Dünya əhalisi artır, “kürə”miz dolur, taleyimiz necə olacaq?
BMT-nin Əhali Fondunun (UNFPA)
proqnozuna görə, dünya əhalisi 2050-ci ilədək 2,2 milyard nəfər artacaq və
əsrin ortalarında planetdə 10 milyarda yaxın insan yaşayacaq. Bu barədə məlumatı fondun
direktoru Monika Ferrero Cenevrədə təqdim olunan hesabatda açıqlayıb. Təşkilatın
hesabatında, həmçinin qeyd edilir ki, göstərilən dövrdə dünya əhalisinin
artımının yarısı - 1,3 milyard nəfər Subsahara regionunun payına düşəcək.
Hazırda dünya əhalisinin 17 faizinin yaşadığı Afrikada, əsrin ortalarında dünya
əhalisinin 26 faizi məskunlaşmış olacaq. Saharadan cənubda yerləşən Afrika
ölkələrində əhalinin tibbi sığorta və maariflənmə səviyyəsi, qadın hüquqlarının
vəziyyəti və digər məsələlər demoqrafik artım fonunda, yaxın onilliklərdə daha
ciddi vəziyyət ala bilər. Eyni zamanda, silahlı münaqişələr, təbii fəlakətlər,
siyasi qeyri-sabitlik və əhalinin sürətli artımı bu regionda böhranların sayını
artıra və əhalinin ərzaqla təminatını çətinləşdirə bilər.
Təşkilatın proqnozunda qeyd edilib
ki, tendensiya bu cür davam edəcəyi halda, 2100-cü ilədək dünya əhalisinin sayı
11 milyarda çatacaq.
Əslində, 2050-ci il elə də uzaq
deyil. Təbii, əhali artırsa, problemlər də artmalıdır. Çünki artan əhalinin
məskunlaşma, qidalanma kimi zəruri tələbatlarını ödəmək getdikcə çətinləşir.
Üstəlik, elə, müasir dünyamızda da baş verən bütün qarşıdurmalar əslində,
sərvət üstündədir. Deməli, bir neçə onillikdən sonra hansısa ölkələrin daha çox
sərvətə ehtiyacı yaranacaq. Bəs onda dünyanı nə gözləyəcək? Əhali artımı
fonunda, ümumiyyətlə, Azərbaycan hansı qabaqlayıcı addımlar atmalıdır ki, belə
problemlərdən maksimum zərərlə çıxa bilək?
Azərbaycan
Respublikasının Prezidenti yanında Qeyri-Hökumət Təşkilatlarına Dövlət Dəstəyi
Şurasının üzvü, hüquq müdafiəçisi Sahib Məmmədov bildirdi ki, 2050-ci ilə nə baş verəcəyi,
əsasən cəbri-riyazi hesablamalar əsasında aparılır: "Bir neçə əsr əvvəl Tomas Maltus
adlı bir şəxs belə bir teoriya irəli sürmüşdü ki, əhali həndəsi silsilə ilə, əhalinin
saxlanması üçün lazım olan qida isə cəbri silsilə ilə artır. Nəticədə yerdə
olan ehtiyatlar insanların yaşamasına kifayət etməyəcək. Onun söylədiyi bu
fikir həmişə ciddi tənqid olunub, indi də tənqid olunmaqdadır. O deyirdi ki,
yararsız xalqları sterilizasiya etmək lazımdır ki, nəsil artımı olmasın. Əks
halda, bir neçə müddətdən sonra əhali o qədər artacaq ki, insanlar qida, su
tapa bilməyəcək, epidemiyalar başlayacaq və s. Onun dedikləri absurd olsa da,
amma həqiqət vardı ki, dünya əhalisi artdıqca, onların yaşamasını təmin edən
vasitələr kifayət etməyəcək. İlk növbədə söhbət ərzaqdan, sudan gedir. 2009-cu
ildən sonra dünya əhalisinin payına düşən şirin suyun miqdarı azalıb. Eyni
zamanda, dünyada xeyli insan var ki, aclıqdan əziyyət çəkir”.
Sahib müəllim bildirdi ki, ölkəmizdə
əhali artımı Avropaya nisbətən yüksəkdir: "O ki, qaldı Azərbaycana, ölkəmiz
əhalinin sıx yaşadığı ölkələrdəndir. Bizim işğal olunmuş ərazilərdən azərbaycanlılar
deportasiya olunub. İndi mövcud torpaqlarda hər kvadrat kilometrə 150 nəfər
düşür. Rusiyada isə bu rəqəm 8,5 nəfərdir. Arada kifayət qədər fərq var. Ona
görə də, Azərbaycanın artım dinamikası Avropaya nisbətən çox yüksəkdir. Təbii
ki, əhalinin artım sayına uyğun olaraq, onun təchizatını təmin etmək üçün
indidən uzunmüddətli planlaşdırma olmalıdır. Planlaşdırma həm bizim ölkəmizdə,
həm də dünyada düzgün getsə, 11 milyard əhali olsa da, onun ehtiyaclarını təmin
etmək mümkündür. Bugünkü texnologiya buna imkan verir. Hazırda ölkəmizdə bir
neçə aqroparklar yaradılıb. Burada məhsuldarlıq təbii ki, 70-ci illərin
texnologiyası ilə becərilən sahələrdən dəfələrlə üstündür. Azərbaycan yeni
texnologiyaları tətbiq etməklə, əhalinin sayı bir neçə milyon artdığı təqdirdə
də, ərzaq ehtiyacını təmin edəcək potensiala sahibdir”.
S.
Məmmədov qlobal istiləşmənin də ciddi problemlər yaratdığını vurğuladı: "qlobal
istiləşmə su ehtiyatlarının mənbələrinin azalmasına gətirib çıxarır. Bu da, qlobal
fəlakətə səbəb ola bilər. Ona görə də əhali fondu indidən narahatdır və belə
proqnozlar verir. Açığı, indiki şəraitdə 30 il sonra üçün verilən proqnozun nə
qədər düzgün ola biləcəyi barədə qəti fikir söyləmək olmur. Amma hər halda,
bütün dövlətlər həm ayrı-ayrılıqda, həm də birgə səy göstərməlidirlər ki,
artmaqda olan əhalinin ehtiyatları təmin oluna bilsin. Dövlətlər dil tapsalar,
birgə fəaliyyətə keçə bilsələr, silahlanmaya qoyulan vəsaitin cüzi bir hissəsi
ərzaq ehtiyatlarının artırılmasına, quraqlığın, səhralaşmanın qarşısının
alınmasına, kənd təsərrüfatı, aqrar sahələrdə yeni texnologiyaların tətbiqinə
yönəlsə, problemin həlli yolları tapılar. Amma bu gün əks proseslər gedir.
Silahlanma, münaqişələr qızışır. Əhali öz yaşayış yerini tərk edib gedir.
Azərbaycanda bir milyon əhalinin ən azı 10 faizdən çoxu qaçqın və məcburi
köçkün vəziyyətindədir. Dünyada da bu tendensiya var. Məsələn, Ərəb ölkələrində
elə yerlər var ki, əhalinin az qala yarısı qaçqındır. Bunlar baş verdikcə,
əlbəttə ki, problemləri həll etmək çətin
olacaq. Hər şey insanların əlindədir. Onların zəkası, dövlətlərin ciddi yanaşması
olarsa, problem aradan qalxar. Olmazsa, qlobal fəlakət qaçılmaz olacaq”.
Günel
Azadə