“Bakı planetin ən gözəl şəhərlərindən biridir”
"Onun
Bakı haqqında möhtəşəm şeirləri və mahnıları var. O, müəllif mahnıları müsabiqəsində
iştirak edib. Aleksandr Qorodnitskini Bakıda yaxşı tanıyırlar, sevirlər. Həyat
elə qurulub ki, insanlar bir vaxt dünyadan köçürlər. Lakin yaradıcı insanların
etdikləri həyatda qalır və daim onları xatırladır. İndiki dövrdə bu qədər
yaşamağın özü belə qəhrəmanlıqdır. Yubilyarı belə eleqant formada səhnədə görmək
çox gözəldir. Hesab edirəm ki, Aleksandr Moiseyeviç 100 yaşına kimi hələ çox
şeirlər və mahnılar yazacaq və biz də onları oxuyacağıq". Tanınmış rus
şairi və fiziki Aleksandr Qorodnitskinin 85 illik yubileyində xalq artisti
Polad Bülbüloğlunun səsləndirdiyi bu fikirlər yubilyarın Azərbaycana olan
sevgisi haqqındadır.
A.Qorodnitskini
müəllif mahnılarının əfsanəsi hesab edirlər. O, həmçinin bir çox kəşflərin müəllifidir.
Rusiya Federasiyasının əməkdar incəsənət xadimi, Rusiya Akademiyasının təbiət
elmləri akademikidir. Elmi xidmətlərinə görə «Qütb ulduzu», «Elm fədakarı»,
«Quruculuq ulduzu» ordenlərinə və bir sıra digər mükafatlara layiq görülüb.A.Qorodnitski
ilk alimlərdəndir ki, Atlantidanın real mövcudluğu haqqında nəticə çıxarıb. O,
Leninqrad blokadasını yaşayıb, bir çox həyat sınaqlarından keçib, amma özünün
85 illiyində öz ruh yüksəkliyini, şuxluğunu, romantizmini qoruyub saxlaya
bilib. Aleksandr beyni daim inkişafda, hərəkətdə, ürəyi isə insanlara həmişə
açıq olan şəxslərdəndir. Qorodnitski müəllif mahnıları janrının ənənəsinin mənəvi
qoruyucusu kimi tanınır. Elmdə isə o, fədakardır. Çıxışlarının birində: «Mən
şadam ki, Rusiyadakı həyatımda çox da asan olmayan vaxtlarda satılmayan dəyərləri
qoruyub dəstək göstərməyə cəhd etmişəm” - deyib.A.Qorodnitskinin
mətbuata müsahibələrində Bakı haqqında xoş fikirləri də yer alıb.
Planetin ən gözəl şəhərlərindən
biri
-
Aleksandr Moiseyeviç, siz Bakı haqqında
mahnılar yazmısınız. Bakılı olmaya-olmaya bu mahnılar necə yarandı?
-
Mənim Bakıya həsr olunmuş iki mahnım var. İş burasındadır ki, özüm bakılı deyiləm,
ona görə də əslən bakılı olanlar kimi düşünmək mənə çətindir. Axı mən Bakıya gəzməyə
gələn adamların gözü ilə baxıram və məni onun günü-gündən gözəlləşməsi
sevindirir. Məni Bakıda aparılan yenidənqurma işləri heyrətləndirir. Baxmayaraq
deyirlər ki, Bakının qala simasını saxlamaq lazım idi. Artıq bu haqda düşünmək
Bakıda yaşayan əhalinin üzərinə düşür. Bakıda bir neçə dəfə olmuşam. Əgər
yanılmıramsa, ilk dəfə buraya 1973-cü ildə səfər etmişəm. O vaxt Bakıda
geofizika konfransı keçirilirdi, mənim peşəm geofizik-okeanoloqdur. Xəzər isə
ümumiyyətlə, geofizikanın beşiyi sayılır. Sonralar, 1975-76-cı illərdə Bakıdan
keçib getmişəm. Üçüncü dəfə isə, 5 il bundan öncə yaxından dostluq etdiyim
Mixail Qusmanın 65 illiyi ərəfəsində Bakıda oldum. Üst-üstə Bakıya dörd dəfə səfər
etmişəm. Deməliyəm ki, Bakını sonuncu dəfə görəndə möhkəm heyrətləndim. Mən bu
şəhəri tanıya bilmədim. Yenidənqurmanın belə dönüşünü görməmişdim. Bakı
dünyanın gözəl şəhərlərindən birinə çevrilib. Firavanlıq, rahat, geniş həyat məni
heyran etdi. Nəticəni görmək üçün yaxın illərdə də Bakıya qayıtmaq istərdim.
