“Onların hər zaman diqqət və qayğıya ehtiyacı var” - Mənim balam
Valideyn olmaq çətin və bir o qədər də şərəfli işdir. Övlad böyüdərkən
valideynlər ilk növbədə onun əxlaqını, gələcəkdə cəmiyyət üçün yararlı olmasını
nəzərə alırlar. Elə müsahibim, Kukla Teatrının tanınmış, sevilən aktyoru Rəhim
Rəhimov kimi. İnsan psixologiyasına yaxşı bələd olan aktyor, artıq hər bir
uşağın sevimli qəhrəmanına çevrilib. İndi onu sizə nə aktyor, nə də sevimli bir
personaj kimi təqdim edəcəyik. "Mənim balam” rubrikamızda aktyoru bu dəfə ata
kimi yaxşı tanıyacaqsınız.
Rəhim Rəhimov iki oğul atasıdır. Böyük oğlu Rüfətin 13, kiçik oğlu
Riyadın isə 10 yaşı var. Müsahibimiz
deyir ki, efir qarşısında gördüyümüz uşaqların sevimli qəhrəmanı ailə ortamında
öz qanunları olan ataya, ailə başçısına çevrilir.
- Rəhim bəy, övladlarınızı
hansı üsulla tərbiyələndirirsiniz?
- Çalışıram ki, övladlarımı böyüdərkən onların sərbəstliyinə daha çox
önəm verim. Yollarını, gələcək istiqamətlərini özlərinin seçmələrini istəyirəm.
Bir müddət bundan əvvəl hiss etdim ki, teatra, incəsənətə maraqları oyanıb,
bacardığım qədər onları bu sahədən uzaqlaşdırdım. Uşaqları teatra çox az gətirdim
ki, bu istəklərindən daşınsınlar Onları teatra mütəmadi gətirəndə, bu sahəyə
yönəldiklərini, istəklərinin yarandığını müşahidə etdim. Mən buna öz iradımı
bildirdim.
- İncəsənət çox çətin sənət
olduğu üçünmü övladlarınızı bu sənətdən uzaqlaşdırdınız?
- Bizim sənət kənardan çox parıltılı, dəbdəbəli görünsə də, sənətdə
baş çıxarmaq, işinlə sözünü demək çox çətindir. Bir az zəif olan insan bu aləmdə
batar. İnsanlar elə hesab edir ki, incəsənətlə məşğul olanlar yağ-bal işində
yaşayır. Ancaq elə deyil, aktyor kimi uğur qazanmaq asan deyil. Keşməkeşli
yolları çoxdur. Övladlarımın incəsənətdə deyil, başqa sahələrdə uğur
qazanmalarını istəyərəm.
- Siz Kukla Teatrının
simasısınız. Uşaqlar sizi, obrazlarınızı sevərək izləyir. Onlarla dil tapmaq
bir o qədər asan deyil, bunun üçün ilk növbədə uşaq psixologiyasına dərindən bələd olmaq lazımdır. Bu baxımdan sizin
övladlarınız bir qədər şanslıdırlar ki, onların dilindən anlayan bir ataları
var.
- Onu mən deyə bilmərəm, bəlkə də şanslıdırlar. Ancaq sizə onu deyim
ki, efirdə, səhnədə gördüyünüz o Rəhim evdə başqa cürdür. Evə daxil olanda
aktyor Rəhim bir ataya çevrilir (gülürük).
- Evdə daha ciddi, sərt
olursunuz, yoxsa necə?
- Hə, elə də demək olar.
- Adətən uşaqlarla işləyən
insanlar evdə əzazil, övladlarına qarşı ciddi rejimlə hərəkət edən birinə
çevrilirlər. Siz də onlardansınız?
- Bəlkə də. Hər bir ailənin öz qayda-qanunu olmalıdır. Onlara ciddi nəzarət
lazımdır ki, uşaq başqa bir səmtə yönəlməsin. Ona görə artıq sərt qadağalar
qoymaq zəruridir.
- Siz bir müddət əvvəl
sağlamlığınızla bağlı həyatınızın ən çətin dönəmini keçirdiniz. Yaşadığınız o
ağır vəziyyət barədə övladlarınızı məlumatlandırdınızmı, yoxsa uşaqlara heç bir
məlumat vermədiniz?
- Bacardıqca çalışdım ki, bilməsinlər. Amma indiki dövrdə uşaqlardan
söz gizlətmək mümkünsüzdür. Mənim sağlamlığımla bağlı saytlar xəbəri ictimailəşdirdi,
qəzetlər, televiziyalar - bütün mətbuat bu barədə məlumat verəndən sonra onlar
da öyrənmiş oldular. Xəbəri eşidəndə çox pis oldular. Hətta böyük oğlum donor
olmaq istədiyini dedi.
- Yəqin ki, çətin günlər
olub.
- Elədir.
- Rəhim bəy, qız övladı
ataya daha bağlı olur deyirlər. Ancaq sizin 2 oğlunuz var. Yəqin ki,
oğullarınıza çox bağlısınız.
- Bəli, onlar mənim üçün çox dəyərlidirlər. Əvvəllər qız övladımın
olmasını arzu edirdim, amma sonra Allah-təala oğlanlarımı mənə nəsib etdi. İndi
deyirəm ki, nə yaxşı ki, oğlanlarım var. Onları verənə şükür.
