Ədliyyə sisteminin yüz illik yolu
XX əsrin əvvəllərində
dünyada baş verən ictimai-siyasi hadisələrin fonunda yaranan şərait olduqca
ağır məşəqqətlərlə müşahidə olunub. Bir yanda böyük güclər, digər yanda isə
millətlərin istiqlal savaşı uğrunda mücadiləsi dayanırdı. Nəticədə dünyanın
siyasi xəritəsində yeni mənzərə yaranmağa başlamışdı. Osmanlı dövləti kimi
böyük bir imperiya süquta uğramış, Rusiya imperiyasının sərhədləri daxilində
xalqların azadlığı uğrunda mübarizəsi geniş vüsət almışdı. Belə bir şəraitdə
Qafqazdakı hadisələr də yeni dövlətlərin yaranmasına şərait yaratmışdı. 1918-ci
ildə Qafqazda Azərbaycan, Gürcüstan, Ermənistan Respublikalarının meydana gəlməsi
artıq reallığa çevrilmişdi.
Xalqımız çoxəsrlik
dövlətçilik ənənələrinə malikdir. Ən qədim
sivilizasiyaların Azərbaycan ərazisində mövcudluğu sirr deyil. Manna, Midiya ,
Atropatena, Albaniya kimi qədim dövlətlər xalqımızın tarixi ilə sıx bağlıdır. Albaniyadan
sonra Xilafət dövrü , Cacilər, Salarilər, Şirvanşahlar dövlətləri, bunun davamı
olaraq Qaraqoyunlu, Ağqoyunlu dövlətləri və ən güclü Azərbaycan dövləti kimi
tariximizdə yer almış Səfəvi xanədanlığı
bir xalq kimi dövlətçilik ənənələrinə sahib olmağımızın bariz sübutudur.
Səfəvilərin hakimiyyətindən sonra mövcud xanlıqlar dövrü isə böyük gücə çevrilən
Rusiya və İrana qarşı müqaviməti təşkil eləməyə imkan vermədi. Nəticədə
Gülüstan və Türkmənçay müqavilələri dövlətçiliyimizin itirilməsinə gətirib
çıxartdı. Ancaq buna baxmayaraq, xalqımızın ruhundakı azadlıq istəyi, əyilməzliyi, qəhrəmanlığı sayəsində
az keçmədi ki, yenidən müstəqilliyimizə və dövlətçiliyimizə qovuşduq.
Əsrin əvvəllərində
babalarımızın qurduğu AXC-nin yaranmasına müxtəlif aspektlərdən yanaşsaq, onlardan
birincisi təhsilli və ziyalı vətənpərvər nəslin yetişməsidir. Çar Rusiyası
dövründə ucqarlarda məktəblərin açılması, Azərbaycandan, canişinlik mərkəzi
Tiflisə və imperiyanın paytaxtı Sankt-Peterburqa azərbaycanlı uşaqların göndərilməsi
milli davamızın əbəs yerə getmədiyinə səbəb oldu. Formalaşan siyasətçilərimiz ,
hüquqşünaslarımız, iqtisadçılarımız millətə layiq bir dövlət qurmaqla, böyük
dövlətlərin diplomatları və başçıları ilə yüksək mədəniyyətə, zəkaya məxsusluqla
danışıqlar aparmağı, Azərbaycanı təmsil etməyi bacardılar. Bu gün keçmişə,
tarixə baxanda babalarımızın gördüyü işlərə görə qürur hissi keçiririk.
Əsrin əvvəllərində
Azərbaycanda da siyasi vəziyyət olduqca ağır idi. Böyük güclər Qafqazı oda
qalamışdılar. Təbii ki, Qafqazda əsas böyük xalq olduğunu qeyd etməklə, deməliyik
ki, ermənilərin iştirakı ilə törədilən dəhşətli hadisələrin
əsas qurbanları məhz azərbaycanlılar olmuşdular. O dövrdə Gürcüstan ərazisi
gürcülərə məxsus olduğu halda, Ermənistanda belə vəziyyət mövcud deyildi. Ermənilərin
sayı azərbaycanlılardan qat-qat az idi. 100 faiz əhalinin 70 faizini azərbaycanlılar,
30 faizini ermənilər təşkil edirdi. Ərazi,
feodal dövlət quruluşuna məxsus olan İrəvan xanlığından sonra Rusiya tərəfindən
ilhaq edilib, imperiya sərhədlərinə qatılsa və burada xanlığı quberniya əvəz eləsə
də, erməni dövləti məhz 1918-ci ildə Azərbaycanla Gürcüstanın müstəqilliklərini
bəyan eləməsi nəticəsində yarandı.