Belə gözəl şəhərin bəzədilməsinə çox böyük pullar xərclənir və bu, çox
yaxşıdır. Mən bura gəlməmişdən əvvəl - 1966-cı ildə Parisdə olmuşdum, amma
Bakıda olarkən onu Parislə müqayisə etməyə bilməzdim. Həmin təəssüratı yenidən
yaşayıram. Mən demək olar ki, bütün dünyanı dolaşmışam. Hesab edirəm ki, Bakı
planetin ən gözəl şəhərlərindən biridir. Bakı özündə dünya xalqlarının mədəniyyətini,
o cümlədən ədəbiyyatını birləşdirir. «Bakı haqqında mahnı»nı yazandan sonra
hamı məndən soruşurdu: «Siz bakılı deyilsiniz, belə bir mahnını necə yaza
bildiniz?» Bəlkə bu mahnı ona görə yarandı ki, mən leninqradlıyam və bu şəhərlər
arasında mənəvi cəhətdən çox oxşarlıqlar tapdım. Ona görə mən Bakını çox
sevdim. Bakı ilə Leninqradı birləşdirən bir şey də var, onlar dəniz kənarında
yerləşirlər. «Əsl böyük şəhər dəniz kənarında olmalıdır. Bakı – bu, cənub dənizidir,
Leninqrad – bir qədər fərqlidir. Digər tərəfdən hər iki şəhərin böyük tarixi
var. Bizim bir çox şairlərimiz, yazıçılarımız, məsələn, Sergey Yesenin Bakı ilə
əlaqəli olub. Mən rus müəllif mahnılarının Bakıda keçirilən festivalında
münsiflər heyətinin sədri olmuşam. Buna görə dövlətə minnətdar olmaq lazımdır.
Çünki onlar rus mədəniyyətinin inkişafına anlayışla yanaşırlar.
- Bakıda eşitdiyiniz müəllif
mahnıları sizə nə qədər yaxındır?
-
Yadımdadır ki, Volqadakı Qruşinski müəllif mahnıları festivalının münsiflər heyətinin
üzvü olan vaxtlarda biz bakılı bard Yaşa Koqanı laureat seçdik. İbrahim İmaməliyev
özü də parlaq müəllifdir, Cavid İmaməliyev də həmçinin. Bakının bardları xoşuma
gəlir. Bütün dənizkənarı beynəlmiləl şəhərlərə məxsus olduğu kimi, Bakı da
Odessa kimi müəllif mahnılarının yatağıdır. Mənim hazırkı və gələcək mahnı müəlliflərinə
həmişə rəğbətim var və olacaq.
- Aleksandr Moiseyeviç, siz
Bakıya gələndə Azərbaycanın rayonlarına da baş çəkmisiniz. Ən çox xoşunuza gələn
nə oldu?
-
Əvvəllər Azərbaycana gələrkən yalnız Bakını gəzərdim. Bir də yalnız «İnturist»
mehmanxanasında yerləşirdim. Bu dəfə bəxtim gətirdi. Azərbaycan aşıqlarını filmə
çəkmək qərarına gələn alman kinematoqrafçılarının truppasında mən Lerikdə, Lənkəranda,
Gədəbəydə, fantastik yer olan Şəkidə, Nizaminin doğma, gözəl şəhəri olan Gəncədə
oldum. Ən maraqlısı insanlardır. Xüsusilə Lerikin 100 yaşını keçmiş uzunömürlü
qocaları məni maraqlandırdı. Bunlar son dərəcə gözəl insanlardır. Mən onlar
haqqında uzun müsahibə vermək fikrində deyiləm, çünki onlar haqqında düşüncələrim
şeirlərimdə öz əksini tapıb. Bundan başqa, mən Azərbaycanın tarixi ilə bağlı
çoxlu yerləri gəzdim. Bu səfər çərçivəsində mənə Azərbaycanın tarixi, mədəniyyəti,
keçmişi və hazırkı dövrü haqqında çox nüanslar aydınlaşdı. Xoşbəxtəm ki,
bunları öz şeirlərimdə əks etdimək bu ahıl yaşlarımda da olsa mənə nəsib olub.
