Azadlığın qüdrətinə inanan sənətkar
Mayın
26-sında görkəmli xalq yazıçısı, dramaturq, əbədiyaşar sənətkarımız İlyas Əfəndiyevin
dünyaya gəlişindən 104 il keçirdi. XX əsr Azərbaycan ədəbiyyatının inkişafında
böyük xidmətləri olan, zəngin bədii yaradıcılığı ilə çoxəsrlik ədəbiyyat xəzinəmizə
misilsiz töhfələr bəxş etmiş, həm ölkəmizdə, həm də xarici ölkələrdə geniş şöhrət
qazanmış ölməz sənətkarımız İlyas Əfəndiyevin əsərləri tariximizin və müasir
dövrümüzün bədii salnaməsidir. 82 illik ömrünün 60 ildən çoxunu bədii
yaradıcılığa həsr etmiş, ədəbiyyatın demək olar ki, bütün janrlarında dəyərli sənət
əsərləri yaratmış ustad sənətkarımızın uzun ömürlü və heç bir zaman öz
aktuallığını, müasirliyini və bədii təravətini itirməyən əsərləri bu gün də gələcəyə
gedən yolumuza işıq saçır. Dünya ədəbiyyatının ən gözəl ənənələrinə dayaqlanan,
müşahidə dairəsinin genişliyindən irəli gələn, milli özünəməxsusluğa, folklora,
klassik irsə möhkəm bağlı olan, müasirlik, novatorluq, dərin psixoloji təhlil,
ümumbəşəri məzmun daşıyan millilik İlyas Əfəndiyev yaradıcılığının əsas xüsusiyyətləridir.
İlyas Əfəndiyev
minillik Azərbaycan bədii mədəniyyətinin, türk-müsəlman təfəkkürünün ən yaxşı ənənələrini
yeni epoxada davam etdirərək, mənəviyyatımızın zirvəsinə yüksəldi. O, ədəbiyyatımızda-nəsrdə
və dramaturgiyada lirik-psixoloji üslubun banisi, öz rejissor və aktyor məktəbi
olan "İlyas Əfəndiyev teatrı”nın yaradıcısı kimi əbədi şöhrət qazandı. Yazıçı ədəbiyyata
gəldiyi ilk illərdən dramaturgiyaya meyil etmiş, ömrünün sonuna qədər teatr və
səhnədən ayrıla bilməmişdir. Bütövlükdə sənətkarın bədii yaradıcılığı xalq təfəkkürünün
zəngin xəzinəsi üstündə yaranmışdır. Onun yaradıcılığında müasirlik geniş fəlsəfi
məna daşıyır. Müasirlik öncə onun əsərlərinin ideya-məzmununda, yaratdığı
obrazların dünyagörüşündə, mənəvi-əxlaqi aləmində özünü göstərir. "Dağlar
arxasında üç dost”, "Söyüdlü arx”, "Körpüsalanlar”, "Üçatılan”, "Geriyə baxma,
qoca”, "Sarıköynəklə Valehin nağılı” kimi romanlardakı Sarıköynək, Sərvinaz, Səkinə,
Şəriyyə, Yaqut, Qızyetər və s. qadın obrazları İlyas Əfəndiyevin çoxsaylı obrazlar
qalereyasında xüsusi yer tutur. Saf, ülvi məhəbbətlə sevən, sevgisi yolunda həyatın
çətinliklərinə, iztirab və psixoloji sarsıntılara sinə gərən bu qadın
obrazlarının xarakter bütövlüyü, mənəvi saflığı, əxlaqi kamilliyi milli-mənəvi
dəyərlərlə bağlıdır. İnsan mənəviyyatını hər şeydən üstün tutan, insan qəlbinin
iztirablarını səmimiyyətlə qələmə alan yazıçının bədii əsərlərində qəhrəmanların
ən çox daxili aləmləri, dəruni hiss və duyğuları, kədər və sevincləri yüksək bədiiliklə
təsvir edilir. Bütün yaradıcılığı boyu yalnız qəlbinin səsinə qulaq asan yazıçı
yazırdı: "Uzaq və yaxın dünənimizə, milli-mənəvi mənliyimizə mən heç vaxt
direktivlərin, proqramların, ayrı-ayrı dövlət rəhbərlərinin iradəsinin və istəyinin
tələbi ilə yanaşmamışam”. Mərhum akademik Bəkir Nəbiyev haqlı qeyd edirdi: "Leninə,
Stalinə, sosializmə, partiyaya dair şüar və şit təriflərlə dolu olan bu cür
yazılardan tamamilə fərqli olaraq İlyas Əfəndiyevin əsərləri azərbaycançılığın,
ilk növbədə məhz ədəbi, milli-mənəvi dəyərlər, yüksək bəşəri ideallar işığında
təqdimindən və tərənnümündən ibarətdir ”.