- Övladlarınızla nə zamansa
efirə çıxıb birlikdə veriliş aparmağı fikirləşirsinizmi?
- Əslində elə bir fikrim var. Amma o addımı atmağa risk etmirəm.
Çünki övladlarımı efirə buraxmıram. Nadir hallarda onlar mənə yaxın olan
insanların verilişlərinə çıxıblar. Başqa efirlərə və mətbuata isə nə qədər istəsələr
də, icazə verməmişəm. Övladlarım haqqında efirdə və yazılı mətbuatda danışılmasının
əleyhinəyəm. Baxmayaraq ki efirə yaxın insanam, istənilən vaxt onları verilişlərə
çıxarar və reklamlarını edərəm. Əlimə düşən bu imkandan heç vaxt istifadə etməmişəm.
Çox vaxt mənə deyirlər ki, uşaq verilişlərinə başqa işçilər uşaqlarını gətirirlər,
sən niyə gətirmirsən? Onlara deyirəm ki, belə şeyləri xoşlamıram. Ancaq sizin
qeyd etdiyiniz o layihəni nə zamansa reallaşdırmaq istəyərəm.
- Hər nə qədər teatrda,
efirdə tanınsanız da, mətbuatda ailəniz haqqında heç bir informasiya yoxdur.
Bunu qısqanclıq kimi qiymətləndirmək olarmı?
- Mən belə deməzdim. İstəməmişəm ki, ailədaxili məsələlərimizi
ictimailəşdirim. Efirdə, teatrda varamsa, ailəmi heç vaxt bura qatmamışam.
Onlar da efirə çıxmağa və gündəmdə olmağa o qədər də maraqlı deyillər, əksinə,
bundan qaçırlar.
- Uşaqlarınızın nəyə daha
çox marağı var?
- Böyük oğlum əvvəllər coğrafiyaya maraq göstərirdi. Mən də ona dəstək
verdim. Belə ki, nə istəyirdi alırdım – atlas, xəritələr, coğrafiyaya aid nə
lazımdırsa. Amma sonradan o, fikrini dəyişdi. İndi iqtisadiyyatı istəyir.
Balaca oğlum isə hələ qəti qərar verməyib. Amma mən istərdim ki, pilot olsun.
- Pilot sənəti təhlükəli
deyilmi?
- Özüm əvvəllər pilot olmaq istəmişəm.
- Belə çıxır ki, özünüzün həyata
keçməyən arzularınızı övladınızın timsalında həyata keçirmək istəyirsiniz.
- (Gülürük) Yəqin ki, belədir.
- Uşaqlarınıza zaman ayırmağa
vaxtınız olurmu?
- Bacardıqca uşaqlarımla məşğul olmağa çalışıram. Onların hər zaman
diqqət və qayğıya ehtiyacı var.
- Övladlarınız gələcəkdə
ailə qurarkən necə, müdaxilə edəcəksinizmi?
- Heç vaxt müdaxilə etmərəm. Amma seçim edərkən onlara düz yol göstərəcəm.
İndidən deyirəm ki, mütləq bizimlə razılaşmalısınız. Mən istəmirəm ki, arada pərdə
olsun. Çünki valideynlə razılaşmaq mütləq lazımdır. Mənimlə çox yox, adətən anaları
ilə bu barədə danışırlar.
- Onların sosial şəbəkələrdəki
həyatına nəzarət edirsinizmi?
- Sosial şəbəkələrdən o qədər də çox istifadə etmələrinə icazə vermirəm.
Bəzən cəzalandırmaq üçün telefonlarını alırıq. Son bir aydır ki, telefonları
yoxdur. Çünki cəzalıdırlar. Dərsləri ilə az məşğul olduqları üçün bu addımı
atdıq.
- Bəs, onları hansısa
xoşunuza gəlməyən əməlləri üstündə döymüsünüzmü?
- Xeyr. Mənim atam uşaqlarını döyməzdi, amma gözünü ağardan kimi, biz
artıq işimizi bilirdik. Məncə, belə üsul daha yaxşıdır.
- Siz necə, göz
ağardırsınız, yoxsa telefonlarını almaqla cəzalandırırsınız?
- Mənim əsəblərim yerində olmadığı üçün qışqırıram.
- Aktyor olmaq istəyinizi
evdə valideynlərinizə bildirəndə, onlar hansı reaksiyanı vermişdilər?
- Çox pis... Anam qarışmırdı. Amma atam mənim başqa sahədə olmağımı
istəyirdi. Atamın razılığını almağı çox istəyirdim. Bildirdim ki, bu sənətə
qoymursansa, heç olmasa dərzi olum, peşə kimi dərziliyi öyrənim. O da
razılaşdı. Oxuya-oxuya dərziliyi öyrənməyə gedirdim. 11-ci sinifdə dərziliyi
öyrənə-öyrənə sənədlərimi incəsənətə vermişdim. Onlar universitetə qəbul
olduğumu öyrənəndə isə artıq çox gec idi.
- Atanızın reaksiyası necə
oldu?
- Bir onu dedi ki, get, acından öl.
- Bu gün atanızın sözünə
baxmadığınız üçün peşmansınızmı?
- Peşmançılıq hissi keçirmirəm. Acından ölmürəm və istədiyim sənətdəyəm.
Xəyalə Rəis