Belə bir şəraitdə,
28 may 1918-ci ildə Azərbaycandan kənarda, qonşu Gürcüstanda AXC elan olundu. Təbii
ki, həmin dövrdə Azərbaycan ərazisində ictimai-siyasi vəziyyət ağır idi. Bolşevik-daşnak
ünsürlər Bakıda və digər şəhərlərdə xalqımıza qarşı qanlı qırğınlar törədirdilər.
O vaxta qədər Rusiyanın bir əyaləti kimi yanaşılan Azərbaycan özünümüdafiə
imkanlarına malik deyildi. Bir sözlə, babalarımız dövlətimizi yaradana, onu
möhkəmləndirənə qədər, milli təhlükəsizliyimiz indiki qədər etibarlı deyildi.
Xülasə, AXC elan olunanda ilk atdığı addım demokratik dövlət yaratmaq oldu. Bu
isə Şərqdə ilk demokratik dövlətin qurulması demək idi. Avropa ölkələrində
qadınlara seçib-seçilmək hüququ verilmədiyi halda, AXC seçkilərdə qadınların
iştirakını təmin etdi. Bütün bunlar AXC-nin qanunların yaradılması, hüququ dövlətin
qurması istiqamətində gördüyü işlərin prioritet təşkil etdiyini göstərir. AXC
elan olunarkən yaradılan ilk hökumətin tərkibində
Ədliyyə Nazirliyinin təsis olunması, hüquqi islahatlara çox önəm verildiyinin təzahürüdür.
Odur ki, şanlı tariximizə nəzər yetirməklə, Ədliyyə Nazirliyinin keçdiyi yolu
bir daha yada salaq.
Nazirlik 1918-ci
il, mayın 28-də Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti Hökumətinin qərarı ilə
yaradılmışdı. Fətəli xan Xoyskinin Tiflisdə təşkil etdiyi 1-ci hökumət kabinəsində
ilk ədliyyə naziri Xəlil bəy Xasməmmədov olmuşdur. Həmin il iyunun 17-də Fətəli
xan Xoyski tərəfindən Gəncədə təşkil olunmuş 2-ci Hökumət kabinəsində özü
Nazirlər Şurasının sədri vəzifəsi ilə yanaşı, ədliyyə naziri vəzifəsini də icra
etmişdir. 1918-ci il iyunun 27-də keçmiş Tiflis məhkəmə palatasının üzvü Teymur
bəy Makinski nazirin müavini təyin olunmuşdu. Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti
Parlamenti fəaliyyətə başladıqdan (1918, dekabr) sonra F.X.Xoyskinin dekabrın
26-da təşkil etdiyi 3-cü Hökumət kabinəsində ədliyyə naziri vəzifəsi boş qaldı
və 1919-cu il aprelin 14-də Nəsib bəy Yusifbəyli yeni Hökumət təşkil edənə qədər
həmin vəzifənin icrası T.Makinskiyə tapşırıldı. N.Yusifbəylinin təşkil etdiyi
Cümhuriyyətin 4-cü Hökumət kabinəsində bu vəzifəni sosialist Aslan bəy Səfikürdski
tutdu. N.Yusifbəylinin təşkil etdiyi 5-ci Hökumət kabinəsində isə ədliyyə
naziri vəzifəsi X.Xasməmmədova həvalə olundu.
Yarandığı ilk
günlərdə Ədliyyə Nazirliyinin ştatı yalnız nazirdən ibarət idi. Gəncəyə köçdükdən
sonra isə Cümhuriyyət Hökumətinin 1918-ci il 26 və 30 iyun tarixli qərarları ilə
nazir müavini ştatı verilməklə, nazirliyin idarə strukturu, dəftərxanası
yaradıldı. Həmin ilin sentyabrın 15-də Bakı Qafqaz İslam Ordusu tərəfindən azad
edildikdən sonra Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti Hökuməti sentyabrın 17-də Bakıya
köçdü. Ədliyyə Nazirliyi sentyabrın 26-dan Bakıda fəaliyyətə başladı. Noyabrın
22-də nazirliyə yeni ştat vahidləri - dəftərxanasına 5 nəfər kargüzar və 8 nəfər
dəftərxana xidmətçisi ştatı verildi, bu struktura direktor və direktor müavini
təyin olundu. 1919-cu il avqustun 11-də Hökumətin qərarı ilə Ədliyyə Nazirliyi
sistemində həbsxana işləri şöbəsi də yaradıldı. Cümhuriyyət Parlamentində qəbul
olunan qanun layihələrinin əksəriyyətinə Ədliyyə Nazirliyində baxıldığından,
1919-cu il noyabrın 28-də nazirliyin ştatını artırmaq barədə qanun layihəsi
hazırlanıb, Parlamentin müzakirəsinə təqdim olundu. Layihə üzrə qəbul edilmiş
qanuna əsasən, Ədliyyə Nazirliyi sistemində tərcüməçilər, hüquq məsləhətxanası
şöbələri və mühasiblik yaradılır. Ədliyyə Nazirliyi ilk günlərdən ölkədə
anarxiya zamanı dağıdılmış məhkəmə aparatı sistemini, birinci növbədə, Bakı və
Gəncə dairə məhkəmələrinin və onların yanındakı prokuror nəzarətinin, habelə
yerlərdə barışıq məhkəmələrinin fəaliyyətini bərpa etməyə başladı. Fəaliyyətinin
birinci ilində nazirlikdə şəxsi heyət üzrə 272 nəfər işə təyin edilmiş, 153 nəfər
işdən azad olunmuş, 20 nəfər isə müxtəlif vəzifələrə keçirilmişdi.