XX əsr dramaturgiyası
milli dramaturgiyamızın tarixində yeni bir mərhələ təşkil edir. Xalq yazıçısı
İlyas Əfəndiyev də öz dram əsərləri ilə bu böyük, zəngin mərhələnin
yaranmasında və inkişafında özünəməxsus
rol oynamış ustad dramaturqlarımızdandır. O, dərin psixoloji tapıntılarla zəngin
olan dramları ilə teatr sənətimizdə yeni bir mərhələ açdı və "İlyas Əfəndiyev
teatrı” yaratdı. "İlyas Əfəndiyev teatrı” ilə yeni rejissor və aktyor nəsli formalaşdı.
Dramaturq kimi o, "İntizar”, "İşıqlı yollar”, "Bahar suları”, "Atayevlər ailəsi”,
"Sən həmişə mənimləsən”, "Mənim günahım”, "Unuda bilmirəm”, "Məhv olmuş gündəliklər”,
"Mahnı dağlarda qaldı”, "Qəribə oğlan”, "Bağlardan gələn səs”, "Xurşidbanu Natəvan”,
"Büllur sarayda”, "Şeyx Məhəmməd Xiyabani”, "Bizim qəribə taleyimiz”, "Sevgililərin
cəhənnəmdə vüsalı”, "Tənha iydə ağacı”, "Ağıllılar və dəlilər”, "Odlu səhradan
gəlmiş şeytan”, "Bizə inan”, "On manatlıq lüstr”, "Hökmdar və qızı” pyeslərini
yazdı. İlyas Əfəndiyevin yazdığı 22 pyesdən 19-u Akademik Milli Dram Teatrının
səhnəsində tamaşaya qoyulub və bu pyeslər çağdaş teatrımızın inkişafına güclü təsir
göstərib. Yarım əsrdən artıq bir dövrdə milli teatrı öz çiyinlərində saxlamış
qüdrətli qələm sahibinin dram əsərləri bu gün də səhnədə öz estetik təravətini,
aktuallığını və müasirliyini qoruyub saxlayır. Sovetlər dönəmində yazıçı istər
nəsr , istər də dram əsərlərində azadlığımızı, müstəqilliyimizi, mühacirət və
repressiya mövzularını böyük cəsarətlə ədəbiyyatımıza gətirdi. 90-cı illərdə
dramaturqun pyesləri Türkiyənin Ankara, Ərzurum, Sivas, Kayseri şəhərlərində
nümayiş etdirildi və qardaş ölkədə hərarətlə qarşılandı. Türk mətbuatı
dramaturqu Azərbaycan ədəbiyyatının canlı klassiki adlandırmışdı. Türkiyənin məşhur
rejissoru Kənan İşıq müsahibələrinin birində demişdir: "Siz bu iki tamaşa ilə
(söhbət dramaturqun "Sevgililərin cəhənnəmdə vüsalı” və "Bizim qəribə
taleyimiz” tamaşalarından gedir) bütün
Avropa ölkələrini gəzə bilərsiniz. Çünki, bu əsərlərdə qaldırılan problemlər
millətindən asılı olmayaraq bütün insanlara aiddir”.
İlyas Əfəndiyev
yaradıcılığı boyu milli mədəniyyətimizin təəssübkeşi olub. Onun mədəniyyətimizə
həsr etdiyi nəzəri-estetik məqalələri öz aktuallığı, məna tutumu ilə seçilir.
