“Əsgər yoldaşlarım gəlməsəydi, donub öləcəkdim” – “Əsgərlik xatirələri”
Kişilərin
əsgərlik xatirələri bitib-tükənmək bilmir. Hələ eyni xatirəni dəfələrlə sanki
indi olmuş kimi maraqla danışmaqlarını demirəm. "Əsgərlik xatirələri” rubrikası
da məhz o maraqlı anları yada salmaq üçün nəzərdə tutulub. Bu dəfə hərbi xidmətdən
qalan xatirələrini Bakı Uşaq Teatrının
direktoru İntiqam Soltan bölüşdü.
"İşlər
elə gətirdi ki, mən hərbi xidmətim boyunca bir neçə hərbi hissədə oldum.
Olduğum hərbi hissələrdən biri Novosibirsk şəhərində yerləşirdi. Sibirin ən
şaxtalı yerlərindən biri idi. Orda şaxta ilə bağlı başıma iki fəlakətli hadisə
gəlib. Biri o idi ki, biz meşədə hərbi təlim keçirdik. Bizə vaxtaşırı böyük
termoslarda yemək gətirirdilər. Bir dəfə yulaf gətirmişdilər. Yeməyi dəmir
boşqablarda yeyirdik. Yeməyi boşqaba qoydular, isti olduğu üçün əlcəklə əlimdə
saxlayırdım, çünki əli yandıracaq dərəcədə istiliyi var idi. Yulafı qaşıqla
boşqabdan götürüb ağzıma gətirənə qədər necə dondusa, qaşığın alt tərəfi dilimə
yapşdı, dilimin üstünü qopardı. Dilimin üstü qopduğuna görə, neçə gün yemək yemədim.
Bir dəfə
isə ölümdən döndüm. Deməli, elə təlim keçdiyimiz həmin ərazidə biz yer altında
qalırdıq. Şaxta təsir etməsin deyə belə üsuldan istifadə olunurdu. Həmin il
Sibirdə 56 dərəcə şaxta oldu. Deyirdilər ki, son illərdə belə soyuq olmayıb.
Gecə çovğun olmuşdu, küləkli, tufanlı, qarlı hava... Bizim qaldığımız yerdən
50-100 metr aralıda tankların hərbi təlimi üçün böyük çuxurlar qazılmışdı. Qar
o qədər çox yağmışdı ki, bütün çala-çuxurlar dolmuşdu, heç bir çuxur
görünmürdü. Elə oldu ki, çuxur olduğunu unudub piyada həmin yerə getdim və
tanklar üçün olan çuxura düşdüm. Boğaza qədər qarın içində idim. Bir müddət
sonra əsgər yoldaşlarım məni axtarıb tapmışdılar. Əsgər yoldaşlarım gəlməsəydi,
donub öləcəkdim. O vaxt bildiyim bütün dillərdə kəlmeyi-şəhadətimi oxusam da,
bu, indi mənim üçün maraqlı xatirədir (gülür)”.