Bakı 13°C
“Kim ən çox kitab oxuyar” yarışına qoşulduq”- Məktəb illəri
Məktəb illəri hər
birimizin həyatında ən gözəl, qayğısız, problemlərdən uzaq bir dövrdür. Hansı
ki, həmin dövrdə yeganə narahatlığımız yaxşı qiymət almaq olur. Həyatın çətinliklərindən
xəbərsiz olaraq, hər gün dərsimizi oxuyub, bəzən də oxumayıb məktəbə gedirik. Həmin
illərdən bizə yadigar qalanlar xatirələrimizdir. Hansı ki, indi də onları yada
salanda gülüb, "eh necə də şirin illərmiş” deyirik. Bu dəfə "Məktəb
illəri” rubrikasında təhsil eksperti
Nadir İsrafilov o illərdən bir xatirəsini bizimlə bölüşdü. Müsahibimiz sözə
F.M.Dostoyevskinin bir sitatı ilə başladı: "İstər şirin, istərsə acı olsun,
xatirə insana əzab verir”. Orta məktəbin 5-ci sinfində oxuyurduq. Bir gün növbəti
dərslərin birində bizə Azərbaycan dili və ədəbiyyatı fənnindən dərs deyən müəllim
sinfə daxil olaraq, sanki salam verməyi unutmuş kimi, yazı lövhəsinin qarşısına
keçdi. Ara-sıra fasilələr verməklə, müəyyən şeylər yazıb-pozub, yenidən
yazmaqla 5 qrafadan ibarət bir cədvəli nəhayət, tamamladı. Üzünü bizə tutub, hər
birimizə 44 vərəqli ümumi dəftər alıb, həmin cədvəli dəftərə köçürməyi,
oxuduğumuz və bundan sonra oxuyacağımız kitabları müvafiq qayda üzrə bölmələrə
doldurmağı və ilin sonunda bunu qiymətləndirəcəyini tapşırdı. Sıradan olan bir
rayon müəlliminin adi və sadə görünən bir "taktiki gedişi” bizi böyük ”strateji
hədəflərə” meyl etməyə sövq etdi. Birinciliyi qazanmaq üçün "Kim ən çox kitab
oxuyar” yarışına qoşulduq. Məktəb kitabxanasında oxumadığımız kitab qalmadı.
Rayondakı böyük konserv zavodunun kitabxanasına üz tutduq, mərkəzi şəhər
kitabxanasına üzv yazıldıq. Valideynlərimizin böyük tənəffüslərdə bulka və
limonad almaq üçün verdikləri 20-30 qəpiyə qənaət edərək, bu qəpik-quruşu
kitaba verdik. O vaxtlar ən ucuz qiymətə məhz kitablar satılırdı. Elə bir ev
olmazdı ki, orda o zamanlar "etajerka” adlanan kitab rəfi olmasın. Qrim
qardaşları və Andersenin nağılları ilə başlayıb, Fyodor Dostoyevski və Teodor
Drayzerin klassik ədəbi irsi ilə tanışlıqla, 11-ci sinfi bitirdik. Məzun
olduğumuz dövrdə Azərbaycan ədəbiyyatı öz yerində, artıq Viktor Hüqonu və
Aleksandr Dümanı, hətta Onore de Balzakı, Şarlotta Bronteni, Gi de Mopassanı
belə oxumuşduq. Orta məktəbdən xatirə kimi, doldurulmuş üç 44 vərəqlik dəftər
bu gün də durur. Gərək bir gün boş vaxt tapıb, oxuduğum kitabların dəqiq sayını
hesablayım”.
Günel Azadə