Yazıçı həmin məqalələrində teatr və səhnə sənəti ilə bağlı bir sıra aktual
problemlərə, o cümlədən dramaturq və teatr, rejissor sənəti, teatr tənqidi,
aktyor ifası, tamaşanın məşqi, səhnə texnikası, rol bölgüsü, tamaşanın musiqisi
və bədii tərtibatı kimi məsələlərə münasibət göstərmiş, fikir və arzularını
bildirmişdir. İlyas Əfəndiyevin teatr və səhnə haqqındakı nəzəri-estetik görüşləri
bugünkü teatrşünaslıq elmi üçün də böyük əhəmiyyət kəsb edir. Peşəkar
teatrşünaslar və yüksək ixtisaslı mütəxəssislər tərəfindən yazıçıya verilmiş
"görkəmli teatrşünas”, "ikinci rejissor”, "səhnə bilicisi” , "tanınmış teatr
xadimi” kimi adlar heç də təsadüfi deyildi. "Teatr xalqın ən incə duyğularını,
romantik xəyallarını, sevincini, dərdini, arzularını ifadə edir, xalqın teatrı
onun milli mədəniyyətinin təntənəsidir” - deyən mütəfəkkir sənətkarın bu səpkili
məqalələri özünün yeni, novator keyfiyyətləri ilə diqqətəlayiqdir.
İlyas Əfəndiyev
milli-mənəvi dəyərlərimizi, adət və ənənələrimizi, xalqımızın şifahi xalq ədəbiyyatını
dərindən öyrənməyi təbliğ edirdi. Sənətkara görə, mənəvi mədəniyyətin yüksəkliyi
hər bir insan üçün vacib şərtdir. Bu baxımdan qüdrətli qələm sahibinin zaman məhdudluğu
tanımayan zəngin bədii irsi milli ruhumuzun mənəvi tərcümanına çevrilib. Yazıçı
milli-mənəvi dəyərlərimiz haqqında düşünərkən babalarımızın vaxtilə müqəddəs
saydıqları namus ənənələrinin yanından sükutla keçə bilmir: "Bizim milli
namusumuz hər dövrdə, hər bir çətinlikdə xalqımızın mənəvi dayağı olub. Milli
namus yalnız ər-arvad məsələlərinə aid olmayıb. Atalarımız milli namus dedikdə,
vətən, millət namusu, qonum-qonşu təəssübü, böyük-kiçiyə hörmət və izzət
haqqında düşünüblər”.
İlyas Əfəndiyev tarixə müraciət edəndə yaşadığı
dövr haqqında fəlsəfi mühakimələr aparmaq, müasiri olan insanların mənəvi-əxlaqi
dünyasını araşdırmaq, cəmiyyət və fərd, insan və zaman arasında münasibətləri
aydınlaşdırmaq üçün keçmişə doğru tarixin pillələrinə enir, dövrün ictimai-fəlsəfi
mənzərəsini tarixi müstəvidə verməyə çalışır. İlyas Əfəndiyevin tarixi dramları
özünün bədii-fəlsəfi fikir dərinliyi ilə sənətkarın yaradıcılığında xüsusi yer
tutur. Yüksək ideya-bədii səviyyəsinə, tarixi hadisələrin real təsvirinə və müvəffəqiyyətli
səhnə təcəssümünə görə, dramaturqun "Xurşidbanu Natəvan” əsəri həm oxucuların,
həm də tamaşaçıların dərin marağına səbəb oldu. Natəvan dramda təkcə bir şairə
kimi göstərilməyib, o həm də şairlikdən çox Qarabağ bölgəsinin hökmdarı, xanı
kimi göstərilib. Dövrün ziyalıları ilə ünsiyyətində, xalqın mədəni tərəqqisində,
bütün məsələlərdə o, güclü görünür, müsahiblərini üstələyir. Pyesin bütün fəsilləri
dərin fəlsəfi fikirlər üzərində qurulmuşdur: "Əgər bu dünyada xoşbəxtlik deyilən
bir həqiqət varsa, o da yalnız insanın öz vətəninə, öz mənliyinə, öz ləyaqətinə
sahib olmasındadır. Mən azadlığın qüdrətinə inanıram. İnsanın gözəl hisslərinin,
gözəl fikirlərinin pərvazı üçün, insan ləyaqətinin yüksəlişi üçün həqiqi vicdan
azadlığı lazımdır”. Bu sözlər dramın leytmotividir. Şairə, ictimai xadim Natəvan
üçün Azərbaycanın birliyi, azadlığı, xalqın mədəniyyəti, dili, milli müstəqilliyi
onun əsas amalıdır. Natəvanın nəzərində ikili Azərbaycan yoxdur, bütöv Azərbaycan
var.
