin işlərdən kənarda
durmaq, insanda həm də müsbət əxlaqlı keyfiyyətlər olan dözüm, iradə və səbr tərbiyə
edir.
Sağlığında Cənnətlə müjdələnən səhabələrdən
biri, öz qəhrəmanlığı ilə tanınan, "Əminül-Ümmə” (ümmətin əmini) ləqəbi ilə məşhur
olan Əbu Übeydə İbn Əl-Cərrah (onun şəcərəsi Hz. Rəsulullahın şəcərəsi ilə birləşir)
ölümündən əvvəl belə vəsiyyət etmişdir: "Sizə bir vəsiyyətim var. Onu qəbul etsəniz,
xeyli işlər görərsiniz. Orucunuzu tutun, sədəqənizi verin, bir-birinizə nəzarət
edin, sizi idarə edənlərə qarşı itaətkar olun və onları aldatmayın. Dünya sizi
aldatmasın. Bir insan min il də yaşasa, aqibəti birdir: Allah insanların alnına
ölüm yazıb, ona görə hər kəs ölür. İnsanların ən ağıllısı Allaha ən çox ibadət
edən, axirət üçün çox çalışandır. Hamınıza Allahın salam və rəhmətini, lütf və
bərəkətini diləyirəm”.
Ramazan
ayı ərəfəsində peyğəmbərimiz irad etmişdir ki, yoxsulların aclığını,
susuzluğunu yada salın, kasıbların əlindən tutun, qocalara ehtiram göstərin,
uşaqları əzizləyin, qohumlarınızla mehriban olun, dilinizi nalayiq söhbətlərdən,
gözünüzü harama baxmaqdan, qulağınızı sizə yaraşmayan sözləri dinləməkdən çəkindirin.
Onun sevgisi
sonsuz idi
Bir dəfə
Həzrəti Peyğəmbərimiz əsasına dayanaraq qohum-əqrəbasının yanına gəldi. Hamı
ayağa qalxdı. O, bu hərəkətdən razı
qalmadı və nəsihət edərək bu sözləri söylədi: "Yadların bir-birinə təzim üçün
elədiyini siz mənə qarşı etməyin və mənim üçün ayağa qalxmayın”. O rastlaşdığı adamların
ona salam verməsini gözləmədən özü onlara birinci salam verərdi. "Aranızda
salamlaşmağı yayın ki, bir-birinizi sevəsiniz” deyərdi. Sevimli zövcəsi Həzrəti
Xədicənin iltifatından məmnun qalar və ona belə cavab verərdi: "Ya Xədicə, bu
dünyada dörd şeydən heç xoşum gəlmir: qorxaqlıq, xəsislik, tənbəllik, bir də
pintilik.” Sevgi, məhəbbət onun bütün varlığına hakim kəsilmiş, onu bürümüşdü.
Ehtiyacı olan insan gördüyü zaman qəlbi sızlayar, özü və ailəsini bir tərəfə
qoyub, ona əlindən gələn yardımı edərdi. Ona əl acanları geri çevirməz, evində,
eşiyində olan-qalanı nə varsa, verərdi. Hətta özündə veriləcək bir şey
olmayanda, borc alıb verərdi.
Haqqa köçdüyü zaman zirehi bir yəhudidə
girov idi. Son dərəcə təvazökar idi. Xədəməsi ilə yemək yeyər, oturub söhbət edərdi.
Evinə gələn qonaqlara özü xidmət edərdi. Hamını yaxşılıqla yad edərdi. Bəşəriyyətin
ən çox mərhəmətə ehtiyacı olan sinfinə-yoxsullara və zavallılara qarşı qəlbi
son dərəcə yumşaq idi. Onların sınıq könüllərini almağı ən böyük fəzilət hesab
edərdi. Onun sevgisi sonsuz idi. Susuz
bir köpəyə başmağı ilə quyudan su çəkib verən kəsə cənnətə gedəcəyini müjdələmişdi. Bir pişiyi ac qoyan
qadının bundan ötrü əzab görəcəyini söyləmişdi. Susuz qalmış bir ağaca su tökən
insana Allah-Təalanın mükafat verəcəyini xəbər vermişdi. Hər bir canlının
sevgiyə möhtac olduğunu təkrar edərdi.
Məhəmməd Peyğəmbərimizin xarakterindən irəli
gələn bu əxlaqi fəzilətlərin insanlarda formalaşmasında məhz orucluq da köməyə
gəlir.
Bir sözlə, oruc insana böyük mənəvi təsir göstərir, bədənini və ruhunu zərərlərdən
qoruyur, insanın güc və inamını artırır, qəlblərə rəhmət və iffət toxumları səpir,
ünsiyyəti, ülfəti çoxaldır, münasibətləri mehribanlaşdırır. Eyni zamanda, oruc
etiqadı gücləndirir, inamı artırır, əxlaqı gözəlləşdirir. Ən nəhayət, oruc
insanın beynini, fikrini, niyyətini saflaşdırır. Bütün bunlar isə insanın mənəvi-əxlaqi
tərbiyəsi üçün böyük əhəmiyyət kəsb edir.
Fizuli
İbrahimzadə
Tarix
üzrə fəlsəfə doktoru, dosent