Mart soyqırımının dünyaya tanıdılması
Elə
günlər var tarixə sevinc, fərəh, elə günlər də var ki, fəlakət, qəm, qüssə,
kədər hissi ilə yazılır. 31 Mart da xalqımızın
tarixinə öz adını qara hərflərlə, minlərlə insanın ölümü ilə yazdı. Mart
soyqırımı və ya Mart hadisələri olaraq tarixə düşən bu faciə nəticəsində 12
minə yaxın azərbaycanlı qətlə yetirilmiş, on minlərlə insan itkin düşmüşdür.
1918-ci ilin mart ayının 30-dan başlayan və aprelin 3-nə qədər davam edən
soyqırımı yalnız Bakıda deyil, digər bölgələrdə də törədilmişdir. İlk dəfə
olaraq 1998-ci ildə Heydər Əliyevin
imzaladığı sərəncama əsasən, 31 Mart azərbaycanlıların soyqırımı günü kimi qeyd
olunmağa başladı.
Ermənilərin törətdiyi soyqırımını dünya
ictimaiyyətinə daha geniş şəkildə çatdırmaq üçün daha hansı işlər görülməlidir?
Milli məclisin deputatı, tarix elmləri doktoru
Fəzail İbrahimlideyir ki, 31 Mart bizim faciəli tariximiz, qan yaddaşımızdır, Azərbaycan
xalqına qarşı törədilmiş genosiddir: "Əslində 31 Mart ümumiləşdirilmiş bir
tarixdir. Soyqırımı martın 30-dan başlayaraq aprelin 3-ə qədər davam etmişdir.
Özü də tək Bakıda deyil, Qubada, Şamaxıda, və digər yerlərdə bu kimi faciəvi
hadisələr törədilmişdir. Sovet hakimiyyətini qurmaq adı altında xalqımıza,
millətimizə, tariximizə genosid olub. Bax, bu tarixin adı belədir. Bu genosid
prosesi ayrı-ayrı formalarda 1918-ci il sentyabr ayının 15-də türk qoşunlarının
- Qafqaz İslam Ordusunun Bakıya daxil olmasına qədər davam edib. Əgər sentyabr
ayının 15-də Qafqaz İslam Ordusu Bakını azad etməsəydi, Azərbaycanda bir
«Allahu-Əkbər» deyən kişi tapılmazdı”.
Millət
vəkili deyir ki, Azərbaycan xalqını qanına qəltan etsələr də, hələ mart
soyqırımının göz yaşları qurumamış xalqımız dövlət müstəqilliyini elan etdi:
"Türk dünyasında, islam dünyasında ilk dəfə olaraq demokratik bir cümhuriyyət
yarandı. Bizim taleyimiz də belə gətirib. 1918-ci il mart soyqırımından sonra
cümhuriyyət quruldu. 1991-ci ildə də yanvar qırğınının hələ acısı getməmiş, yenidən
müstəqillik əldə etdik. Müstəqilliyimizə qarşı da bu gün Şimaldan, Cənubdan
kifayət qədər mənfur caynaqlar uzanır. Ona görə də, bu millətin yolunda canını
fəda edənlərin ruhu şaddır ki, müstəqil Azərbaycan var”.
Deputat
soyqırımın dünyaya tanıdılması üçün görülməsi lazım olan işlərdən də danışdı:
"Azərbaycanın 20 faiz torpaqları dünyanın gözü qarşısında işğal olunub. Bu gün
biz bir milyon qaçqının haqqını verib, onları öz yurdlarına qaytara bilmirik.
Bu səbəbdən əlimizi əlimizin üstünə qoyub oturmamalıyıq. Tədqiqat işləri
aparılmalıdır, mətbuatda - hər yerdə bu məsələ gündəmdə olmalıdır. Hər bir
azərbaycanlı xaricə gedəndə çamadanına ancaq paltar qoymamalıdır. Bunlarla
bağlı kitablar paylanmalı, təbliğat aparılmalıdır. Müxtəlif dillərdə əsərlər
nəşr olunmalıdır. Azərbaycan mart soyqırımının 100 illiyi yolunda kifayət qədər
işlər görüb. Amma bunu hələ ki, qənaətbəxş hesab etmək olmaz. Biz yalnız
soyqırımını dünyaya tanıda biləndən sonra nəticə əldə etmiş olacağıq. Nə qədər
ki, bunu soyqırımı kimi tanıda bilməmişik, daha da x fəal olmalıyıq”.