Ümummilli Lider Heydər Əliyev "Xurşidbanu Natəvan”
pyesinin uğurlu tamaşasına baxdıqdan sonra öz fikirlərini dramaturqa bildirərək
demişdir: "Natəvanı gözəl Azərbaycan qadını kimi bizə təqdim elədiniz, bununla
yanaşı gözəl xan qızının timsalında siyasi baxımdan və onun xan qızına layiq hərəkətləri
ilə bizim Şərq qadınlarının obrazını yarada bildiniz. Mən buna görə Sizə sağ ol
deyirəm. Mən son monoloqunuza görə sağ ol deyirəm”.
Unudulmaz
sənətkarımız İlyas Əfəndiyevin ən böyük arzusu Azərbaycanın müstəqilliyi idi.
O, öz yaradıcılığında azadlığımızı, milli suverenliyimizi və istiqlalımızı həmişə
tərənnüm edirdi. Müdrik sənətkar
sağlığında bu arzusuna çatdı. Ancaq Qarabağın və doğulduğu Füzuli şəhərinin
erməni faşistləri tərəfindən işğalı ona böyük dərd oldu. Və özü ilə birlikdə
Qarabağ nisgili apardı. Müsahibələrinin birində dramaturq deyirdi: "Füzuli şəhəri,
Füzuli rayonu bir tərəfdən sovet imperiyasının zülmünə, repressiyasına məruz
qaldı, digər tərəfdən də erməni işğalçılarının. Deməli, Füzuli şəhəri iki dəfə
qarət edildi. Bunun necə böyük dərd olduğunu demək çətindir”.
İlyas Əfəndiyev XX əsr Azərbaycan nəsrinin,
dramaturgiyasının, ədəbi dilinin və teatr sənətinin inkişafında xüsusi yeri
olan sənətkardır. Qüdrətli qələm sahibi ədəbi dilə və müqəddəs əlahəzrət Sözə
yüksək qiymət verirdi: "Ədəbi dilimizin inkişafında ən mühüm vəzifələrdən biri,
əlbəttə, yazıçıların, şairlərin üzərinə düşür. Yazıçı üçün dil onun ürəyinin tərcümanıdır.
Ədəbiyyata gətirilən sözü yazıçı elə işlətməlidir ki, o, hamı üçün anlaşıqlı
olsun. Xalqın ruhu ilə, canlı danışıq dili ilə mayalanmış əsərlər həmişə
ümumxalq məhəbbəti qazanır”. İlyas Əfəndiyev həmişə oxunan və sevilən sənətkardır.
O, Sovetlər İttifaqı dönəmində gündə bir havaya oynayan, yalnız hakim
ideologiyanın sifarişi ilə "əsərlər” yazan "yazıçıları” özünəxas ustalıqla tənqid
edirdi. Yazıçı Azərbaycanın gələcəyinə böyük ümidlər bəsləyirdi: "... Mənim Azərbaycanın
gələcəyinə ümidlərim böyükdür. Çünki Azərbaycan xalqının vətəninə, torpağına
bağlılığı, sevgisi əbədidir. Bu gün millətin vətənpərvərlik duyğusunun yeni təlatümünün
coşub kükrəyən dövrüdür”. Sənətkar şəxsiyyətinə və onun bəşəri məzmun kəsb edən
əsərlərinə yüksək dəyər verən ustad yazırdı: "Dünyada böyük sənətkarlar çoxdur
və onların böyüklük dərəcəsi də müxtəlifdir, lakin hər xalqın öz dahisi, öz sənət
ulduzları vardır. Bu ulduzlar, ilk növbədə öz doğma xalqları üçün əzizdir,
çünki onların işığı həmin xalqlara aydınlıq, fərəh və sevinc gətirmişdir”. Bu
gözəl fikirlər "hər bir əsərim ömrümün bir parçasıdır” deyən ustad sənətkarın
çoxçeşidli yaradıcılığının bədii-estetik özəlliklərini bütün dolğunluğu ilə
özündə təcəssüm etdirir. Uzun ömürlü əsərlərində xalqımızın milli azadlıq
mübarizəsini, müstəqilliyini, istiqlaliyyətini tərənnüm edən müqtədir sənətkarımızın
əbədiyaşar sənətinin işığı bu gün də gənclərimizin həyat yoluna işıq
saçır.
Vəfa
Xanoğlan,
Bakı
Xoreoqrafiya Akademiyası,professor