Səfərlərimin birində Bakı haqqında bir neçə şeir yazmışam. Daha sonrakı səfərim
çərçivəsində isə Azərbaycan haqqında 20-yə yaxın şeir qələmə aldım. Bura gələndə
mən sanki «qrafoman» xəstəliyinə tutuluram. Elə hey yazıram. İstəyirəm ki, Azərbaycana
həsr etdiyim şeirlərimdən ibarət olan kitabımı məhz burada - Bakıda çap
etdirim.
«Biri arvadım, o birisi
sevgilimdir»
- Aleksandr Moiseyeviç, sizin məşhur,
çoxdan artıq himnə çevrilən, yaxın insanları mənəvi cəhətdən birləşdirən
«Atlantlılar» mahnınız necə yaranıb?
-
Bu, çoxdan baş verib. Səhv etmirəmsə, 63-65-ci illərdə «Kuruzenşteyn» gəmisində
Şimali Atlantikaya ekspedisiya zamanı yaranıb. Mən əvvəlcə atlantlar haqqında
şeir yazdım. O mənə xoş gəlmədi. Bir-iki gündən sonra hiss etdim ki, nəsə ürəyimcə
deyil. Adətən, mən melodiyanı düşünəndə şeir də onunla eyni vaxtda gəlir.
Burada isə şeir gəldi, melodiya isə alınmadı. Mən onu məhv etmək istəmədim.
Oturub düşündüm və birdən «Atlantlılar» mahnısının yarandığı melodiya əmələ gəldi.
Atlantika okeanı və Atlantidanın axtarışı, hansı ki, mən sonra həmin yerdən çox
da uzaq olmayan ərazidə iştirak etmişdim. Həmin mahnı da orada yazılmışdı. Bu,
sadəcə bir təsadüf idi.
- Jurnalistlər və tamaşaçılar sizə
ən çox hansı sualı verirlər?
-
Adətən, «sizin üçün elm və poeziya nədir, biri və digəri ilə nə qədər məşğul
ola bilirsiniz?”, «özünüzü daha çox şair, yoxsa alim hesab edirsiniz?»
suallarını verirlər. Mən adətən «bu suala cavab verə bilmirəm, ən yaxşısı, işlədiyim
adamlardan soruşun» - deyə cavab verirəm. Çünki əgər alim desə ki «mən şairəm»,
şair isə desə ki «mən aliməm», burada bir az dolaşıqlıq yaranar. Bəzən məndən «sizin
üçün elm və ədəbiyyat nə deməkdir?» - deyə soruşurlar. Mən cavan olanda və həyatı
o qədər də dərk etməyəndə, dərhal «biri arvadım, o birisi sevgilimdir» - deyə
cavab verirdim. Bütün jurnalistlər bunu başa düşüb gülümsəyir və daha bu sualı
mənə vermirdilər. Əgər israrla «sevgiliniz məhz kimdir?» - deyə soruşsaydılar,
cavab verməzdim. Çünki mən bunu da, onu da sevirəm və bütün həyatım boyu heç
birini digərindən ayırmaq istəməmişəm.
- Elə bir kitab varmı ki, sizi
maraqlandırır və onu oxuyursunuz?
-
Mən indi heç vaxt olmadığı kimi pis oxucuyam. «EKSİMO» nəşriyyatı iki xatirələr
kitabımın çapı ilə bağlı mənimlə müqavilə bağlayıb. Artıq onun birini təhvil
vermişəm və çap olunub, digərinin üzərində işləyirəm. İlk kitabım 20 il bundan əvvəl
çap olunub. Yeni kitabımda şeirlər, mahnılar, xatirələr olacaq. Mən işə gedirəm,
Xəzər dənizinin neft-qaz problemləri ilə bağlı konfranslarda iştirak edirəm.
Oxumağa demək olar ki, vaxtım qalmır. Vaxt qıtlığı bir yana, özüm də cavan
deyiləm. Amma mən həmişə nəsə etməyə cəhd edirəm. Əgər dayana bilsəydim, bərbad
hala düşmüş səhhətimlə məşğul olardım. Mən velosipedçi kimiyəm, dayansam,
yıxılaram.
-
Sizin üçün insanlarda ən yaxşı xüsusiyyət
hansıdır?
-
Etibarlılıq, sədaqətlilik, sadiqliyi itirməmək. Bu keyfiyyətlər hər şeydən qiymətlidir.
Təranə Məhərrəmova