1918-ci il,
oktyabrın 9-da Fövqəladə Təhqiqat Komissiyası Ədliyyə Nazirliyinin sərəncamına
verildi. Məhkəmə sahəsində işlərin bərpa olunması ilə əlaqədar, Ədliyyə
Nazirliyi Məhkəmə Palatasının yaradılması barədə məsələ qaldırdı. Noyabrın 14-də
Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti Hökuməti Ədliyyə Nazirliyi tərəfindən hazırlanmış
Azərbaycan Məhkəmə Palatasının Əsasnaməsini təsdiq etdi. 1919-cu il, mayın 21-də
nazirlik ayrı-ayrı idarələrdə vəzifədən sui-istifadə hallarının və xidməti
cinayətlərin təhqiqi ilə əlaqədar xüsusi Təftiş-İstintaq Komissiyasının
yaradılması barədə qanun layihəsini Parlamentə təqdim etdi. İyulun 27-də
Parlament həmin layihə əsasında qanun qəbul etdi. Qısa müddətli fəaliyyəti
dövründə Ədliyyə Nazirliyi ölkədə hüquq mühafizə orqanlarının təşkili ilə
yanaşı, hüquq mühafizəsi, qanunvericilik, normativ aktların hazırlanması və tətbiqi
sahəsində də böyük iş gördü. 1920-ci il, aprelin 27-də Azərbaycan Sovet
Rusiyası tərəfindən işğal edildikdən sonra Ədliyyə Nazirliyi də fəaliyyəti
dayandırdı.
SSRİ dövründə Ədliyyə
Nazirliyinin funksiyaları azaldılaraq, səlahiyyətləri digər dövlət qurumları
arasında bölüşdürüldüyündən, adı çəkilən nazirlik, demək olar ki, əhəmiyyətini
itirmişdi.
Ədliyyə
Nazirliyinin yenidən yaradılması ümummilli lider Heydər Əliyevin Azərbaycana rəhbərlik
etdiyi dövrə təsadüf edir. Belə ki, Azərbaycan SSR Ali Soveti Rəyasət Heyətinin
27 oktyabr, 1970-ci il tarixli qərarı ilə Ədliyyə Nazirliyi təsis edilmiş,
bununla da Azərbaycanın ədliyyə tarixində yeni mərhələ başlanmışdır. Ədliyyə
Nazirliyi məhkəmə orqanlarına təşkilati rəhbərliyi həyata keçirmiş, əhaliyə
hüquqi yardımı yaxşılaşdırmış, notariat fəaliyyətinin və məhkəmə
ekspertizalarının aparılmasını təmin etmiş, ümumiyyətlə, ədliyyə işi təkmilləşdirilərək,
onun gələcək inkişafı üçün əlverişli zəmin yaranmışdır.
Ümummilli lider
Heydər Əliyevdən sonra, onun layiqli davamçısı, Prezidentimiz cənab İlham Əliyevin
davam etdirdiyi ədliyyə islahatları ölkəmizin
inkişafı, ədalətin təmin edilməsi yolunda müstəsna əhəmiyyət kəsb etdi. Məhkəmə-hüquq
sisteminin təkmilləşdirilməsi, vətəndaşlarımızın hüquqlarının qorunması, ədalətin
təmin olunması yönündə aparılan siyasət özünü doğrultmaqdadır. Məhkəmə islahatının
tərkib hissəsi olan İnzibati-İqtisadi Məhkəmənin yaradılması da bu qəbildən həyata
keçirilən tədbirlərdəndir. İndi vətəndaşlar hüquqlarının məhkəmələr yolu ilə təmin
olunmasını daha rahat təmin etmiş olurlar.
Ədliyyə naziri cənab
Fikrət Məmmədovun rəhbərliyi altında islahatlar bundan sonra da davam etdiriləcək.
Bizim buna zərrə qədər də şübhəmiz yoxdur. Şərqdə ilk dəfə demokratik
respublika qurduğumuz kimi, ədliyyəmizin də dünyanın ən qabaqcıl ölkələri ilə
müqayisə olunacağına inanırıq.
Nəriman İsmayılov,
Bərdə rayon qeydiyyat şöbəsinin
rəis əvəzi