“Onu siyasətə biz gətirmişik”
Bu günlərdə özünü radikal müxalifət adlandıran bir sıra partiyalar
seçki marafonuna qatılan digər siyasi partiyaları və təşkilatları hədəfə alıb.
Maraqlıdır ki, radikallar özləri seçkidən imtina etdiyi üçün digər siyasi
təşkilatların da bu addımı dəstəkləməsini "israr” edirlər. Hətta ölkədəki
siyasi qüvvələrə qarşı düşmənçilik mövqeyi də sərgilənir və sosial media
vasitəsilə onların təşkilatları, fəaliyyəti ironiya ilə obyektinə çevrilir. Bir
neçə gün öncə AXCP-nin oyuncağı olan Milli Şuranın sədri Cəmil Həsənli də
"qonşudan qalma geri” prinsipi ilə müsahibəsində Ağ Partiya və onun sədri Tural
Abbaslıya qarşı təhqir dolu ifadələr işlədib. Təbii ki, C.Həsənlinin bu addımı
bütün siyasi mühitdə birmənalı qarşılanmayıb.
Mövzu ilə bağlı "Kaspi” qəzetinə açıqlamasında Ağ Partiyanın sədri Tural Abbaslı bildirdi ki, Cəmil Həsənlinin
səsləndirdiyi fikirlər nəinki partiya üzvləri, tərəfdarları və hətta sadə
insanlar tərəfindən ikrah hissi ilə qarşılandı: "Hər kəs bizim bu günə qədər
olan mübarizəmizi də bilir, eyni zamanda C.Həsənlinin fəaliyyəti haqqında da
məlumatlıdır. XXI əsrdə heç kim çörəyi qulağına yemir ki, insanlara nağıl
danışasan. Ona görə də insanlar bir daha təəccübləndilər, heyrətləndilər ki, adam
nə qədər naşükür ola bilər, çəkilən əziyyətlərin qədrini bilməz. Bizim
fəaliyyətimiz C.Həsənlinin prezident seçkilərində iştirakı ilə məhdudlaşmayıb.
Özüm 2000-ci ildən müxalifətdəyəm və həyatımın tən yarısını bu yolda mübarizəyə
həsr etmişəm. Hansı ki, həmin dönəmlərdə C.Həsənli öz partiyasından imtina edib
parlamentə getdi və 2005-ci ildə AXCP sədri Əli Kərimlinin bəyan etdiyinə görə
partiyadan da qovuldu. O da 5 il ərzində rahat deputatlığını etdi və bu dövrdə
dövlət rəhbərliyində təmsil olunan insanlarla birgə kitablar yazdı. Bu
kitabların ön sözlərində bəzi məmurlara mədhiyyələr həsr etdi. Hətta
C.Həsənlinin parlament çıxışlarında da indiki müxalif mövqeyi heç bəlli olmayıb.
Ardınca isə xalqın malını talayan keçmiş nazir Fərhad Əliyevin hüquqlarının
müdafiə komitəsinin rəhbəri oldu və bu da heç kəsə sirr deyil. Bu gün istənilən
qəzet baş redaktoru rahat şəkildə deyə bilər ki, C.Həsənli bir əlində Fərhad
Əliyevin məktubu və digər əlində onun verdiyi pulla redaksiyanın qapısında
dayanırdı”.
T.Abbaslının sözlərinə görə, onlar 2013-cü ildə C.Həsənlini
R.İbrahimbəyovun dublyor namizədi kimi nəzərdə tutublar: "O zaman C.Həsənlini
namizəd edən Müsavat Partiyası və AXCP idi. Həmin vaxt Müsavat Partiyası Divanın
üzvü idim. Bu mənada belə demək mümkündürsə, Cəmil Həsənlini siyasətə biz gətirmişik,
o, bizi yox. O bizim qarşımızda öhdəlik götürmüşdü ki, seçilsəydi belə 2 ildən
sonra istefa verəcəkdi və ümumiyyətlə siyasətdən çəkiləcəkdi. Yəni 2013-cü ildə
siyasətçi deyil, ziyalı bir insan olaraq C.Həsənlinin üzərində dayanıldı. Bu da
ona görə baş verdi ki, Rafiq Əliyev və Mehman Əliyev bu təkliflə razılaşmadılar.
C.Həsənli Milli Şuraya məhz belə rəhbər oldu və bu qurumun vahid namizədi kimi
irəli sürüldü. Yoxsa, o, xüsusi siyasi savadına, yaxud da hansısa mübarizəsinə
görə vahid namizəd olmamışdı. Adam 2013-cü il seçkilərinin havasına necə
düşübsə, indi özünü siyasi müxalif hesab edir. Hətta özündə insanlara müxalifət
va ya qeyri-müxalifət "lisenziya”sı vermək hüququ görür. Fikrimcə, bu da
yaşlılıqdan irəli gələn məsələlərdir ki, insan mühakimə hissini itirir, özünü
bəyənməyi çoxalır, bir az da maniya yaranır. Bir daha bəyan edirəm ki, bizim nə
C.Həsənlidən, nə onun liderindən, nə də özünü müxalifətin monopolisti hesab
edən kimlərdənsə "lisenziya” almaq fikrimiz yoxdur. Biz müxalif partiyayıq,
onlar istəsə də, istəməsə də bu, belədir. Bizim üçün xalqın qiyməti önəmlidir,
bunların və ya ətraflarının yox. Bəyənmirlərsə, dünəndən bəyənməsinlər. Bu gün
hakimiyyətdən qaçan Arif Məmmədov kimilərinə müxalif deyirlərsə, onların
anlayışı bura qədərdir. Ümumiyyətlə, bunlara cavab verməyi vaxt itkisi hesab
edirəm. Zatən zaman bunları bitirib. Çünki 20 ildir xalqa heç nə verməyiblər və
verə də bilməzlər. C.Həsənli bir partiyamızın adına ironiya ilə yanaşır. Ağ
Partiyaya sarı, qırmızı deyən C.Həsənli ilə "milli şuriklər” deyənlərin
arasında heç bir fərq görmürəm. İnsanın dediyi sözü sübut etməsi onun şərəf
məsələsidir. Ona görə də C.Həsənlini debata dəvət edirəm, gəlsin dediyi sözü
müdafiə etsin. Əgər debata gəlməyəcəksə, deməli, dediyi sözün üstündə duracaq
şərəfə layiq deyil”.
AZAD