Azərbaycan Milli Elmlər
Akademiyasının əməkdaşı, tarix elmləri doktoru Solmaz-Rüstəmova-Tohidi deyir
ki, 1918-ci il martın 30-da axşam
başlayan qırğınlar faktiki olaraq bir həftə davam edir, lakin onun üç günü
daşnak dəstələri tərəfindən şəhərin azərbaycanlı - müsəlman əhalisinin
qırılmasının və qarət edilməsinin xüsusilə kütləvi xarakteri ilə səciyyələnir:
"Bakının tarixi məhəllələrini və küçələrini, şəhər kənarındakı müsəlman
qəsəbələrini bürüyən azərbaycanlı qırğınları yalnız şəhərin hüdudları ilə
məhdudlaşmır. Həmin günlər erməni quldur dəstələri Bakının yaxınlığındakı ətraf
kəndlərə də basqın edərək müsəlmanların evlərinə soxulur, yoldan keçənləri qarət
edir və qətlə yetirir, şəhərkənarı yollarda pusqular qururdular. 1918-ci ilin
martında Bakı kəndlərinin – Məhəmmədi, Əhmədli, Balaxanı, Binəqədi,
Bibi-Heybət, Hökməli, Zabrat, Sabunçu, Ramana, Xırdalan və digərlərinin sakinləri
erməni silahlı dəstələrinin vəhşiliklərinin qurbanı olublar”.
Müsahibimiz
deyir ki, baş vermiş hadisələrin daha geniş ictimaiyyətə çatdırılmasında
tarixçilərin tədqiqatlarının böyük önəmi var: "Bu gün Azərbaycan dövləti erməni
millətçilərinin azərbaycanlılara qarşı tarix boyu törətdikləri cinayətlər, o
cümlədən 31 Mart soyqırımları haqqında
həqiqətlərin dünya ictimaiyyətinə çatdırılması, bu hadisələrin soyqırımı kimi
tanınması üçün məqsədyönlü və ardıcıl fəaliyyət göstərir. Bu baxımdan
Azərbaycanın elmi ictimaiyyəti, ilk növbədə həmin məsələlərlə məşğul olan
Azərbaycan tarixçiləri də bu sahədə tədqiqatlarını daha geniş müstəvidə,
zamanın tələbləri şəraitində davam etdirməlidirlər”.
Tarixçi
bu işdə mətbuatın da böyük rolunun
olduğunu bildirdi: "Mart soyqırımı ilə bağlı olan hadisələrin dünya
ictimaiyyətinə çatdırılması üçün bu haqda olan informasiyaların yayılması
vacibdir. Xüsusilə də, müxtəlif dillərə tərcümə olunaraq saytlarda yayımı daha
yaxşı olar. O zaman səsimizi daha çox insana duyurmuş olarıq. Təbii ki, bütün
sənədləri tərcümə etmək mümkün olmaz. Amma həmin sənədlər içərisində şahidlərin
ifadələri, istintaq materialları var ki, onlar mütləq şəkildə tərcümə olunub
dünya kütləvi informasiya vasitələrində yayılmalıdır. Bundan başqa, beynəlxalq
konfranslar keçirdirik. Məsələn, bu ayın sonunda 4 konfransımız olacaq.
Müxtəlif ölkələrdən qonaqlarımız gələcək. Bir masa ətrafında oturub baş
verənlər barədə həmsöhbət olacağıq. Məsələ çox ciddi və daim aktualdır. Bunun
üçün hər bir vətəndaş bu istiqamətdə işlər görməlidir”.
Günel
Azadə